Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iij. Capittel.

Een hertelick ghebet tot God in zijn ende zijns volcx verdruckinghe ende geuanckenisse. Uan Sara de dochter Raguelis, ende van haer ongheluck ende ghebedt.

A.1

DOe werdt Tobias diepe suchtende, ⁺ ende hief aen te weenen, ende te bidden, ende sprack:

+ Een gebet Tobie tot God, in syner droeffenisse.

2

Heere, du bist rechtueerdich, ende alle dijn doen is recht, ende enckel goedicheydt ende trouwe:

3

Ende nu mijn Heere, weest my ghenadich, ende en wreket myne sonden niet, ende en ghedencket niet myner, ofte myner vaderen misdaedt.

4

Want dewijle dat wy dyne gheboden niet ghehouden en hebben, ^a so zijn wy oock onsen vyanden henen ghegheuen, dat sy ons beroouen, gheuancklick houden ende dooden: ^b ende zijn tot schanden ende tot spotte, ende tot ^c hoone gheworden, den vreemden, daer du ons henen verstroyt hebst.

a Deut. 28.c.25.

b Psalm 79.a.4.

c Of, smaetheydt

5

Ende nu Heere, verschricklick zijn dyne gherichten, dewijle dat wy dyne gheboden niet gehouden, ende niet recht ghewandelt en hebben voor dy.

6

Och Heere, bewijst my ghenade, ende ^d neemt mynen gheest wech in vrede: want ick wil lieuer doodt zijn, dan leuen.

d 1.Reg. 19.a.4. Ione. 4.a.3.

7

Ende het begaf hem des seluen daechs, ⁺ dat Sara een dochter Raguels, in der Meden stadt Rages, van eener maecht haers vaders, oock qualick ghehouden ende ghelastert werdt,

+ Sara des Raguels dochter ongheluck.

8

^e Diermen seuen mannen na eenander gheurijet hadde, ende een boose gheest, Asmodi genoemt, haddese alle gedooddet, also haest wanneer sy byligghen souden.

e Tob. 6.b.12.

9

Daerom schalt haer haers vaders maecht, ende sprack: God gheue, dat wy nemmermeer, eenen sone ofte dochter van dy en sien op Aerden, du mannemoordersche.

B.10

Wiltu my oock niet dooden, ghelijck als du de seuen mannen ghedooddet hebst? op sulcke woorden ghinck sy in eene kamer, bouen in den huyse, ende att noch en dranck niet, dry daghen ende dry nachten:

11

Ende en liet niet af met bidden, ende weenen, ende badt God, dat hyse van der versmaetheydt verlossen woude.

12

Daerna aen den derden daghe, doe sy haer gebedt gheeyndet hadde, loefde sy God,

13

Ende sprack: ⁺ Gheloeft zy dynen Name Heere een God onser vaderen, want wanneer du toornest, so bewijsestu ghenade ende goedicheydt, ende in der droeffenisse ^f vergheefstu de sonden, dien, die dy aenroepen.

+ Een ernstlick ghebedt der Sara.

f Syr. 2.b.13.

14

Tot dy mijn Heere keere ick mijn aenghesichte, ^g tot dy heffe ick myne ooghen op,

g Psalm. 123.a.2.

15

Ende bidde dy: Dat du my verlossest van deser swarer versmaetheydt, ofte my van hier nemest.

16

Du weetst Heere, dat ick gheens mans begheert en hebbe, ende myne ziele behouden, van aller booser lust:

17

^h Ende en hebbe my noyt tot ontuchtich ende lichtueerdich gheselschap, ghehouden.

h Psalm. 26.a.4.

18

Doch eenen man te nemen, hebbe ick bewillicht, in dyner vreesen, ende niet wt curieusheydt.

19

Ende ick en ben harer, oft sy en zijn myner niet weert geweest: ende du hebst my misschien eenen anderen manne behouden:

C.20

ⁱ Want dynen raedt en staet niet in des menschen gheweldt.

i Iesa. 8.b.10. ende 40.b.13. ende 46.b.11.

[fol. 18r]

21

Doch dat weet ick voorwaer, wie God dienet, die wort na der aenuechtinge getroostet, ende van der droeffenisse verlosset, ende na der tuchtinghe vindet hy ghenade:

22

Want du en hebst geenen lust aen onsen verderue: want na den onweder laetstu de Sonne weder schijnen, ende na den huylen ende weenen, begaefstu ons rijckelicken met vreuchden.

23

Dynen Name zy eewichlick eere ende lof, du God Israels.

24

In derseluer stonde, ⁺ wert deser beyder ghebet verhooret, van den Heere in den Hemel.

+ Tobias ende Sara worden op eene tijdt verhoort.

25

Ende de Enghel des Heeren, de heylige Raphael, wert wtghesonden, dat hy hen allebeyde holpe: dewijle dat haer gebet, op eenen tijt, voor den Heere voorghebracht was.