Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xj. Capittel.

Sy komen wederom, ende worden met groote vreuchde ontfanghen, die blinde vader wordt siende, sy zijn alle vrolick ende louen den Heere.

A.1

ENde op den weghe, ⁺ doe sy tot Haram quamen, welcker op den haluen weghe is, na Niniue, aen den elfsten daghe,

+ De ionghe Tobias reyset na huys, met synen wijue Sara.

2

Sprack de Enghel: Tobia mijn broeder, du weetst, wat dat ^a verlaet gheweest is met dynen vader.

a afscheydt

3

Wanneert dy behagede, so wouden wy voor henen trecken, ende dijn wijf, met den ghesinde ende vee, fijn saechtkens laten na trecken.

4

Ende als het Tobia also behaghede, sprack Raphael: Neemt wat by dy van des vischs galle: want du salt harer behoeuen: doe nam Tobias des vischs galle tot hem, ende sy toghen also voor wech.

5

Ende Hanna satt aen den wege op eenen berghe, dat sy konde wijdt om haer sien.

6

Ende als sy aen derseluer stede na hem sach, werdt sy haers soons ghewaer van verre, ende kende hem van stonden aen: ende liep henen, ende seyde het haren manne, ende sprack: Siet, dijn sone koemt.

7

Ende Raphael sprack tot Tobia: So haest als du salst int huys komen, so biddet ende roepet tot den Heere, ende dancket hem, ende gaet daer na tot dynen vader, ende kusset hem.

8

Ende also haest saluet hem de oogen, met der galle van den vissche, die du by dy hebst, so sullen also voordt syne ooghen gheopent worden, ende dijn vader sal weder siende, ende gantsch vrolick worden.

9

Doe liep de hondt voor henen, ^b dien sy met hen ghenomen hadden, ende weepsteertede met synen steerte, spranck ende stelde hem vrolicken.

b Tob. 6.a.1.

B.10

Ende zijn blinde vader stondt haestelick op, ende snelde hem so seer, dat hy hem stiete: doe riep hy eenen knecht, die hem by der hant leydde, synen sone ^c teghen.

c Of, te ghemoet

11

Desghelijcx dede oock de moeder, ^d ende kussede hem, ende weenden allebeyde van vreuchden.

d Tobi. 7.a.6. ende 9.a.7.

12

Ende als sy ghebeden hadden, ende God gedancket, setteden sy hen te samen neder.

13

Doe nam Tobias van der galle des vischs, ende saluede den vader syne ooghen.

14

Ende hy leedt dat vaste eene halue vre: ⁺ ende ^* het staer ginck hem van den ooghen, ghelijck als ^e het huydeken van eenen eye.

+ De oude Tobias wort weder siende.

* Act. 9.b.18.

e Of, de pelle

15

Ende Tobias nam het, ende tooch het van synen ooghen, ^f ende also in korten werdt hy weder siende.

f Psalm. 146.a.8. Ioan. 9.a.7.

16

Ende sy presen God, hy ende zijn wijf, ende alle die het ^g vernamen.

g Of, ghewaer werden

17

Ende Tobias sprack: Ick dancke dy Heere, God Israels, ^h dat du my ⁱ ghetuchticht, ende my doch weder ghesondt ghemaeckt hebst, dat ick mynen lieuen sone weder sien kan.

h Psalm. 118.b.18. Hiob. 5.b.17. Prouer. 3.b.11. Hebr. 12.a.5.

i Of, castijet

18

Ende na seuen dagen quam Sara zijns soons wijf oock, met alle haren ghesinde, vee ende kemelen, ende brachten veel gouts met hen, ende oock dat gheldt, dat hy van Gabel ontfanghen hadde.

19

Ende Tobias vertelde synen ouderen, hoe veel goedts, dat God by hem ghedaen hadde, door den gheselle, die met hem ghetoghen was.

C.20

Ende Achior ende Nabath Tobie ^{k †} neuen, quamen tot hem, ende wenscheden hem geluck: verureuchden hen met hem, van alle des ghelucks, dat hem God ghegheuen hadde.

k Of, susterkinder.

† And. vedderen

21

Ende seuen dagen lanck aten sy met malcanderen, ende waren vrolick: