Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

DE PROPHEET SacharIa.

Dat Eerste Capittel.

1. Hy vermaent het volck, dat sy, met schuwen der onghehoorsaemheyt harer vaderen, haer tot den Heere bekeeren, 7 siet in eenen ghesichte der Engelen vlijt ende sorge voor zijn volck ende Ierusalem, 13. ende wort berichtet van des Heeren ghenade, die hy hen predicken sal, 18. ende der vyanden, diese beleedicht of verdrucket hebben, ommekomen.

A.1

IN DER achster maendt des tweedden Iaers des Konincks Darij, gheschiedde dit woordt des Heeren tot ^a SacharIa, den sone BerichIa, des soons Iddo, den Propheet, ende sprack:

a Matth. 23.d.35. 2.Para. 24.c.20

2

De Heere is toornich geweest op uwe vaders.

3

Ende spreeckt tot hen: So spreeckt de Heere ^b† Zebaoth: ^c Keeret v tot my, spreeckt de Heere Zebaoth, so wil ick my tot v keeren, spreeckt de Heere Zebaoth.

b† An. der Heyrscharen,

c Iere. 15.b.19 ende 31.b.18. Malac. 3.a.7

4

^d Weset niet als uwe vaders, welcken de vorighe Propheten predickten, ende spraken: So spreeckt de Heere Zebaoth: Keeret v van uwen boosen weghen, ende van uwen boosen doen: ^e doch sy en luysterden niet, ende en achteden niet op my, spreeckt de Heere.

d Iesa. 21.a.8. ende 31.a.6. ende 45.b.19. Iere. 3.b.12. Hesek. 18.d.30. ende 20.a.3. ende 33.b.11. Hose. 14.a.2. Ioel. 2.b.12.

e Iere. 25.a.4. ende 29.b.19. ende 44.a.5. ende 35.a.7.

5

Waer zijn nu uwe vaders ende de Propheten? leuen sy oock noch?

6

Is het niet also, dat myne woorden ende myne rechten, die ick door myne knechten de Propheten gheboodt, uwe vaders getreffet hebben? dat sy hen hebben moeten omkeeren, ende seggen: ^f Ghelijck als de Heere Zebaoth in den sinne hadde, ons te doen, daerna als wy ginghen ende deden, also heeft hy ons oock ghedaen.

f Dani. 9.a.7.

7

In den vier ende twintichtsten daghe, der elfster maendt, die daer is de maendt Sebat, inden tweedden Iare des Konincx Darij, gheschiedde dit woort des Heeren tot SacharIa den sone BerechIa, des soons Iddo, den Propheet, ende sprac:

8

Ick sach in der nacht, ende siet, een man satt op eenen ^g rooden peerde, ende hy hieldt onder den Myrten [boomen] in den ^h† landouwen, ende achter hem waren, roode, bruyne, ende witte peerden.

g Sach. 6.a.2. Apoc. 6.a.4.

h† And. leechten,

9

Ende ick sprack: Mijn Heere, wat zijn dese? ende de Enghel die met my sprack, seyde tot my: Ick wil dy kondt doen, wat dese zijn.

B.10

Ende de man die onder den Myrten hieldt, antwoordde ende sprack: Dese zijn, die de Heere wtghesonden heeft, het landt door te trecken.

11

Doch sy antwoordden den Enghel des Heeren, die onder den Myrten hielt, ende spraken: Wy zijn door het landt ghetoghen: ende siet, alle landen sitten stille.

12

Doe antwoordde de Engel des Heeren, ende sprack: Heere Zebaoth, hoe langhe en wiltu dy dan niet ontfermen ouer Ierusalem, ende ouer de steden Iuda, op welcker du toornich geweest bist, ⁺ dese tseuentich Iaer lanck?

+ 70. Iaer der geuanckenisse. Iere. 25.b.12. ende 29.b.10. Esr. 1.a.1.

13

Ende de Heere antwoordde den Enghel die met my sprack, vriendelicke woorden ende troostlicke woorden.

14

Ende de Enghel die met my sprack, seyde tot my: Predicket ende spreect: So spreeckt de Heere Zebaoth: ⁱ Ick hebbe seer gheijuert ouer Ierusalem ende Zion.

i Sach. 8.a.2.

15

Maer ick ben gantsch toornich op de stoute Heydenen, want ick was slechs een weynich toornich, doch sy ^k† helpen ten verderue.

k† And. dese hebben geholpen etc.

16

Daerom so spreeckt de Heere: ^l ick wil my weder tot Ierusalem keeren, met barmherticheydt, ende mijn huys sal daerinne ghebouwet worden, spreeckt de Heere Zebaoth: daer toe sal het timmersnoer in Ierusalem ghetoghen worden.

l Sach. 8.a.3.

17

Ende predicket wijder, ende spreeckt: So spreeckt de Heere Zebaoth: Het ^m† sal mynen steden wederom wel gaen, ende de Heere sal Zion wederomme troosten, ende sal Ierusalem weder verkiesen.

m† And. sullen haer myne steden noch wtbreyden door gheluck

18

Ende ick hief myne ooghen op, ende sach, ende siet, daer waren vier hoornen.

19

Ende ick seyde tot den Enghel die met my sprack: Wie zijn dese? hy sprack tot my: ⁿ Het zijn de vier hoornen, die Iuda, met tsamen Israel ende Ierusalem verstroyet hebben.

n Dani. 7.c.24.

20

Ende de Heere wees my vier smeden.

21

Doe sprack ick: Wat willen die maken? hy sprack: De hoornen, die Iuda so verstroyet hebben, dat niemandt zijn hooft heeft konnen opheffen, de selue af te schricken zijn dese ghekomen, op dat sy de hoornen der Heydenen afstooten, welcke de hoorne ouer het landt Iuda gheheuen hebben, dat selue te verstroyen.