Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdDoe Tobias met zijn wijf ghinck slapen, so hieldt hy hem ghelijck hem de Enghel gheboden hadde, ende sy werden beyde voor schade bewaert. | |
A.1ENde na der auondtmeltijdt, Ga naar margenoot+ brachten sy den Iongen Tobiam, tot der Ionckvrouwen in de kamer. | |
2Ga naar margenoota Ende Tobias dachte aen de reden des Enghels, ende langhede wt synen buydel een stuck van der leuere, ende leyde het op de gloeyende kolen. | |
3Ende de Ga naar margenootb Enghel Raphael, nam den Gheest gheuancklick, ende bandt hem in de woestijne verre in Egypten. | |
4Daerna vermaende Tobias de Ionckvrouwe, ende sprack: Ga naar margenootc Sara, staet op, ende laet ons God bidden, heden ende morghen, ende ouermorghen, want dese dry nachten willen wy bidden: daerna willen wy ons te samen houden als Echte lieden. | |
5Ga naar margenootd Want wy zijn kinderen der Heylighen, ende ons en behoort niet, sodanighen staedt te beghinnen, gelijck als de Heydenen, die God verachten. | |
7Ende Tobias badt, Ga naar margenoot+ ende sprack: Heere mijn God, du God onser vaderen, Ga naar margenootf dy sullen louen, Hemel, Aerde, de Zee, alle wateren ende fonteynen, ende alle creatueren, ende wat daerinne is. | |
8Ga naar margenootg Du hebst Adam ghemaeckt van eenen Aerden klotte, du hebst hem Heuam ghegheuen tot eener helperschen. | |
9Ende nu Heere, du weetst, dat ick niet booser lust haluen, dese myne suster ten wijue ghenomen hebbe, maer dat ick moghe kinderen genereren, daerdoor dynen Name, eewichlick gepresen ende gheloeft worde. | |
B.10Ende Sara sprack: Heere, ontfermet dy onser, dat wy beyde ghesondt, onse ouderdom moghen verkrijghen. | |
11Ende omtrent de middernacht riep Raguel syne Dienaren, ende ghinck met hen, dat sy een graf maeckten. | |
12Want hy sprack: Het mochte hem misschien oock gegaen zijn, als den anderen seuen, die met haer vertrouwet gheweest zijn. | |
13Ende als sy dat graf gemaeckt hadden, quam Raguel met synen wijue, ende sprack: | |
14Sendet eene maecht henen, ende laetse toesien, oft hy oock doodt zy, op dat wy hem voor den daghe begrauen. | |
15Ende de maecht sleeck in de kamer, vandtse beyde ghesondt ende frisch, ende slapende by malcanderen. | |
16Ende sy bracht hem de goede bootschap: ende Raguel ende zijn wijf Hanna danckede God, ende sprack: | |
17Wy dancken dy Heere, Ga naar margenoot+ du God Israels, dat het so niet gheschiet en is, als wy besorgheden. | |
18Want du hebst barmherticheydt aen ons bewesen, ende hebst onsen vyant, die ons leedt dede, verdreuen. | |
19Du hebst dy ontfermet, ouer dese twee eenighe kinderen, ende nu Heere gheeft hen, dat sy dy alle tijdt louen, voor sulcke ghenade, Ga naar margenooth ende dy alle tijdt prijs ende lof offeren: op dat andere lieden aen hen bekennen, Ga naar margenooti dat du alleene God bist, in der gantscher wereldt. | |
C.20Ende also haest beual Raguel, dat sy dat graf weder toewierpen, eer het dach werde. | |
21Ende synen wijue beual hy, dat sy eene maeltijdt weder bereydede: ende beschickte hen alle noodtruft op den wech. | |
22Ende hy hiet twee vette runderen slachten, ende vier schapen, ende noodde alle syne nabuers ende vrienden te gaste. | |
23Ende Raguel vermaende ende badt Tobiam hoochlicken, dat hy twee weken woude by hem blijuen: | |
24Ende van alle synen goederen, gaf hy Tobie de helfte: Ga naar margenootk ende maeckte eene voorschrijuinghe, dat na synen doodt de ander helft, Tobie oock gheworden soude. |
|