Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iij. Capittel.

1. Propheteert van der toekoemst ende den ampte Christi, 7. straffet zijn volc harde, dat sy wt vertwijffelder boosheyt, den Priesteren hare thienden ende ander plicht, oft niet, oft gantsch ontrouwelicken gheuen, 13. ende dat sy hen teghen Gods gherechticheyt, 10. die den vromen een lieffelicken troost is, harde schandelicken legghen.

A.1

SIet, ick wil mynen ^a Enghel senden, die voor my henen den wech bereyden sal: ende in korten sal komen tot synen Tempel de Heere, dien ghy soecket, ende de Enghel des verbondts, ^b des ghy begheert: siet, hy koemt, spreeckt de Heere Sebaoth.

a Matth. 1.b.10. Marc. 1.a.2. Luc. 1.b.17. ende 7.c.27. Psalm. 132.b.17.

b Gene. 4.a.1. ende 5.c.29. Iesaie 64.a.1.

2

Wie sal doch den dach syner toekoemst verdraghen konnen? ende wie sal bestaen, wanneer hy sal verschijnen? want hy is als het vyer eens goutsmits, ende als de seepe der ^c† wasschers.

c† And. vollers.

3

Hy sal sitten ende smelten, ende het siluer reynighen: ^d hy sal de kinderen Leui reynigen ende louteren, als siluer ende gout, dan sullen sy den Heere spijsoffer brenghen in gherechticheyt.

d Sacha. 13.a.8. Sephan. 3.a.6. 4.Esdre. 16.h.74. 1.Petri. 1.a.7.

4

^e Ende het spijsoffer Iuda ende Ierusalem, sal den Heere wel behaghen, als te voren ende voor langhen Iaren.

e Roman. 12.a.1. 1.Petri. 1.a.5.

5

Ende ick wil tot v komen, ende v straffen, ende wil een snelle ghetuyge zijn teghen de ^f Toouenaers, ^g Ouerspeelders ende ^h Meyneedighen, ende teghen die, die ghewelt ende onrecht doen, den dachlooners, ⁱ weduwen ende weesen, ende de vreemdelingen onder drucken, ende my niet en vreesen, spreeckt de Heere Sebaoth.

f Deuter. 18.b.10.

g Of, Eebrekers Exod. 20.b.14.

h Ierem. 7.a.9. 1.Timoth. 1.a.2.

i Iesaie. 1.c.23. Ierem. 5.c.24. Hesek. 12.a.7.

6

Want ick ben de Heere, die niet en ^k liecht, ende het sal met v kinderen Iacobs niet gantsch wt zijn.

k Die het niet en verandert, die het daer by blijuen laet. Rom. 3.a.4. Titum 1 a.2.

7

Ghy zijt van uwer vaderen tijt aen, altoos afgheweken van mynen geboden, ende en hebtse niet ghehouden: ^l so bekeert v nu tot my, so wil ick my oock tot v bekeeren, spreeckt de Heere Sebaoth: so spreeckt ghy: Waerinne sullen wy ons bekeeren?

l Sacha. 1.a.2.

[fol. 85v]

8

Isset recht, dat een mensche God ^m† bedriecht, als ghy my ^{n †} bedriecht? so spreeckt ghy: Waer mede bedrieghen wy dy? met den ^o tienden ende hefoffer.

m† An. tuysschet, tuyssersche wijse bedrieghet.

n Ghy geuet den Leuiten ende Priesteren het allerminste, ende oock wel gaer niets.

† And. tuysschet.

o Leuit. 27.d.30.

9

^p Daeromme zijt ghy oock veruloeckt, dat v alle dinck onder den handen verdwijndt, want ghy bedriecht my altesamen.

p Hagge. 1.a.5. Ierem. 15.b.19. ende 18.b.11. ende 25.a.5. ende 35.b.15. Hesek. 18.d.30.

B.10

^q Brenghet dan de tienden gantsch in mijn koornhuys, op dat in mynen huyse spijse zy, ende proeft my hierinne, spreeckt de Heere Sebaoth, oft ick oock niet des Hemels vensteren op doen en sal, ende seghen daer af ghieten de volheyt.

q Prouerb. 3.a.9.

11

Ende ick wil voor v den ^r verslinder schelden, dat hy v de vrucht op den velde niet verderuen en sal, ende de wijnstock inden acker, v niet onuruchtbaer zy, spreeckt de Heere Sebaoth.

r Dat is, alles wat den koorne schade doet.

12

Dat v alle Heydenen sullen salich prijsen: want ghy sullet een kostelick landt zijn, spreect de Heere Sebaoth.

13

^s Ghy spreket harde teghen my, spreeckt de Heere : so spreeckt ghy: Wat spreken wy teghen dy?

s Iesaie 58.a.2.

14

Daermede, dat ghy segghet: Het is te vergheefs, datmen Gode dienet: ^t ende wat baet het, dat wy zijn ghebot houden, ende een hardt leuen voor den Heere Sebaoth voeren?

t Hiob. 21.b.15. Psalm. 73.b.13.

15

^u Daeromme prijsen wy de verachters: want de Godloosen nemen toe, sy versoecken God, ende ^x† het gaet hen alles wel wt.

u Hiob. 21.a.7. Ierem. 12.a.1. Psalm. 73.a.2. Habac. 1.b.13.

x† And. sy hebben verlost gheweest.

16

Doch de ^y Godureesende troosten hen also onder malcanderen: De Heere mercket het, ende hoort het, ^z ende daer is een ghedenckzedel voor hem geschreuen, voor de ghenen, die den Heere vreesen, ende aen synen Name ghedencken.

y 2.Corint. 1.a.4.

z Psalm. 33.b.18. ende 34.b.16. Syrach. 15.c.24.

17

Sy sullen, spreeckt de Heere Sebaoth, dies daechs, dien ick maken wil, mijn ^a eyghendom zijn, ende ick wil harer verschoonen, als een man zijns soons verschoont, die hem dient.

a Exod. 19.a.4. Deute. 14.a.2. 1.Pet. 2.a.9.

18

Ende ghy sullet daerenteghen wederomme sien, ^b wat daer voor een onderscheyt zy, tusschen den rechtueerdighen ende Godloosen, ende tusschen dien, die Gode dienet, ende dien die hem niet en dienet.

b 2.Corint. 6.b.14.