Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iiij. Capittel.

De Ioden in Iudea verschrikt zijnde, besorghen de stadt Ierusalem, ende den Tempel, ende besetten dat lant, ende bewarent, ende bereyden hen ten strijde, ende aenroepen God neerstichlick om hulpe ende bystant. Eliakim de Priester stercktse.

A.1

DOe de kinderen Israels, ⁺ die inden lande Iuda woonden, sulcks hoorden, vreesden sy hen gantsch seer voor hem,

+ Israel verschricket ende vreest hem.

2

Ende beefden, ende verschrickinghe quam hen aen: want sy besorchden hen, hy mochte der stadt Ierusalem, ende den Tempel des Heeren, oock also doen, als hy den anderen steden ende haren Afgodshuysen ghedaen hadde.

3

Daeromme sonden sy int gantsche landt Samarien rondtomme henen, tot aen Iericho, ende besetteden de ^d sterckten op de berghen,

d Of, vesten, vasticheden.

4

Ende maeckten mueren om hare vlecken, ende beschickten prouande ten krijghe.

5

Ende de Prieser Ioiakim, ⁺ schreef tot alle dien, die teghen Esdrelon woonden, dat is, tegen den grooten velde by Dothaim, ende tot allen, daer de vyanden mochten door komen,

+ Ioiakim. Iudith. 15.a.8.

6

Dat sy de klippen aenden gheberchte teghen Ierusalem, souden verwaren.

7

Ende de kinderen Israels deden, ⁺ als hen Ioiakim des Heeren Priester, beuolen hadde.

+ Het volck Israels biddet eenstelick tot God, ende vastet.

8

^c Ende alle het volck schreyede, met ernste tot den Heere, ende sy ende hare vrouwen, verootmoedichden hen met vasten ende bidden.

c Syrac. 35.c.27.

9

Ende de Priesters togen sacken aen, ende de kinderen laghen voor den Tempel des Heeren: ende des Heeren Altaer, bedecktemen met eenen sack.

B.10

Ende sy schreydden tot den Heere den Gods Israels, eendrachtichlicken: dat hare kinderen ende vrouwen niet en mochten wech gheuoert, hare steden niet verstoort: haer Heylichdom niet verontreynighet, ende sy vanden Heydenen niet gheschendet worden.

11

Ende Ioiakim de Hooghe Priester des Heeren, ginck rondtomme, vermaende het gantsche volck Israels,

12

Ende sprack: Ghy sullet Ia weten, dat de Heere uwe ghebet hooren sal, so ghy niet af en laet, met vasten ende bidden voor den Heere.

13

Dencket aen Mosen den Dienaer des Heeren, ⁺ die niet met den sweerde, maer met heyligen ghebede, den Amalek sloech, ^d die hem op syne kracht ende op syne macht, op zijn heyr, schildt, waghenen, ende ruyters verliet.

+ Door het vyerighe ghebedt Mose, is Amelek ouerwonnen. Exod 17.b.11.

d Psalm. 20.a.8.

14

So salt oock gaen allen vyanden Israels, so ghy v also betert, als ghy begonnen hebbet.

15

Na sulcker vermaninghe, baden sy den Heere, ende bleuen voor den Heere:

[fol. 21v]

16

Also, dat oock de Priesters in sacken ghinghen, ende asschen op den hoofde hadden, ende also brandtoffer den Heere deden.

17

Ende baden alle den Heere van gantscher herten, dat hy zijn volck Israel besoecken woude.