Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ij. Capittel.

1. Dreycht wederomme den Priesteren, hare straffe, 4. scheldtse, dat sy Gods woort verualschen, ontrouwelicken leeren, ende vele daermede verleyden: 9. ende misbruycken haers priesterlicken ampts, dat sy wt ghiericheyt de ghenen niet en straffen, die ondeughende loos dinck offeren, oft andersins niet vroom en zijn, maer louen ende vroom spreken, 13. oock scheldet hyse, daerom dat sy hare wijuen bedroeuen ende verachten, ende daer mede haren offer ende Godsdiensten oock verontreynigen.

A.1

ENde nu, ghy Priesters, dit ghebot gheldet v.

2

So ghy het niet hooren, noch ter herten nemen sullet, dat ghy mynen Name de eere gheuet, spreeckt de Heere Zebaoth: ^a so sal ick den vloeck onder v senden, ende ^b uwen seghen veruloecken: Ia veruloecken sal ick hem, dewijle dat ghy het niet en willet ter herten nemen.

a Leuit. 26.b.14. Deutero. 28.b.15.

b Uwe goet ende alle uwe haue, daer ick v mede gesegent ende begaeft hebbe.

3

Siet, ick wil v schelden met tsamen den zade, ende den ^c dreck uwer vierdagen, v int aengesichte worpen, ende hy sal aen v bekleuende blijuen.

c Het Priesterdom, als hy hier dreyghet, heeft hy van hen genomen, ende hen den droesem oft dreck daer van gelaten, dat sy nu niets en ghelden.

4

So sullet ghy dan ghewaer worden, dat ick sodanich ghebodt tot v ghesonden hebbe, dat het mijn verbondt zijn soude met Leui, spreeckt de Heere Sebaoth.

5

^d Want mijn verbondt was met hem, ten leuen ende vrede, ende ick gaf hem de vreese, dat hy my vreesede, ende ^e† mynen Naem schuwede.

d Nume. 25.b.12.

e† And. hebben veruaert geweest om mijns Naems wille.

6

De Wet der waerheyt was in synen monde, ende daer en werdt niet booses in synen lippen gheuonden: hy wandelde voor my vreedsaem, ende oprechtich, ende bekeerde vele van sonden.

7

^f Want des Priesters lippen, sullen de leere bewaren, datmen wt synen monde de Wet soecke: want hy is een ^g Engel des Heeren Sebaoth.

f Hosee. 4.a.6.

g Iesaie 33.a.7. Malea. 3.a.2. Apocal. 2. 3.

8

Doch ghy zijt vanden weghe afghetreden, ende ergheret vele in de Wet, ^h ende hebbet het verbondt Leui verbroken, spreect de Heere Sebaoth.

h Deuter. 33.a.8.

9

Daeromme hebbe ick oock v ghemaeckt, dat ghy verachtet ende onweert zijt, voor den gantschen volcke, dewijle ghy myne weghen niet en houdet, ende siet de ⁱ persoonen aen in de Wet.

i Deute. 1.b.17. ende 17.a.2. Prouer. 18.a.5. ende 24.c.23. Iaco. 2.a.9.

B.10

Want hebben wy niet alle eenen vader? heeft ons niet een God geschapen? ^k waeromme verachten wy dan een den anderen, ende ontheylighen het verbont, met onsen vaderen gemaect?

k Zacha. 7.a.9. ende 8.b.16.

11

^l Want Iuda is een verachter gheworden, ende in Israel ende te Ierusalem, gheschieden grouwelen: want Iuda ontheylicht de Heylicheyt des Heeren, die hy lief heeft, ende boeleert met eens vreemden Gods dochter.

l Esra. 9.a.1. Leui. 21.a.6.b.14.

12

Doch de Heere sal dien, die sulcks doet, wtroeyen, wt der hutten Iacobs, beyde den meester ende scholier, met tsamen dien, die den Heere Sebaoth spijsoffer brenghet.

13

Voorder doet ghy dat oock, ^m dat voor den Altaer des Heeren enckel tranen ende weenen, ende suchten is: dat ick het spijsoffer niet meer aensien en mach, noch yets wat aenghename, van uwe handen ontfanghen.

m Matth. 5.c.24.

14

Ende so spreket ghy: Waeromme dat? ⁿ daeromme, dat de Heere tusschen dy ende den wijue dyner ieughet, ghetuyghet heeft, die du verachtest: ^o so sy doch dyne gheselinne, ende een wijf dynes verbondts is.

n Dit seggen wy op Duytsch also: Daerom dat du dyne lieue wijf verachtest, die dy de Heere toegheordineert heeft, ende dyne gheselinne is, dier du dy verplichtet hebst.

o Gene. 2.c.24.

15

Also dede de ^p Eenighe niet, ende was doch eens grooten Gheests: wat dede doch de Eenighe? hy sochte het Zaedt van Gode toegheseyt: daeromme so siet v voor, voor uwen gheeste, ende niemant en verachte den wijue syner ieuget.

p Abraham is de Eenige, als hem oock Iesaias noemet: want van hem komen alle Ioden af: deselue nam een ander vrouwe, niet wt vermetelheyt, ghelijc als ghi doet, maer op dat hy Gode kinderen genereerde.

16

Wie haer daerentegen ^q gram is, die latese varen, spreeckt de Heere de God Israels, ende gheue haer een decksel des ^r wreuels van synen kleede, spreeckt de Heere Sebaoth: daeromme so siet v voor, voor uwen gheeste, ende en verachtetse niet.

q Of, grimmich, hatich.

r moedtwilligher onbillicheyt. Dewijle sy voor dy verachtet is, so ist billick, dat sy van dy tot der eeren gekleedt worde, als die dijn wijf gheweest is: ende niet so schendtlicken in ellende verstooten en worde.

17

Ghy maket den Heere onwillich, door uwe segghen: so spreket ghy: Waer mede maken wy hem onwillich? daermede, dat ghy spreket: Wie quaet doet, die behaecht den Heere, ende hy heeft lust tot denseluen: ofte waer is de God, die daer straffe?