Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ij. Capittel.

1. Stercket wt beuele des Heeren, de Ouersten ende het volck, aent begonnen werck, 7. propheteert van Christo, hy sal dat ander huys (4. ho wel slecht in haren ooghen) heerlicker maken, als het vorighe gheweest ware, 11. ende wijset hen aen harer offeren ende wercken onreynicheyt, 16. met tsamen Godlicker straffe, die ouer de selue ende hare onghehoorsaemheydt ghegaen ware, 21. der gantschen werelt Koninckrijcken gaen onder, op dat Christus (onder der persoone SeruBabel afghebeeldet) met synen Rijcke opkome.

A.1

AEn den vier ende twintichsten daghe der sester maendt, ⁺ in den ^a tweedden Iare des Konincks Darij,

+ In den ij. Iare Darij.

a Of, anderen Iare

2

Aen den een ende twintichsten daghe der seuender maendt, gheschiedde des Heeren woordt door den Propheet Haggai, ende sprack:

3

Segghet tot SeruBabel den sone Sealtiel, den Vorste Iuda, ende tot Iesua den sone Iozadac, den hooghen Priester, ende tot ^b† den ouerghebleuenen volcke, ende spreeckt:

b† And. het ouerblijf des volcks

4

^c Wie is onder v ouerghebleuen, die dit huys in syner vorigher heerlicheyt, ghesien heeft? ende hoe siet ghy het nu aen? is het niet also: Het en duncket v niets zijn?

c Esr. 3.b.12.

5

Ende nu SeruBabel, ^d hebbet eenen goeden moedt, spreeckt de Heere: hebbet eenen goeden moedt Iesua, du sone Iozadac, du hooghe Priester: hebbet eenen goeden moedt, alle het volck in den lande, spreeckt de Heere, ende arbeydet: ^e want ick ben met v, spreect de Heere Zebaoth,

d Deut. 31.a.6. Iosu. 1.a.7.9.

e Hagg.1.b.13.

6

Na den woorde, doe ick met v een verbondt makede, als ghy wt Egypten toghet, sal mynen Gheest onder v blijuen: en vreest v niet.

7

Want so spreeckt de Heere Zebaoth: ^f Het is noch eenen kleynen tijdt daeruan, dat ick Hemel ende Aerde, de Zee ende het drooge, bewegen sal.

f Hebr. 12.c.26.

8

^g Ia alle Heydenen wil ick beweghen: so sal dan komen aller Heydenen ^h Troost: ende ick wil dat huys vol heerlicheyt maken, spreeckt de Heere Zebaoth.

g Iesa. 60.a.3.

h Dat is Christus, die de gantsche werelt troosten soude, door vergheuinghe der sonden.

9

ⁱ Want myne is, beyde het siluer ende goudt, spreeckt de Heere Zebaoth.

i Hesek. 16.b.17. Hose. 2.a.7.

B.10

De heerlicheyt des laetsten huys, sal grooter worden dan des eersten gheweest is, spreeckt de Heere Zebaoth: ende ick wil ^k vrede geuen, aen deser plaetse, spreeckt de Heere Zebaoth.

k Gheluck ende heyl.

11

Aen den vier ende twintichsten daghe der neghender maent, in den tweedden Iare Darij, geschiedde des Heeren woordt tot den Propheet Haggai, ende sprack:

12

So spreeckt de Heere Zebaoth: Vraghet de Priesters om de Wet, ende spreeckt:

13

^l Wanneer yemandt heylich vleesch droeghe in der slippen zijns kleedts, ende ruerde daerna met syner slippen aen, broot, keukenspijse, wijn, olye, oft wat het voor spijse ware, ^m† werde het oock heylich? ende de Priesters antwoordden ende spraken: Neent.

l Iere. 11.b.15. Sacra non sanctificant prophana, sed prophana polluunt sacra.

m† And. salt heylich zijn?

14

Haggai sprack: Wanneer daerenteghen een die onreyn is, van eenen aengheuerden ase, deser een aenruerde, werde het oock onreyn? de Priesters antwoordden ende spraken: ⁿ Het werde onreyn.

n Leuit. 5.a.2. ende 11.c.24. Num. 19.b.11.

15

Doe antwoordde Haggai, ende sprack: Euen also is oock dit volck ende dese lieden voor my, spreect de Heere: ende alle harer handen werck, ende wat sy offeren, dat is onreyn.

16

Ende nu siet, hoe het v gegaen heeft, van desen dage aen ende te voren, eer eenen steen op den anderen geleyt wert, aen den Tempel des Heeren,

17

^o Dat, wanneer een ten koornhoope quam, die twintich maten hebben soude, so waren daer kuym tiene, ^p quam hy ter wijnperssen, ende meynede vijftich amen te vullen, so waren daer kuym twintich.

o Deut. 28.c.28. Mich. 6.b.15. Hagg. 1.a.6.9.

p Iesa. 5.b.10.

[fol. 79v]

18

Want ick plagede v met dorheyt, brantkoorne ende haghele, ^q in alle uwen arbeyde: noch en bekeerdet ghy v niet tot my, spreeckt de Heere.

q Amos 9.a.9. Hagg. 1.b.11.

19

So siet nu daerop, van desen daghe aen ende te voren, namelicken, van den vier ende twintichsten dage der negender maendt aen, tot aen den dach, doe de Tempel des Heeren ghefondeert is: siet daerop.

C.20

Want het zaedt leyt noch in der schuere, ende daer en draecht noch niets, noch de wijnstock, vijgenboom, granatenboom, noch de olyboom: ^r doch van desen daghe aen wil ick segen geuen,

r Sacha. 8.b.12.

21

Ende des Heeren woordt gheschiedde ten anderen male tot Haggai, aen den vier ende twintichsten daghe der maendt, ende sprack:

22

Segghet SeruBabel den Vorste Iuda, ende spreeckt: Ick wil Hemel ende Aerde beweghen.

23

Ende wil de stoelen der Koninckrijcken ^s ommekeeren, ende de machtighe Koninckrijcken der Heydenen verdelgen: ende wil beyde de waghenen met haren ruyteren omkeeren, dat beyde peerdt ende man tonder vallen sullen, ^t een yeghelick door des anderen sweerdt.

s Ick wil de Persen, die ghy vreeset, verstooren, welckes door Alexandrum Magnum gheschiet is.

t Iudic. 7.c.22.

24

Terseluer tijdt, spreeckt de Heere Zebaoth, wil ick dy ^u SeruBabel, du sone Sealthiel, mynen knecht, nemen, spreeckt de Heere, end wil dy als een signetrinck houden: want ick hebbe dy verkoren, spreeckt de Heere Zebaoth.

u Syrac. 49.b.13. 1.Esd. 1.a.2. 3.Esd. 5.a.6.

Eynde des Propheets Haggai