Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdDewijle Tobias om der Bruyloft wille vertoeft, wort zijn vader seer bekommert, ende zijn moeder weent seer, ende en wil haer niet laten troosten, als Tobias langhe om verlof ghebeden heeft ende niet langher blijuen wil, so laet hem Raguel zijn sweer reysen met zijn wijf. | |
A.1ALs nu de Ionghe Tobias, Ga naar margenoot+ syner Bruyloft haluen, lange wt was, begonst de oude Tobias zijn vader te sorghen, ende sprack: Waerom mach doch mijn sone so lange wt zijn? ende wat mach hem doch ophouden. | |
2Misschien is Gabel ghestoruen, ende niemandt en wil hem dat ghelt weder gheuen. | |
3Ende werden gantsch treurich, Ga naar margenoot+ beyde Tobias ende zijn Huysvrouwe Hanna, ende weenden allebeyde, dat haer sone, op de bestemmede tijt, niet weder te huys en quam. | |
4Ende zijn moeder weende so seer, dat sy haer niet en woude troosten laten, ende sprack: Och mijn sone, och mijn sone, waerom hebben wy dy laten wandelen, onse eenighe vreuchde, onsen eenighen troost, in onsen ouderdom, onse herte ende onse Ga naar margenoota erue? | |
5Wy hadden schats genoech ghehat, wanneer wy dy niet hadden henenwech trecken laten. | |
6Ende Tobias sprack tot haer: Swijcht stille, ende weest te vreden, onsen sone gaet het, oft God wil, wel: hy heeft eenen goeden trouwen gheselle met hem. | |
7Maer sy en woude haer niet troosten laten, ende liep alle daghen henenwt, Ga naar margenootb ende sach op alle heerstraten, van daer hy komen soude, oft sy syner erghens ghewaer werde. | |
8Raguel nu sprac tot syner dochter manne Tobia: Blijft by ons, ick wil eenen bode henen senden, tot Tobia dynen vader ende hem weten laten, dat het dy wel gaet. | |
9Ende Tobias sprack: Ick weet het, dat mijn vader ende moeder, als nu alle daghen ende vren rekenen, ende zijn mynent haluen seer bekommert. | |
B.10Ende als Raguel met velen woorden Tobiam badt, ende hy het gheenerley wijs verwillighen en woude, beual hy hem Saram: ende gaf hem de helfte aller syner goederen, aen knechten ende maechden, aen vee, kemelen ende runderen, ende vele goedts: ende lieten ghesont ende vrolick van hem trecken, | |
11Ende sprack: Ga naar margenootc De heylighe Enghel des Heeren, Ga naar margenoot+ zy by dy op den weghe, ende brenge dy ghesondt weder te huys, dat du dyne ouderen ghesondt vindest: ende God gheue, dat myne oogen, uwe kinderen moghen sien, eer ick sterue. | |
13Ende vermaendense, dat sy ymmers soude haers mans ouderen, in eeren houden, als hare eyghen ouderen, Ga naar margenoote haren man lief hebben, het ghesinde vlijtighen regeren, ende haer selues tuchtighen houden. |
|