Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat v. Capittel.

1. Uan der toekoemst Christi ende synen Koninckrijcke, 7. met tsamen der kracht des Euangelij.

2

ENde ^a du Bethlehem Ephrata, die du kleyn bist, teghen den duysenden in Iuda, wt dy sal my komen, die in Israel Heere zy, welckers wtganck, van aenbeghinne ende van eewicheyt af, gheweest is.

a Matth. 1.a.6. Ioan. 7.e.42.

3

^b Onder dies laett hyse plaghen, tot op den tijt, dat die, die baren sal, ghebaret hebbe: so sullen dan de ouerghebleuene syner broederen weder komen, tot den kinderen Israels.

b Laet plagen wie daer plaghet, tot dat die kome met den Euangelio, die sal de strijdt behouden: dat sal geschieden, ende niet anders.

4

Doch hy sal optreden, ^c ende weyden in ^d kracht des Heeren, ende in der ouerwinninge des Naems zijns Gods: ende sy sullen seker woonen, want hy sal terseluer tijt heerlick worden, so wijdt als de werelt is.

c Hesek. 34.c.23. Ioan. 10.b.11.

d Rom. 1.b.16.

5

Daertoe sullen wy oock vrede hebben voor den Assur, die nu in onse landt geuallen is, ende onse huysen vertreden heeft: want ^e seuen Herders ende acht Vorsten, sullen ouer hem verwecket worden,

e De Perssen ende Meden, sullen onder dies den Assur dempen, tot dat Christus komt, die ons gantsch ende gheheel verlosse of beurije.

6

Die het lant Assur verderuen met den sweerden, ende het landt ^f Nimrod, met haren blooten wapenen: ^g also sullen wy van Assur verlosset worden, die in onse landt geuallen is, ende onse landtpalen vertreden heeft.

f Genes. 10.a.8.

g Mich. 4.b.10.

7

Het sullen oock de ouergebleuene wt Iacob, onder velen volcken zijn, als eenen dau van den Heere, ende als de ^h† dropkens op het gras, dat na niemandt beydet, noch op menschen wachtet.

h† An. een meyreghen etce. welcke men tot gheenen menschen en versiet, ende van menschen kinderen niet verhopet.

8

ⁱ Ia de ouerghebleuene wt Iacob, sullen onder den Heydenen by velen volcken zijn, ⁺ als een Leeuwe onder den ghedierten in den woude, als een ionck Leeuwe onder eener kudde schapen, die niemandt weeren en kan, wanneer hy daer door gaet, vertreedt ende verscheurt.

i Gene. 49.b.

+ Also doet het Euangelium in der werelt, wanneert ooc alschoon den poorten der Hellen verdriet.

9

Want dijn handt sal den strijdt behouden, te-

[fol. 76r]

ghen alle dyne wederpartijders, dat alle dyne vyanden moeten wtgheroeyet worden.

B.10

Terseluer tijt spreeckt de Heere, wil ick dyne peerden van dy nemen, ende dyne waghenen ommebrenghen.

11

Ende wil de steden dijns landts wtroeyen, ende alle dyne ^k† sterckten verbreken.

k† And. vesten

12

^l Ende wil de Toouenaers by dy wtroeyen, dat daer gheene Teeckenbedieders by dy blijuen en sullen.

l Deute. 18.b.10.

13

^m Ick wil dyne beelden ende Afgoden van dy wtroeyen, ⁿ dat du niet meer aenbidden en salt, dyner handen wercken.

m Nahum. 1.b.14.

n Iesai. 2.a.8. Ierem. 1.b.16.

14

Ende wil dyne ^o† hagen verbreken, ende dyne steden verdelghen: ende ick will wraecke oeffenen, met grimmicheydt ende toorne, aen allen Heydenen, die niet luysteren en willen.

o† An. lustwouden