Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xi. Capittel.

A.1

ENde ick sach ^a eenen droom, ⁺ ende siet, van der Zee vlooch een ^b Arndt op, die hadde twaelf vleughelen, ende dry hoofden.

a Danie. 7.a.1.

+ Een droom van den Arndt.

b Hesek. 1.b.10. ende 10.b.14. ende 17.a.3. Danie. 7.a.4.

2

Ende als ick sach, streckede hy syue vleughelen ouer alle de Aerde, ende alle winden waeyeden in haer, ende sy werden weder tesamen ghedaen.

3

Ende ick sach, dat van synen vederen, andere kleyne vederen werden.

4

De hoofden waren in ruste: het middel hooft was grooter dan de andere, doch rustede het ooc met den anderen.

5

Wijder sach ick, dat den Arndt met synen vleughelen vlooch, ende regeerde op Aerden, ende ouer alle die op Aerden woonen.

6

Alle dinck onder den Hemel, was hem onderworpen, niemant en was hem wederspannich, Ia niet een creatuere op den Aertbodem.

7

Wijder sach ick, hoe den Arndt opstondt op syne klauwen, ende sprack met synen vleughelen, ende seyde:

8

Ghy en sullet niet alle met malcanderen waken, slaept een yeghelick aen syner plaetse, ende waeckt by beurten.

9

De hoofden nu werden int laetste behouden.

B.10

Ende ick sach, dat de stemme, niet van synen hoofden wtghinck, maer van midden zijns lijfs.

11

De andere vederen, die daer tegen waren, telde ick, dier waren achte.

12

Ende ick sach, ende siet, van der rechter zijden, stondt een veder op, ende regeerde ouer alle de Aerde.

13

Ende het begaf hem, doe sy regeerde, quam haer eynde, ende haer plaetse en scheen niet meer: doe stondt de naeste op, ende regeerde, ende hadde eenen langhen tijt.

14

Ende als sy regeerde, doe quam oock haer eynde, als der vorighen, dat sy nerghens meer en verscheen.

15

Doe quam een stemme tot haer, ende sprack:

16

Hooret du, die du so langhe het Aerdtrijck in ghehouden hebst: dit segghe ick dy, eer du ophoudest te zijn.

17

Niemant en sal na dy dynen tijt inhouden, Ia niet den haluen tijt.

18

Doe hief haer de derde op, ende regeerde als de vorighen, ende en was oock niet meer.

19

Also ghinck het met allen anderen, een na de ander, dat yeghelick regeerde, ende dan niet meer en was.

C.20

Doe sach ick, ende siet, in der tijt de nauolgende vederen werden opgherichtet, op der rechter zijden, dat sy oock regeerden, ende sommige wt dien regeerden oock, ende doch in korten en werden sy nerghens meer ghesien.

21

Want sommighe wt hen werden opgherichtet, doch en regeerden sy niet.

22

Na dien sach ick, ende siet, doe en waren de twaelf vederen niet meer daer, noch ooc de twee vleughelen:

23

Ende daer en was niets meer aen den lijue des Arndts, dan twee hoofden, die rusteden, ende ses vederkens.

24

Doe sach ick wijder, dat de ses vederkens, in tween ghedeylet werden, ende bleuen onder den hoofde, dat ter rechter zijden was: want de viere bleuen aen harer plaetse.

25

Doe sach ick, dat die onder de vleughelen waren, hen onderstonden op te richten, ende te regeren.

26

Doe wert een opgherichtet, doch in korten en was sy nerghens meer.

27

Ende de anderen waren sneller daer henen, dan de eersten.

28

Doe dachten de twee die noch ouerghebleuen waren, oock by henseluen, te regeren.

29

Ende doe sy dat ghedachten, doe ontwaeckte een van den rusteden hoofden, namelicken, het grootste ende middelste.

D.30

Ende doe sach ick, dat twee hoofden met hem veruullet waren.

31

Ende dat hooft keerde hem met dien, die by hem waren, ende verslinde de twee onderste vleughelen, die gheregeert wouden hebben.

32

Dat hooft nu, verschrickte het gantsche Aertrijck, ende regeerde op Aerden, ouer die, die op Aerden met vele arbeyt woonden, ende hadde ghewelt ouer den Aertbodem, ouer alle vleugelen, die daer gheweest waren.

33

Na dien sach ick, dat dat middel hooft snellick nergens meer daer en was, als oock de vleughelen.

34

Doe quamen de twee hoofden, die regeerden oock op Aerden, ende ouer die, die op Aerden woonden.

35

Doe sach ick, hoe dat hooft op der rechter zijden, dat op der slincker verslonde,

36

Ende hoorde een stemme, die sprack tot my: Siet teghen dy, ende besinnet wat du siest.

37

Doe sach ick, ⁺ ende siet, ^c als een Leeuwe die daer brullet, snellicken van den woude loopende, ende liet een stemme eens menschen wt ten Arnde, ende sprack:

+ Een Leeuwe.

c 4.Esdr. 12.d.31.

38

Hooret du, ick wil tot dy spreken, ende de Allerhoochste sal dy het segghen.

39

Bistu niet, dat ouerwonnen heeft van den vier ghedierten, die ick hadde maken regeren in der wereldt, die myne is, ende dat door haer quame het eynde harer tijt?

E.40

^d Ende de vierde quam, ende ouerwan alle ghedierten die verganghen waren, ende hadde ghewelt ouer de werelt, met grooten schricken, ende den gantschen Aertbodem met schandtlicker arbeyt, ende bewoonde so vele tijt de Aerde met bedroch,

d Danie. 7.a.7.

41

Ende en richtede de Aerde niet met trouwen.

42

Want du ^e beleedighest de saechtmoedighen, de stillen verhinderdestu, du haddest lief de leughenaren, ende ^f verbrakest de wooningen dier, die vrucht brachten, ende wierpest neder de mueren, dier, die dy gheene schade en deden.

e dedest haer leet, verdrucktese

f brakest in stucken

43

Deshaluen is dyne onbillicheyt totten Hoochsten ghekomen, ende dyne hooueerdie ten Stercken.

44

Ende de Hoochste heeft aenghesien de hooueerdighe tijden, ende siet, sy zijn gheeyndet, ende hare lasteren zijn veruullet.

45

Ende daeromme du Arndt, verschijnet niet meer, ende dyne grousame vleughelen, ende dyne boose vederen, ende dyne schalckachtighe hoofden, ende dyne schandtlicke klauwen, ende alle dijn ijdele lijf.

46

Daer mede de Aerde weder verquicket wor-

[fol. 14r]

de, so sy ontledighet is van dyner ghewelt, dat sy verhopen moghen oordeel ende barmherticheyt, diens, diese ghemaeckt heeft.