Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat viij. Capittel.

1. Oorsake der verstooringhe Israels ende Iuda, is afuallighe Afgoderije.

A.1

ROept luyde als een Basuyne, [ende spreect:] ^a Hy koemt alreede ouer het huys des Heeren, als een Arndt, ^b daeromme dat sy mijn verboudt ouertreden, ende van myner Wet afuallich worden.

a Dat is, De vyandt, de Koninck te Assyrien.

b Deut. 31.c.20.

2

^c† Sy sullen dan tot my schreyen: Du bist mijn God, wy kennen dy, Israel.

c† An. De Israeliten [sullen roepen] tot my, [segghende] Mijn God, Wy bekennen dy.

3

Israel verwerpet het goede, daeromme moetse de vyandt veruolghen.

4

^d Sy maken Koninghen, doch sonder my: sy setten Vorsten: ende ick en moet dat niet weten: van haren siluer ende goude, maken sy Afgoden, op dat sy Ia in korten wtgheroeyet worden.

d 1.Reg. 12.b.19.

5

^e Dijn kalf Samaria verstoot hy, mynen toorne is ouer haer vergrimmet: het en kan niet langhe staen, sy moeten ghestraffet worden.

e Dat is, Dyne Gotzen oft Afgoden. 1.Reg. 12.c.28

6

Want dat kalf is van Israel af komen, ende een werckmeester heeft het ghemaket, ende en kan ymmers gheen God zijn: daeromme sal dat kalf Samarie verpuluert worden.

7

Want sy saeyen windt, ende sullen onweder inoogsten: haer zaedt en sal niet opkomen, ende hare vruchten gheen meel gheuen: ende oft sy het ghauen, sullen het doch vreemde verslinden.

8

Israel wordt verslonden, de Heydenen gaen met hen omme, als met eenen onweerden vate.

9

Daerom, dat sy henen op ten Assur loopen, als een ^f† wildt in der verbijsteringhe, ^g Ephraim schencket den boleerders,

f† And. woudtesel

g 2.Reg. 17.a.3. Hesek. 16.d.33.

B.10

Ende geeft den Heydenen Tribuyt: de selue Heydenen wil ick nu ouer haer versamelen: sy sullen der last des Konincks ende der Vorsten, in korten moede worden.

11

Want Ephraim heeft der Altaren vele ghemaket te sondighen, so sullen hem oock de Altaren ter sonde ghedijen.

12

Wanneer ick hem al schoon vele van myner Wet schrijue, so wordt sy doch geachtet als een ^h vreemde leere.

h Dat is, Sy scheldent voor Ketterije.

13

ⁱ Dat sy nu vele offeren ende vleesch daer brenghen ende ^k etent, so en heeft doch de Heere geen welgheuallen daeraen: maer hy wil harer misdaedt gedencken, ende hare sonden te huyssoecben, ^l die hen tot Egypten keeren.

i Iesa. 1.b.11. ende 43.c.23. Iere. 7.b.20.

k Ghelijck alsmen de offeren plach te eten, als heylighe spijse, God te dienste.

l Deut. 17.b.16. 2.Reg. 17.a.4.

14

Israel vergheet synes Scheppers, ende bouwet Kercken: so maket Iuda vele vaste steden: ^m doch ick wil vyer in syne steden schicken, dat sal syne huysen verteeren.

m 2.Reg. 25.a.9