Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

HET BOECK Tobie.

Dat Eerste Capittel.

Uan den gheslachte, leuen ende Godsureesenheyt des Tobie

A.1

DAER VVAS een man, ⁺ met namen Tobias, vanden stammen Naphthali, wt eener stadt in ouer Galilea bouen Aser, aen der heerstrate ter slincker handt, teghen de Zee.

+ Vanden geslachte, leuen ende vreese Gods des Tobie.

2

^a De selue wert mede gheuanghen, ⁺ ten tijden Salmanasser, des Konincks in Assyrien: ende hoewel hy also onder vreemde lieden gheuancklick was, so en is hy doch gelijckewel van Gods woordt niet afgheuallen:

a 2.Reg. 17.a.3.

+ Salmanasser.

3

Ende alles wat hy hadde, dat deylde hy synen medegheuanghenen broederen, ende bloedturienden, mede.

4

Ende hoewel hy de iongheste man was, des stammes Naphthali, so en hieldt hy hem doch niet kindeschen.

5

Ende doe sus yeghelick den gulden kalueren diende, ^{+ b} die Ierobeam de Koninc Israels, hadde maken laten, ^c vermijdede hy doch sodanighen grouwel:

+ Guldene kalueren.

b 1. Reg. 12.c.28.

c Syrac. 5.b.18.

6

Ende hieldt hem tot den Tempel ende Godsdienst te Ierusalem, ende diende daer den Heere, ende badt aen den God Israels: ^d gaf oock syne eerstelinghen ende tienden, gantsch ghetrouwelicken:

d Exod. 22.c.29. ende 23.b.19. Deut. 12.a.6. ende 18.a.3. ende 26.a.1.

7

Also, dat hy alle tijdt in den derden Iare, den vreemdelinghen, weduwen ende weesen, haren tienden gaf.

8

Sulcks hieldt hy van ieughet op, na de Wet des Heeren.

9

Doe hy nu opghewassen was, ^e nam hy een wijf oock wt den stamme Naphthali, met namen Hanna: ende genereerde van haer eenen sone, welcken hy oock Tobiam noemde:

e Num. 36.a.6.

B.10

^f Ende leerde hem Gods woordt, van ieughet op: dat hy God vreesede, ende de sonden vermijdede.

f Deut. 6.a.7. Ephe. 6.a.4.

11

Ende als hy met synen gantschen stamme, met synen wijue ende kinderen, onder den gheuanghenen wech gheuoert werdt, in de stadt Niniue,

12

^g Ende yeghelick van den offeren ende spijsen der Heydenen att, bewaerde hy hem, ende en veronreynichde hem niet met sulcker spijse.

g Gene. 43.d.32. Iudith. 12.a.2. Dani. 1.a.8.

13

Ende dewijle hy van gantscher herten den Heere vreesde, gaf hem God ghenade voor Salmanasser, den Koninck te Assyrien,

14

Dat hy hem veroorloefde vrij te gaen, waer hy henen woude, ende wt te richten, wat hy te doen hadde.

15

So tooch hy nu tot alle dien, die gheuanckelick waren, ^h ende troostedese met den woorde Gods.

h Matth. 25.d.36

16

Ende als hy quam in de stadt Rages in Meden, ende hadde by hem tien pondt siluers, daer hem de Koninck mede begauet hadde:

17

Ende doe hy onder den anderen Israeliten eenen sach, ⁺ met namen Gabel, van synen stamme, die gantsch arm was, ⁱ dede hy hem dat selue siluer, ende nam eene handtschrift van hem daerop.

+ Gabel.

i Tobi. 4.b.16.

18

Doch langhe na den doodt Salmanasser, doe zijn sone Sennaherib na hem regeerde, ⁺ die den kinderen Israels vyandt was,

+ Sennaherib.

19

Ghinck Tobias daechlicks tot allen Israeliten, ende troostedese, ende deylde eenen yeghelicken mede, van synen goederen, wat hy vermochte.

C.20

^k De hongherighen spijsde hy, de naeckten kleedde hy, de verslaghenen ende dooden begroef hy.

k Psalm. 112.a.9. Matth. 25.d.35. Iesa. 58.a.7.

21

^l Sennaherib nu de Koninck, was gheuloden wt Iudea, daer hem God gheslagen hadde, om syner lasteringhe wille: doe hy nu weder quam, was hy vergrimmet, ende liet vele der kinderen Israels dooden: ^m der seluen lichamen beschickede Tobias te begrauen.

l 2.Reg. 19.d.35. Iesa. 37.d.36. Syrac. 48.c.24. 1.Mach. 7.e.40. 2.Mach. 8.b.19.

m 4.Esd. 2.c.23.

22

ⁿ Als sulcks nu de Koninck ghewaer werdt, hiet hy hem dooden, ende ^o nam hem alle syne goederen.

n Tobi. 2.a.5.

o Hebr. 10.d.34.

23

Tobias nu, vloodt met synen wijue ende sone henenwech, ende onthieldt hem heymelicken by goede vrienden.

24

^p Na vijf ende veertich daghen nu, werdt de Koninck, van synen eyghenen sonen, verslaghen.

p 2.Reg. 19.d.37. 2.Para. 32.c.21.

25

Ende Tobias quam weder te huys, ende alle zijn goedt werdt hem weder ghegheuen.