Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xij. Capittel.

1.Troostinghe des volcx Gods in hare droeffenisse, in sonderheyt dier, so aen der laetsten tijt, 4. daer dese Prophecie op verseghelt wort, ontstaen sal, 6. Daniel, so hy verneemt den tijt, hoe langhe sulcke droeffenisse dueren sal, ende niet en verstaet, 9. wort te rugge ghewesen, aen derseluen beghin: ofte (als andere gheestelicker wijse beduyden) vander allerlaetsten tijt harde voor den ioncksten daghe, berichtet, daerinne het heylighe Euangelium (namelicken, het ware daghelicx offer,) openbaer sal ligghen, op den predickstoel swijghen, ende alleene door vrome Christen, in den huysen behouden worden.

A.1

TEr seluer tijt sal ^a de groote Vorst, Michael, die voor dijn volck staet, hem op maken: ^b want het sal sulck een bedroeffelicke tijt zijn, als niet geweest is, sindt dat daer lieden gheweest zijn, tot op deselue tijt: ter seluer tijt, sal dijn volck verlosset worden, alle die inden boeck gheschreuen staen.

a Apoca. 19.b.11.

b Matth. 24.c.21.

2

^c Ende vele die onder der Aerden liggen ende slapen, sullen opwaken, sommighe ten eewighen leuen, sommighe ter eewigher smaetheyt ende schande.

c Ioan. 5.c.29. 1.Corin. 15.b.12. 1.Tessalo. 4.b.16.

3

^d De Leeraers nu sullen lichten, als des He-

d Matth. 13.e.43. Sapient. 3.a.7.

[fol. 67v]

mels ^e glantz, ende de ghene, die daer vele ter gerechticheyt wijsen, als de sterren, altoos ende eewichlick.

e Of, glinsteringhe,

4

Ende du Daniel, verbercht dese woorden, ende verseghelt dese schrift, tot op de laetste tijt, so sullen ^f† vele daerouer komen, ende groot verstandt vinden.

f† And. daer vele henen ende weder in ommegaen,

5

Ende ick Daniel sach, ende siet, daer stonden twee andere: de eene aen desen oeuer des waters, de ander aen ghenen oeuer.

6

Ende ^g† hy sprack tot den manne inden lijnen kleederen, die bouen op het water stont, ^h wanneer willet dan een eynde zijn, met sulcken wonderen?

g† And. het Daniel 10.a.5.

h Apocal. 6.b.10.

7

ⁱ Ende ick hoorde den manne toe inden lijnen kleederen, die bouen op den water stont: ende hy hief syne rechter ende slincker handt op na den Hemel, ende swoer by dien die daer eewichlick leeft, Dat het ^k eene tijt, ende sommige tijt, ende een halue tijt dueren sal: ende wanneer de verstroyinghe des Heyligen volcx een eynde heeft, so sal sulcx altemael gheschieden.

i Apoca. 10.a.5.

k Apoca. 11.b.11. ende 12.b.14.

8

Ende ick hoorde het, doch ick en verstont het niet, ende sprack: Mijn heere, wat sal daer na werden?

9

Hy sprack dan: Gaet henen Daniel, want het is verborghen, ende verseghelt tot op de laetste tijt.

B.10

^l Vele sullen gereynicht, gheloutert ende beproeft worden: ende de Godloosen, sullen een Godloos wesen voeren, ^m ende de Godloosen en sullens niet ^n† achten: ⁺ doch de verstandighe sullent achten.

l Dan. 11.d.35.

m Matth. 13.b.11.

n† And. verstaen.

+ De Godloosen varen voort, ende blijuen, als sy zijn, ende de keeren hen daer niets aen: dat sal doch niemant ergheren.

11

Ende van dier tijt aen, wanneer het dagelicx offer afghedaen, ende eenen grouwel der verwoestinghe, daer ghesettet wert, zijn duysent, tweehondert ende tneghentich daghen.

12

^o Wel dien, die daer verwachtet, ende afreycket, duysent, dry hondert ende vijf ende dertich daghen.

o Matth. 10.c.22. ende 24.b.13.

13

Maer du Daniel gaet henen, tot dat het eynde kome, ende rustet, dat du opstaest in dynen deele, aen het eynde der daghen.

Eynde des Propheten Daniels.