Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdSy komen tot Raguel, de welcke hen vriendelic ontfanghet, ende gheeft Tobie syne dochter Saram. | |
2Ende hy sach Tobiam aen, ende sprac tot Hanna syner vrouwen: Hoe ghelijck siet de ionghe gheselle onsen Ga naar margenoota neue. Ga naar margenoot+ | |
3Ende als hy dat seyde, sprack hy: Van waer zijt ghy, lieue broeders? sy spraken: Ga naar margenootb Wt den stamme Naphthali zijn wy, Ga naar margenootc van den gheuanghenen in Niniue. | |
4Raguel sprack tot hen: Kennet ghy Tobiam mynen broeder? ende sy spraken tot hem: Ia, wy kennen hem wel. | |
5Ende als hy nu vele goedts van Tobia seyde, sprack de Enghel tot Raguel: Den Tobias, daer du na vraghest, is deses Ionghelincks vader. | |
6Ende Raguel neychde hem tot hem, weende, ende viel hem om den hals, ende kussede hem, | |
7Ende sprack: O mijn lieue sone, Ga naar margenootd gheseghenet zijstu, want du bist eens rechten vromen mans sone. | |
8Ende Hanna zijn wijf, ende Sara haer dochter, begonsten oock te weenen. | |
9Daerna hiet Raguel een schaep slachten, ende de maeltijdt bereyden: ende als sy baden, dat sy hen wouden ter tafelen setten, | |
B.10Sprack Tobias: Ga naar margenoot+ Ga naar margenoote Ick en wil heden niet eten noch drincken, dy beuestighest my dan een bede, ende segghest my toe, Saram dyne dochter te gheuen. | |
11Doe dat Raguel hoorde, verschrack hy: want hy dachte daeraen, wat den seuen mannen Ga naar margenootf geschiet was, dien hy te voren syne dochter ghegeuen hadde, ende vreesde, het mochte desen oock also gaen: ende doe hy niet antwoorden en woude, | |
12Sprac de Engel tot hem: Vreest dy niet, hem de maecht te geuen: want dyne dochter is hem ten | |
[Folio 19r]
| |
wijue bescheert, dewijle hy God vreest: daerom en heeft dijn dochter, gheenen anderen gheworden konnen. | |
13Doe sprack Raguel: Ick en twijuel daer niet aen, dat God myne bittere tranen ende ghebet, verhoort hebbe: | |
14Ende ghelooue, dat hy v daerom heeft laten tot my komen: op dat mijn dochter desen kreghe, wt haren gheslachte, Ga naar margenootg na de Wet Mosi: ende nu en hebbet gheenen twijuel daeraen, Ga naar margenooth ick wilse dy gheuen. | |
15Ende nam de handt der docher, Ga naar margenoot+ ende sloechse Tobie in syne handt, ende sprack: De Ga naar margenooti God Abrahams, de God Isaacs, de God Iacobs, zy met v, ende helpe v te samen, ende gheue synen seghen rijcklicken ouer v. | |
17Ende loefden God, ende hielden maeltijdt. | |
18Ende Raguel riep zijn wijf Hannam tot hem, ende hietse de andere kamer toerichten. | |
19Ende brachten Saram syne dochter daer henen in, ende sy weenede. | |
20Ende hy sprack tot haer: Hebbet eenen goeden moedt, mijn dochter: de Heere des Hemels gheue dy vreuchde, Ga naar margenootl voor dat leedt, dat du gheleden hebst. |
|