Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat vj. Capittel.

1. Uerkondet den rijcken ende voorneemsten in den volcke, 3. die daer moetwillichlicken ende seker in allerley wellust leuen, ende hen der schade Iosephs niet aennemen, 8. met tsamen den gantschen volcke, 12, om harer verkeertheydt wille, hare ghewisse straffe van den Heere.

A.1

VVee ^* den stouten te Zion, ende dien, die hen op den berch Samaria verlaten, die hen roemen de voorneemsten ouer de Heydenen, ende gaen daer henen stoutichlick in den huyse Israels.

* Luc. 6.c.24.

2

Gaet henen na Kalue, ende siet toe, ende van daer na Hemath, der grooter stadt, ende trecket henenaf na Gath der Philisteen: welcker beter Koninckrijcken gheweest zijn, dan dese, ende hare landtpalen grooter dan uwe landtpalen.

3

Die ghy v verre van boosen daghen achtet, ende ^a† pooghet altoos na ^b wreuelighen Regimente.

a† And. trachtet

b Dat is, geweldighen, onbillicken, tyrannischen

4

Ende slapet op ^c elpenbeenen legheren, ende bedrijuet oueruloet met uwen bedden: ghy etet de lammeren van der kudde, ende de gemestede kalueren.

c Of, yuooren

5

^d Ende spelet op den Psalteren, ende dichtet v liederen, ^e als Dauid,

d Hiob. 21.b.12. Iesa. 5.b 12.

e 1.Sam. 16.b.18. 2.Sam. 6.a.5.

6

Ende drincket wijn wt den schalen, ende saluet v met Balssem, ende en bekommert v niets om de schade Iosephs.

7

Daeromme sullen sy nu voor aen gaen, onder dien, die daer gheuanckelick wech gheuoeret worden, ende het slemmen der ^†f Pralers sal ophouden.

†f And. prangers

[fol. 73r]

8

^g Want de Heere Heere heeft ghesworen, by syner ziele, spreeckt de Heere, de God Zebaoth: My verdriet de hooueerdije Iacobs, ende ben haren palleysen ^h gram, ende ick wil oock de stadt ouergheuen, met allen dat daerinne is.

g Ierem. 51.b.14. Amos. 8.a.7.

h Of, grimmich, vyandisch,

9

Ende wanneer alschoon tien mannen in eenen huyse ouerbleuen, so sullen sy doch steruen.

B.10

Dat eenen yeghelicken zijn Vaderoom ende Moederoom, ende het ghebeente wt den huyse draghen moet, ende tot dien segghen, die in den ^i† kameren des huys is: Is harer daer oock noch meer? ende die sal antwoorden: Sy zijn daer alle henen, ende sal segghen: Weest te vreden, want sy en wouden niet, ^k datmen des Heeren Naems ghedencken soude.

i† An. ghemaken

k Deute. 8.a.8.

11

Want siet, de Heere heeft gheboden, datmen de groote huysen slaen sal, dat sy reten krijghen, ende de kleyne huysen, dat sy ^l holen krijghen.

l Of, gaten

12

Wie kan met peerden rennen, ofte met ossen ploeghen op den rotzsteenen? want ghy verandert het recht in galle, ende de vrucht der gerechticheyt in alssen.

13

Ende vertroostet v dies, dat so gheheel niets is, ende spreeckt: Sijn wy dan niet sterck ghenoech met onsen hoornen?

14

Daeromme siet, ick wil ouer v van den huyse Israels, een volck verwecken, spreeckt de Heere de God Zebaoth, dat sal v beangsten, van dier plaetsen aen, daermen na Hemath gaet, tot aen de beke in der woestijne.