Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Settet hen wederom onder ooghen, hare Afgoderije. 4. ende afuallighe ondanckbaerheydt, 7. daertoe hare straffe, 14. met eener toesegghinghe Godlicker bescherminghe, dier hen dannoch weynich tot haren heyle aennemen souden. | |
A.1DOe Ephraim Ga naar margenoota verschrickelick leerde, werdt hy in Israel verheuen: daerna versondichden sy hen door Baal, ende worden daerouer Ga naar margenootb ghedoodet. | |
2Doch nu maken sy der sonden vele meer, Ga naar margenootc ende van haren siluer, beelden, hoe sy het slechs bedencken konnen, namelicken Afgoden, welcker doch ijdel smedenwerck zijn: Ga naar margenootd† noch predicken sy van den seluen: Wie de kalueren kussen wil, die sal menschen offeren. | |
3De seluen sullen hebben de morghenwolcken, ende den Ga naar margenoote dauwe, die vroech valt: Ia als het kaf, dat van den dorschuloer verwaeyet wordt, ende als den roock van den schorsteene. | |
4Ga naar margenootf Ick ben Ia de Heere dijn God, wt Egyptenlandt af: ende du en soudest Ia gheenen anderen God kennen, dan my, ende gheenen Heylandt, dan alleene my. | |
6Ga naar margenooth Doch dewijle dat sy gheweydet zijn, dat sy sat gheworden zijn, ende ghenoech hebben, verheffet hem haer herte, daeromme vergheten sy myner. | |
7So wil ick oock teghen haer worden, als een Leeuwe, ende als een Pardeel, op den wege wil ick op haer loeren. | |
8Ick wil hen ontmoeten als eenen Beyre, dien syne iongen ghenomen zijn, ende wil haer verstockede herte verscheuren: ende wilse aldaer, als een Leeuwe verslinden, de wilde ghedierten sullense verscheuren. | |
9Ga naar margenooti Israel du brenghest dy in Ga naar margenootk ongheluck, want dijn Heyl staet alleene by my. | |
B.10Waer is dijn Koninck henen? die dy helpen konne in alle dynen steden: ende alle dyne Richters? daer du van seydest: Gheeft my Koningen ende Vorsten. | |
11Wel aen, Ga naar margenootl ick gaf dy eenen Koninck in mynen toorne, ende wil dy hem in myner grimmicheyt, wech nemen. | |
12De misdaedt Ephraims is te samen ghebonden, ende hare sonde is bewaert. | |
13Want hen sal wee worden, ghelijck als eener die daer baert, want het zijn onuoorsichtige kinderen: Ga naar margenootm† den tijdt sal komen, dat sy niet blijuen en sullen, voor den iammer der kinderen. | |
14Doch ick wilse wt der Helle verlossen, ende van den doodt beurijen: Doodt, ick wil dy eene verghift zijn, Ga naar margenootn Helle, ick wil dy eene pestilencie zijn: doch is de Ga naar margenooto† troost voor mynen oogen verborghen. | |
15Want hy sal tusschen broederen vrucht brenghen: daer sal een Oostenwindt komen, de Heere sal wt der woestijne daerop varen, ende haren Ga naar margenootp† borne wt drooghen, ende hare adere verdrooghen, de selue sal roouen den schatt alles kostlicken tuyghes. |
|