Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdDE PROPHEET Iona. | |
Iona geschicket na Niniue, vliedt voor den Heere op de Zee, 4. daer ontstaet van den Heere een vaerlick stormen, 7. Iona met den lotte ghetreffet, bekent syne schuldt, 12. laett hem willichlicken in de Zee werpen, 17. ende leyt in den buycke eens Waluischs dry daghen ende dry nachten verslonden. | |
2Ga naar margenootb Maeckt dy op, ende gaet in de Ga naar margenootc groote stadt Niniue, ende predickt daerinne: Ga naar margenootd want hare boosheydt is op ghekomen voor my. | |
3Doch Iona maeckte hem op, ende vloot van den Heere, ende woude Ga naar margenoote† op de Zee, ende quam henen af te Iapho: ende doe hy een schip vandt, dat op de Zee varen woude, gaf hy schiploon, ende tradt daerin: op dat hy met hen op de Zee voere, voor den Heere. | |
4Doe Ga naar margenootf liet de Heere eenen grooten windt op de Zee komen, ende daer verhief hem een groot storm op der Zee, datmen meynde, het schip soude Ga naar margenootg verbreken. | |
5Ende de Schiplieden vreesden hen, ende Ga naar margenooth schreyeden een yeghelick tot synen God, ende worpen het tuych, dat in den schepe was, in de Zee, op dat het lichter worde: doch Iona was henen onder in het schip geklommen, lach ende sliep. | |
6Doe tradt de Schipper tot hem, ende sprac tot hem: Wat slapestu? staet op, roept dynen God aen: oft God misschien aen ons gedencken woude, dat wy niet en verginghen. | |
7Ende deen sprack ten anderen: Ga naar margenooti Koemt, wy willen het lott werpen, op dat wy ghewaer worden, omme welcks wille, dat het ons so qualick gaet: Ga naar margenootk ende doe sy het lott wierpen, treffede het Ionam. | |
8Doe spraken sy tot hem: Segghet ons, waerom gaet het ons so qualick? wat is dynen handel, ende van waer koemstu henen? wt wat lande bistu? ende van welcken volcke bistu? | |
9Hy sprack tot hen: Ga naar margenootl Ick ben een Hebreer, ende vreese den Heere God van den Hemel, die ghemaeckt Ga naar margenootm heeft de Zee ende het drooghe. | |
B.10Doe vreesden hen de lieden gantsch seer, ende spraken tot hem: Waeromme hebstu dan sulcks ghedaen? want sy wisten, dat hy voor den Heere vloot, want hy hadde het hen gheseyt. | |
11Doe spraken sy tot hem: Wat sullen wy dan met dy doen, op dat ons de Zee stil worde? want de Zee is gantsch onstuymich. | |
12Hy sprack tot hen: Nemet my, ende werpet my in de Zee, so sal v de Zee stille worden: want ick weet het, dat sodanich groot storm ouer v koemt, om mynent wille. | |
13Ende de lieden riemeden, dat sy weder te lande quamen, doch sy en konden niet: want de Zee was gantsch onstuymich teghen haer. | |
14Ga naar margenootn Doe riepen sy tot den Heere, ende spraken: Ga naar margenooto Och Heere, laett ons niet vergaen, om deses mans ziele wille, ende en rekenet ons gheen onschuldich bloet toe: want du Heere doest, als het dy behaecht. | |
15Ende sy namen Iona, ende worpen hem in | |
[Folio 74v]
| |
de Zee: doe stondt de Zee stille van haer stormen. | |
16Ende de lieden vreesden den Heere gantsch seer, ende deden den Heere offer ende gheloften. | |
1Ga naar margenoot* Maer de Heere beschickede eenen grooten visch, Iona te verslinden: Ga naar margenootp ende Iona was in den lijue des vischs, dry daghen ende dry nachten. |
|