Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdDe wapeninghe der kinderen Israels wort Holoferni te kennen ghegheuen, waerom hy seer toornich ende rasende gheworden is. Achior werdt om der waerheyt wille, gheuanghen, om dat hy Holoferni haer beschuttinghe ende bescherminghe die sy altijts van God ghehadt hebben, vertelt. | |
A.1ENde het wert Holoferni den veldthooftmanne van Assyrien aengeseyt, Ga naar margenoot+ dat hen de kinderen van Israel rusteden, ende hen weeren wouden, ende hoe sy de klippen aenden gheberchte, inghenomen hadden. | |
2Doe vergrimde Holofernes, ende eysschede alle Ouersten ende Hooftlieden der Moabiters ende Ammoniters tot hem, ende sprack tot hen: | |
3Segghet aen, wat is dit voor en volck, dat int gheberchte woonet? wat hebben sy voor groote steden? wat vermoghen sy? ende wat voor krijchsuolck ende Koninghen hebben sy? | |
4Dat sy alleene voor allen anderen inden Oostenlande, ons verachten, Ga naar margenoota ende en zijn ons niet te ghemoet ghegaen, dat sy ons aennamen met vrede. | |
5Doe antwoordde Achior, Ga naar margenoot+ de Ouerste aller kinderen Ammon, ende sprack: Mijn heere, wiltu het geerne hooren, so wil ick dy de waerheyt segghen, wat het voor een volck zy, dat int gheberchte woont, ende dy niet voor lieghen. | |
7Ende heeft ten eersten in Mesopotamien gewoont: want sy en wouden niet volghen Ga naar margenootc de Goden harer vaderen in Chaldea. | |
8Daeromme verlieten sy de steden harer vaderen, welcke vele Goden hadden: | |
9Op dat sy den eenighen God des Hemels, dienen mochten: Ga naar margenootd die hen oock gheboodt, van daer te trecken: ende in Haran te woonen. | |
B.10Ga naar margenoote Doe nu in allen landen, diere tijt was, Ga naar margenootf reysden sy henenaf in Egyptenlant, Ga naar margenootg daer is harer in vierhondert Iaren, so vele gheworden, datmense niet tellen en konde. | |
11Ga naar margenooth Doese nu de Koninck in Egypten beswaerde, met Aerde voeren ende tichelmaken, syne steden te bouwen, riepen sy tot haren Heere: die sloech gantsch Egypten met menigherley plage. | |
12Ga naar margenooti Doese nu de Egyptenaers van hen wtghestooten hadden, ende de plaghe van hen af liet, ende woudense weder vanghen, ende ten dienste int lant voeren, dede hen God des Hemels Ga naar margenootk de Zee op, also dat het water op beyden zijden vaste stonde, als eenen muer: ende sy ghinghen droochs voets op des Zees grondt, ende quamen daer van. | |
13Doe hen nu de Egyptenaers met haren gantschen heyre, na snelden, werden sy alle versopen, in de Zee, Ga naar margenootl also, dat oock niet een en ware ouerghebleuen, die het hadde konnen na segghen. | |
14Ga naar margenootm Ende doe dit volck wt de roode Zee quam, legerde het hem inder woestijne des berchs Sina, daer te voren gheen mensche woonen, noch hem onthouden en konde. | |
15Ga naar margenootn Daer wert het bitter water soete, dat sy het drincken konden: Ga naar margenooto ende kreghen broot vanden Hemel veertich Iaer lanck. | |
16Ende waer sy toghen, sonder boghe, pijl, schilt, ende sweerdt, daer streedt God voor haer, ende behieldt het veldt. | |
17Ende niemant en konde desen volcke schade doen, dan alleene, wanneert afweeck vanden geboden des Heeren zijns Gods. | |
18Ga naar margenootp Want so dickwils als sy eenen anderen, dan haren God aenbaden, so werden sy verslagen, Ga naar margenootq ende wech gheuoert met allen schanden. | |
19Maer so dickwils als het hen rouwede, dat sy vanden gheboden haers Gods afgheweken waren, Ga naar margenootr gaf hen de God des Hemels, wederomme ouwerwinninghe teghen hare vyanden. | |
C.20Ga naar margenoots Daeromme verdelchden sy der Cananiters Koningen, de Iebusiters, de Pheresiters, de Hethiters, de Heuiters, de Ga naar margenoott Amoriters, ende alle Gheweldighe in Hesbon, ende namen hare landt ende steden in. | |
21Ende het ghinck hen wel, so lange als sy hen niet en versondichden aen haren God: Ga naar margenootu want haer God haett het onrecht. | |
22Ga naar margenootx Sy zijn oock voor desen tijden, dickwils verdreuen, van velen volcken, ende wechgheuoert in vreemde landen, daeromme dat sy afgeweken waren, vanden ghebode, dat hen God ghegheuen hadde, dat sy daerinne wandelen souden. | |
23Ga naar margenooty Doch sy zijn nu korts wederghekomen, wt der ellende, daer sy inne waren, Ga naar margenootz na dien sy hen weder bekeert hebben tot den Heere haren God: ende hebben hen weder ghesettet in dit geberchte, ende woonen wederomme te Ierusalem, daer haer heylichdom is. | |
24Daerom mij Heere, laet vernemen, oft hem dat volck versondicht heeft aen haren God, so willen wy daerop trecken, ende haer God, salse dy ghewisselick in de handen gheuen, dat duse bedwinghest. | |
25Ga naar margenoota Hebben sy hen nu niet versondicht aen haren God, so en doen wy niets tegen haer: want haer God salse beschermen, ende wy sullen tot spotte worden, den gantschen lande. | |
26Doe Achior sulcks gesproken hadde, werden alle hooftlieden des Holofernis toornich, ende dachten hem te dooden, | |
27Ende spraken onder malcanderen: Wie is dese, die sulcks segghen derf, dat hen de kinderen Israels souden weeren tegen den Koninck NebucadNezar ende zijn krijchsuolck? het zijn oock enckel naeckte lieden, ende gheen krijghers. | |
28Op dat nu Achior sie, dat hy gheloghen hebbe: so latet ons henen op trecken, ende wanneer wy hare beste lieden vanghen, so willen wy Achior met hen doorsteken laten: op dat alle volcken gewaer worden, Ga naar margenootb dat NebucadNezar een God des lants zy, ende gheen ander. |
|