Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ix. Capittel.

Tobias sondt den Enghel synen leydsman tot Gabelum, om dat gheldt dat hy synen vader schuldich was.

A.1

DOe riep Tobias den Enghel tot hem, ⁺ dien hy meynede, het ware een mensche, ende sprack tot hem: Azaria mijn broeder, ick bidde dy, hoort mijn woordt.

+ Tobias schicket den Engel synen geleydsman tot Gabelo, omme dat gheldt, dat hy synen vader schuldich was, te halen.

2

Wanneer ick my alreede selues, dy tot eenen eyghen knechte gaue, so en ware het doch niets, teghen dyne weldaedt.

3

Doch bidde ick dy, neemt dese knechten ende kemelen, ende trecket henen na Rages in Meden tot Gabel, ende doet hem dese handtschrift, ende neemt dat gheldt van hem: ende biddet hem, dat hy wille tot myner Bruydtloft komen.

4

Want du weest, dat mijn vader tellet vren ende daghen, ende wanneer ick eenen dach te lange wtbleue, so werdt syne ziele bedroeft.

5

Ende du weetst, hoe gantsch seer dat my Raguel ghebeden heeft, dat ick het hem niet en kan ontsegghen.

6

Doe nam de Enghel Raphael, vier der knechten Raguelis tot hem, ende twee kemelen, ende tooch na Ragues: ⁺ ende vandt Gabel, ende dede hem de handtschrift, ende ontfinck dat ghelt van hem.

+ Gabel.

7

Ende vertelde hem van Tobias sone, alles wat gheschiet was, ende badt hem ter bruydtloft.

8

Ende doe sy met malcanderen quamen, in het huys Raguels, vonden sy Tobiam ouer der tafelen sitten: ende sy stonden tegen malcanderen op, ende kusseden hen onder malcanderen, ende Gabel weenede, ende loefde God.

[fol. 19v]

9

Ende sprack: ^a Dy seghene de God Israels, ^b want du bist eens vromen, rechtueerdighen ende Godvreesenden mans sone, ^c die den armen vele goets ghedaen heeft:

a Tob. 7.a.7. ende 11.b.10.11.

b Tob. 7.a.7.

c Tob. 1.a.4.b.17

B.10

Ghesegent zy dijn wijf, ende dyne ouderen.

11

Ende God gheue, dat ^d ghy siet uwe kinderen, ende uwer kinder kinderen, tot int derde ende vierde gheslachte: ende ghesegenet zy dijn zaet, van den God Israels, die daer eewichlick heerschet ende regeert.

d Tobi. 14.b.15. Psalm. 128.a.6.

12

Ende als sy alle Amen, ghesproken hadden, setteden sy haer ter tafelen: doch de gasterije ende vreuchde, ^e hielden sy in der vreese Gods.

e Tobi. 2.a.1.