Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Diere tijdt, 3. gheuanckenisse, 11. ende onuruchtbaerheyt, der Afgoderije straffe. | |
A.1DV en derfst dy niet verheughen Israel, noch roemen ghelijck de volcken: want du hoererest teghen dynen God, daermede dat du hoeren loon soeckest, dat alle schueren vol koorns worden. | |
2Ga naar margenoota Daerom en sullen dy de schueren ende wijnperssen niet gheneeren, ende de wijn en sal dy niet ghedijen. | |
3Ende en sullen niet blijuen in den lande des Heeren: Ga naar margenootb maer Ephraim moet weder in Egypten, ende moet in Assyria, wat onreyn is, eten, | |
4Daer sy den Heere gheen dranckoffer van wijne, noch yets wat tot welgheuallen doen en konnen: haer offer sal zijn, als der Ga naar margenootc bedroefden broodt, van welcken onreyne worden, alle die daer van eten: want haer broodt moeten sy voor haer selfs eten, ende en sal niet in des Heeren huys ghebracht worden. | |
5Wat willet ghy dan in den Iaertijden ende in den Vierdaghen des Heeren doen? | |
6Siet, sy moeten wech voor den verstoorder, Egypten salse versamelen, ende Moph salse begrauen, netelen sullen wassen, daer nu haer lieue Afgoden siluer staet, ende Ga naar margenootd† doornen in haren hutten. | |
7De tijdt der te huyssoeckinghe is ghekomen, de tijdt der vergheldinghe, dies sal Israel wel gewaer Ga naar margenoote† worden: de Propheten zijn sotten, ende de rottengheesten zijn onsinnich, om dyner grooter misdaedt, ende om der grooter verdrietlicker Afgoderije wille. | |
8Ga naar margenootf† De Wachters in Ephraim, hielden hen voortijdts aen mynen God, doch nu zijn sy Propheten die stricken legghen, op alle haren weghen, door de verdrietlicke Afgoderije, in den huyse haers Gods. | |
9Sy verderuen het te diepe ende seere, als ter tijdt Ga naar margenootg Gibea: daeromme sal hy harer misdaedt ghedencken, ende hare sonden te huys soecken. | |
B.10Ick vandt Israel in der woestijne, als druyuen, ende sach uwe vaders, als de Ga naar margenooth eersten vijghen aen den vijgenboomen: Ga naar margenooti doch daerna gingen sy tot BealPeor, ende gheloefden hen den schandelicken Afgod, ende worden ia so grouwelick, als hare boelen: | |
11Daeromme moet de heerlicheyt Ephraims, als een voghel wech vlieghen, dat sy noch baren noch draghen, noch swangher worden sullen. | |
12Ende waneeer sy hare kinderen schoon opbrochten, so wil ickse doch sonder kinderen maken, dat sy gheene lieden zijn en sullen: och wee hen, wanneer ick ben van hen gheweken. | |
13Ephraim, als ick het aensie, is gheplantet ende schoone, als Tyrus, maer moet nu hare kinderen daerwt gheuen, den Doodtslagher. | |
14Heere gheeft hen, Ga naar margenootk† wat wiltu hen doch geuen? gheeft hen onuruchtbare lijuen ende verdroochde Ga naar margenootl borsten. | |
[Folio 69v]
| |
15Alle hare boosheyt gheschiedt tot Ga naar margenootm Gilgal, aldaer ben ick hen een vijandt: ende ick wilse oock om hares boosen wesens wille, wt mynen huyse stooten, ende hen gheene liefde meer bewijsen, want alle hare Vorsten zijn afuallighe. | |
16Ephraim is gheslagen, hare wortel is Ga naar margenootn† verdorret, dat sy gheene vruchten meer brengen en konnen: ende oft sy genereren, so wil ick doch de lieue vrucht hares lijfs, dooden. | |
17Mijn God salse verwerpen, daerom dat sy hem niet hooren en willen, ende moeten onder de Heydenen dwalende gaen. |
|