Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ij. Capittel.

Uan de barmherticheyt die Tobias den dooden bewees in haer begrauen, waerom hy veracht ende bespottet was.

[fol. 17v]

A.1

DAerna ^a op des Heeren Feest, ⁺ doe Tobias in synen huyse, een heerlicke maeltijdt bereydet hadde,

a Deut. 16.b.11.

+ Van der barmherticheydt ende mildicheydt Tobie, oock teghen de dooden.

2

Sprack hy tot synen sone: Gaet henen, ende noodt de Godvreesenden van onsen stamme, dat sy met ons eten.

3

Ende als hy weder in quam, seyde hy synen vader Tobia, dat daer een van Israel, op der straten doodt laghe.

4

Doe ^b stont Tobias also haest van der tafelen op, voor den eten, ende ginck tot den dooden lichame, ende nam hem op, ende droech hem heymelicken in zijn huys, op dat hy hem des nachtes heymelicken begroeue.

b Tob. 12.b.17.

5

Ende als hy dat lijck heymelicken verborgen hadde, att hy zijn broot met treuricheyt:

6

Ende dachte aen dat woordt, dat de Heere gesproken hadde, door Amos den Prophete: ^c Vwe vierdaghen, sullen tot treurdaghen worden.

c Amos 8.b.10. 1.Macha. 1.e.41.

7

Ende des nachts ghinck hy henen, ende begroef den dooden.

8

Doch syne vrienden straffeden hem alle, ende spraken: ^d De Koninc heeft dy nu korts om dier sake wille heeten dooden, ende bist kuym daervan ghekomen, noch begraefstu de dooden.

d Tob. 1.c.22.

9

^e Doch Tobias vreesde God meer, dan den Koninck, ende droech de verslagene heymelicken te samen, ende behieltse heymelicken in synen huyse, ende des nachts begroef hyse.

e Act. 4.b.19. ende 5.d.30.

B.10

Ende het begaf hem eens daechs, dat hy int huys quam, als hy de dooden begrauen hadde, ende was moede, ende leyde hem by eenen wandt, ende ontsliep.

11

Ende een swaluwe scheet wt haren neste, ⁺ dat viel hem also heet in de ooghen: daer van werdt hy blindt.

+ Tobias werdt blindt.

12

^f Sodanighe droeffenisse nu, liet God ouer hem komen, op dat de nakomelingen een exempel der ghedult aen hem hadden, gelijck als aen den heylighen Iob.

f Deut. 8.a.2. ende 13.a.3. Ioan. 9.a.2. ende 11.a.4.

13

Ende nademael hy van ieughet op God gheureest, ende zijn gebot ghehouden hadde, toornde noch murmureerde hy niet teghen God, dat hy hem hadde laten blindt worden:

14

Maer bleef bestendich in der vreese Gods, ende danckede God alle zijn leefdaghe.

15

^g Ende ghelijck als de Koninghen den heylighen Iob bespoteden: ⁺ also verachteden Tobiam syne eyghene vrienden.

g Hiob. 4.a.1. ende 17.a.6.

+ Tobias werdt van syne vrienden bespottet,

16

Ende spraken: Waer is nu dijn vertrouwen, daer du dyne aelmissen om ghegheuen, ende so vele dooden om begrauen hebst?

17

Ende Tobias straffedese, ende sprack: Segghet niet also:

18

^h Want wy zijn kinderen der Heyligen, ende wachten op een leuen, welcke God gheuen sal, dien, die int ghelooue sterck ende vast blijuen voor hem.

h Tob. 8.a.5.

19

ⁱ Ende Hanna zijn wijf, ⁺ arbeydde vlijtighen met harer handt, ende gheneerde hem met spinnen.

i Ephe. 4.c.28. Prouer. 31.c.20.

+ Hanna winnet den Tobia den kost voor.

C.20

Ende het begaf hem, dat sy eenen ionghe geyte int huys brachte.

21

Ende doese haer man Tobias hoorde blarren, ⁺ sprack hy: ^k Siet toe, dat sy niet ghestolen en zy: gheeftse den rechten heere weder: want ons en behoort niet te eten, van ghestolen goede, ofte datselue aen te roeren.

+ Tobie onschult ende oprechticheyt.

k Deut. 22.a.1.

22

Ouer dese redenen, ⁺ werdt zijn huysvrouwe toornich, antwoordde ende sprack: ^l Daer sietmen, dat dijn vertrouwen niets en is, ende dyne aelmissen verloren zijn.

+ Tobias werdt van synen wijue ghescholden.

l Hiob. 2.a.9.

23

Met dien ende andere woorden meer, wierp sy hem syne ellende voor.