Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat vij. Capittel.

Holofernes belegert Bethuliam met grooter macht: waer door de Israeliten verschrickt zijnde tot God om hulpe roepen. Holofernes beneemt hen dat water, so dat sy inder stadt noodt lijden van dorst. Het volck inder stadt wort onuerduldich ende versaecht. Ozias de Priester stercktse, ende stellet der genaden Gods vijf dagen.

A.1

DEs anderen daechs gheboot Holofernes synen krijchsuolcke, ⁺ datmen op zijn soude teghen Bethulia.

+ Holofernes treckt teghen Bethulia.

2

^a Ende hadde hondert ende twintich duysent te voete, ende twaelf duysent te peerde, sonder den hoop, dien hy wtghelesen hadde, aen eener yeghelicker plaetse, waer hy een lant inghenomen hadde.

a Iudith. 2.a.7.

3

Dit krijchsuolck, rustede hem altemael tegen de kinderen Israels, ende sy legerden hen bouen op den berch tegen Dothaim, van Belma aen, tot Chelmon toe, dat teghen Esdrelom leyt.

4

Doe nu de kinderen Israels, ⁺ dat groote volck der Assyriers jaghen, vielen sy op de Aerde, ende stroyden asschen op hare hoofden, ende baden alle eendrachtelicken, dat de God van Israel, syne barmherticheyt vertooghen woude, ouer zijn volck.

+ De Israeliters bidden God om hulpe.

5

Ende rusteden hen met haren wapenen, ende namen de klippen in aenden berghe, ende verwaerden hen dach ende nacht.

6

Als nu Holofernes rondtom henen treckt, mercket hy, dat buyten der stadt teghent Suyden, een Fonteyne was, welcker door ^b roeren in de stadt gheleydet was: dese roeren hiet hy af houwen.

b Of, fistelen

7

Ende hoewel sy niet verre vander mueren, een kleyn Fonteynken hadden, daer sy heymelicken water haelden, so was dies noch nauwelick so vele, dat sy hen daer mede lauen konden.

8

Daerom quamen de Amoniters ende Moabiters tot Holofernes, ende spraken: De kinderen Israels en derren hen teghen ons niet weeren, maer onthouden hen inden berghen ende kleynen berghen, daer sy seker onder zijn.

9

Daeromme laet slechs de Fonteyne bewaren, dat sy gheen water halen konnen, so moeten sy sonder sweert steruen: ofte de noot salse daer toe dringhen, dat sy de stadt gheuen moeten, welcker sy meynen, dat sy onwinlick zy, dewijle dat sy tusschen de berghen leyt.

B.10

Desen raedt behaechde Hoolofernes ende synen krijchslieden wel, ^c ende leyde telcken hondert, by eener yeghelicker Fonteyne.

c Iudith. 16.a.4.

11

Doemen nu twintich daghen lanck, de Fonteynen bewaert hadde, en hadden die van Bethulia gheen water meer, noch inden waterkuylen, noch anders, dat sy eenen dach langhe na nootdruft hadden water hebben konnen: ende men moeste den lieden het water dachlicks toemeten.

12

Doe quam wijf ende man, ionck ende oudt, tot Osia, ende den Oudtsten, klaechden, ende spraken:

13

^d God zy Richter tusschen v ende ons, dat ghy ons in sulcken noot brenget: daermede, dat ghy ons niet en wilt laten met den Assyriers vrede maken: so ons doch God, in hare handen ghegheuen heeft.

d Exod. 17.a.3. Nume. 20.a.2.

14

Ende wy gheene hulpe en hebben, maer moeten voor hare ooghen, van dorste versmachten, ende iammerlicken ommekomen.

15

Daeromme roept het volck te samen, dat wy ons Holoferni willichlicken gheuen.

16

Want het is beter, dat wy ons ouergheuen, ende by den leuen blijuen, ende also God louen, dan dat wy ommekomen, ende voor de gantsche werelt te schanden worden, ende sien sullen, dat onse wijuen ende kinderen, so iammerlicken voor onsen ooghen, steruen moeten.

17

Wy betuyghen heden voor den Hemel ende der Aerde, ende voor onser vaderen God, die ons als nu straffet, om onser sonden wille, dat wy v ghebeden hebben, de stadt Holoferni op te gheuen: dat wy doch in korten door het sweert ommekomen, ende niet so langhe van dorste versmachten moeten.

[fol. 22v]

18

Doe wert een groot huylen ende weenen, ⁺ inden gantschen volcke: sommighe stonden langhe, ende schreyeden tot God, ende spraken:

+ Het volck schreyet tot God, ende bekent syne sonden.

19

^e Wy hebben ghesondiget met tsamen onsen vaderen: wy hebben mishandelt, ende zijn Godloos gheweest:

e Psalm. 106.a.6. Danie. 9.a.5. Baruch. 1.b.15. Trenor. 3.e.42.

C.20

Maer du bist barmhertich, daeromme zijt ons ghenadich, ende straffet du ons selue: ende dewijle wy dy bekennen, so ouergheeft ons den Heydenen niet, die dy niet en kennen:

21

^f Op dat sy niet en roemen: Waer is nu haer God?

f Psalm. 42.a.4. ende 70.b.10. ende 115.a.2.

22

Doe sy nu langhe gheschreyet ende gheweenet hadden, ende een weynich stille gheworden was,

23

Stont Osias op, weenede ende sprack: ^g Lieue broeders, hebbet doch ghedult, ende laet ons noch vijf dagen der hulpe van God verwachten:

g Iudith 8.a.9.

24

Ofte hy ons woude ghenade bewijsen, ende synen Name heerlick maken.

25

Wort ons in desen vijf daghen niet gheholpen, so willen wy doen, als ghy gebeden hebbet.