Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Een ghesichte, vanden onderganck des Rijcx der Persen, 9. Item, hoe het den Ioden gaen soude, voor den Roomschen Rijcke, ende eer Christus komen soude, namelicken, onder den derden Rijcke, des grooten Alexanders: op dat sy weder ghetroostet worden, ende niet vertzagen inden iammer, die ouer haer komen soude, euen als woudese Christus doorgaens verlaten, ende niet komen. | |
A.1INden derden Iare des Koninckrijcks des Konincks Belsazer, Ga naar margenoot+ verscheen my Daniel een ghesichte, Ga naar margenoota daer na als my dat aenden eersten verschenen was. | |
2Ick was Ia, doe ick sodanich ghesichte sach, te Susan op den slote, inden lande Ga naar margenootb Elam, aen het water Vlai. | |
[Folio 65v]
| |
3Ende ick hief mijne ooghen op, Ga naar margenoot+ ende sach, ende siet, eenen Ram stondt voor den water, die hadde twee langhe hoornen, doch een langher dan het ander: ende het allerlanckste wies ten allerlaetsen. | |
4Ick sach dat den Ram met den hoornen stiet teghent Westen, teghent Noorden, ende tegent Suyden, ende gheen ghedierte konde voor hem bestaen, noch van syner handt, Ga naar margenootc† verlosset werden, maer hy dede wat hy woude, ende werdt groot. | |
5Ende in dien als ick daerop merckte, siet, so koemt een Gheytenbock vanden Westen herwaerts, ouer de gantsche Aerde, dat hy de Aerde niet aen en roerde: ende den bock hadde een aensientlick hoorn tusschen synen ooghen. | |
6Ende hy quam tot den Ram, die twee hoornen hadde, dien ick staen sach voor den water, ende hy liep in synen toorne, weldichlicken tot hem henenaen. | |
7Ende ick sach hem toe, dat hy harde by den Ramme quam, ende vergrimde ouer hem, ende stiet den Ram, ende verbrack hem syne twee hoornen: ende den Ram en hadde gheene kracht, dat hy hadde voor hem bestaen konnen, maer hy wierp hem ter Aerden, ende Ga naar margenootd† vertradt hem, ende niemant en konde den Ram van syner hant verlossen. | |
8Ende den Gheytenbock wert gantsch groot: ende doe hy op het aller sterckste gheworden was, verbrack dat groot hoorn, ende in diens stede, wiessen Ga naar margenoote vier aensientlicke hoornen, teghen de vier winden des Hemels. | |
9Ende wt derseluen eenen, Ga naar margenoot+ wies een kleyn hoorn, dat wert gantsch groot tegent Suyden, tegent Oosten, ende tegen het Ga naar margenootf Weerde lant. | |
B.10Ende het wies tot Ga naar margenootg aen des Hemels heyr, ende wierp sommighe daeruan ende vanden sterren, ter Aerden: ende vertradtse. | |
11Ia het wies tot aen den Vorst des Heyrs, ende nam van hem wech, het daghelicksche offer, ende verwoestede de wooninghe zijns Heylichdoms, | |
12Hem wert doch sulcke macht ghegheuen teghen het daghelicx offer, omme der sonde willen: dat hy de waerheyt te gronde sloeghe, ende wat hy dede, hem wel Ga naar margenooth ghelucken moeste. | |
13Ick hoorde oock eenen Heylighen spreken, ende deselue Heylighe, sprack tot eenen die daer seyde: Hoe langhe sal doch sulck ghesichte van den daghelicxschen offer, ende van der sonde, om welcker wille dese verwoestinge gheschiet, dat beyde, het Heylichdom, ende het Heyr vertreden worden, dueren? | |
14Ende hy antwoordde my, Het zijn twee duysent ende dry hondert daghen, Ga naar margenooti vanden auondt totten morghen te rekenen, so sal het Heylichdom weder ghewijhet worden. | |
15Ende doe ick Daniel sodanich ghesichte sach, ende hadde het gheerne verstaen, siet, doe stondt het voor my als een man. | |
16Ende ick hoorde tusschen Vlai eens menschen stemme, die riep ende sprack: Ga naar margenootk Gabriel, legghet desen dat ghesichte wt, dat hy het versta. | |
17Ende hy quam harde by my: ick verschrack nu doe hy quam, ende viel op mijn aenghesichte: doch hy sprack tot my: Mercket op, du menschen kint, want dit ghesichte behoort in den tijt Ga naar margenootl des eyndes. | |
18Ende doe hy met my sprack, Ga naar margenootm sanck ick in een onmacht ter Aerden op mijn aenghesichte: doch hy roerde my aen, ende richtede my op, dat ick stondt. | |
19Ende hy sprack: Siet, ick wil dy wijsen, hoe het toegaen sal ter tijt des laetsten toorns: want het eynde heeft syne bestemmede tijdt. | |
C.20Den Ram met den tween hoornen, Ga naar margenoot+ dien du ghesien hebst, Ga naar margenoot+ dat zijn de Koninghen in Media ende Persia. Ga naar margenoot+ | |
21De Geytenbock nu, is de Koninck in Grieckenlandt: het groote hoorn tusschen synen ooghen, is de eerste Koninck. | |
22Dat nu viere in syner stede stonden, doe het verbroken was, beduydet, dat Ga naar margenootn vier Koninckrijcken wt dien volcke ontstaen sullen, doch niet so machtich als hy was. | |
23Na desen Koninckrijcken, wanneer de ouertreders de ouerhandt nemen, Ga naar margenooto sal opkomen een Ga naar margenootp Ga naar margenoot† wreuelich ende schalckachtich Koninck. | |
24Ga naar margenootq Die sal machtich zijn, doch niet door syne kracht, hy sal het wonderlicken verwoesten: ende het sal hem wel ghelucken, dat hy het wtrichte, hy sal de stercken, met tsamen den heylighen volcke, verstooren. | |
25Ende door syne kloeckheyt, sal hem de bedriegherije gedijen, ende sal hem in synen herte verheffen, ende door Ga naar margenootr weluaert sal hy vele verderuen: ende sal hem verheffen, teghen den Vorst alle Vorsten, Ga naar margenoots doch hy sal sonder hant verbroken worden. | |
26Dit ghesichte van auondt ende morghen, dat dy gheseyt is, dat is waer, doch du salt dat ghesichte heymelick houden: want Ga naar margenoott† daer is noch Ga naar margenootu eene langhe tijt henen. | |
27Ende ick Daniel wert swack, ende lach sommighe daghen kranck: daer na stont ick op, ende richtede des Konincx saken wt, ende verwonderde my des ghesichtes, ende daer en was niemandt die het my wt leyde. |
|