Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iij. Capittel.

1. God helpet, wanneer het noodt doet. 3. ende ghelijck als hy hem heeft alle wege wonderlicken tegen synen volcke bewesen, ende syne vyanden grousaemlicken ghestraffet, so wil hy oock den Babyloniers syne straffe aenlegghen, 14. zijn volck wt harer kommerlicken gheuanckenisse te verlossen, 18. ende haer weder in haer landt te brenghen.

A.1

Dit is het ghebedt des Propheten Habacuc, voor de onschuldighen.

2

HEere, ick hebbe dijn geruchte gehoort, dat ick my ontsette, Heere, du makest dijn werck leuendich ^a midden in den Iaren, ende laetst het kondt worden, midden in den Iaren: wanneer droeffenisse voorhanden is, so denkestu der barmherticheyt.

a Dat is ter rechter tijt, ende midden in der noodt helpestu, ende makest de dynen salich ende vrij.

3

^b God quam vant Suyden, ende de Heylige van den gheberchte Paran, Sela: zijns lofs was den Hemel vol, ^c ende syner eere was de Aerde vol.

b Deute. 32.a.2. Iudic. 5.a.4.

c Iesai. 6.a.3.

4

Synen ^d glantz was als Licht, ^e stralen ghingen van synen handen, aldaer was heymelicken syne macht.

d Exod. 24.b.10.

e Hebr hoornen als van Mose.

5

Voor hem henen ghinck pestilencie, ende plaghe ghinck wt, waer hy henen tradt.

6

Hy stondt ende matt het landt, hy sach toe, ende verstroyede de Heydenen, dat der werelt bergen vermorselt werden, ende haer buygen moesten de kleyne berghen in der wereldt, doe hy ghinck in der wereldt.

7

Ick sach der Moorenlieden hutten in moeyte, ende der Midianiters tenten bedroeft.

[fol. 78r]

8

Warestu niet toornich Heere in der vloedt? ende dyne grimmicheydt in den wateren, ende dynen toorne in der Zee? doe du op dynen peerden redest, ende dyne waghenen den strijdt behielden?

9

Du toghest den boghe ^f voorwaerts, als du den stammen ghesworen haddest, Sela: ende deyldest de stroomen int lant.

f Gene. 49.b.19.

B.10

^g De berghen saghen dy, ende hen wert banghe, de waterstroom stoof henen wech, die diepte liet haer hooren, de hoochte hief de handen op.

g Psalm. 18.a.8.

11

^h Sonne ende Maen stonden stille, ⁱ dyne pijlen voeren met glantzen daer henen, ende dyne speere met blincken des blixems.

h Iosue. 10.b.13.

i Psalm. 18.b.15.

12

^k Du vertradest het landt in toorne, ende verdorschedest de Heydenen in grimmicheyt.

k Iosue. 11.a.1.

13

Du togest wt, dynen volcke te helpen, te helpen dynen Ghesalueden: du ^l versloeghest het hooft in den huyse der Godloosen, ende ontblootedest de fondamenten: tot aen den hals, Sela.

l Of, te morsel slogest

14

Du woudest doch ^m† vloecken den scepter des hoofts, met tsamen synen vlecken, die als een onweder komen, my te verstroyen, ende verheughen hen, als verslonden sy den ellendigen verborghen.

m† An. doorbooren den etc.

15

Dyne peerden ⁿ gaen in de Zee, in de ^o more grooter wateren.

n Exod. 14.b.14.

o Of, slijm

16

Dewijle ick sulcks hoore, is mynen buyck bedroeft, myne lippen beuen van den gheschreye, etter gaet in myne beenderen, ick ben by my bedroeft: O dat ick rusten mochte ter tijt der droeffenisse, wanneer ^p† wy henen op trecken ten volcke, dat teghen ons krijghet.

p† An. sy [de Persen tegen de Chaldeen]

17

Want den vijchboom en sal niet groenen, ende daer en sal gheen vrucht zijn aen den wijnstocke: den arbeyt aen den olyboomen feylet, ende de ackeren en brenghen gheene ^q neeringe: ende de schapen worden wt den koyen gereten, ende daer en sullen gheene runders inden stallen zijn.

q Dat is, voetsel ende spijse.

18

^r Doch ick wil my verheughen des Heeren, ^s ende vrolick zijn in God mynen Heyle.

r 2.Samu. 2.a.1.

s Luc. 1.e.47.

19

^t Want de Heere ^u† Heere, is myne kracht, ende sal myne voeten maken, als der Herten voeten, ^x ende sal my in der hoochte voeren, dat ick singhe op mynen snarenspele.

t Psalm. 18.d.33. ende 27.a.1.3.

u† An. God

x Iesai. 58.b.14.

Eynde des Propheets Habacuc.