Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xlvj. Capittel.

1. Sabbath ende Nieuwemaendtoffer des Uorsten, aen welcker poorte men wt ende in gaen sal, wanneermen offert, 13. van den willighen brandoffer, 16. ende gheschencken des Uorsten, 19. Item van den keukenen der Priesteren, 21. ende der Dienaers in den huyse.

A.1

SO spreeckt de Heere Heere: De poorte aen den binnensten voorhoue, na den Oostenwaerdt, sal de ses werckdaghen ouer toeghesloten zijn, doch aen den Sabbathdaghe ende in der nieuwer Maendt, salmense opdoen.

2

Ende de Vorst sal buyten onder het voorhuys der poorte treden, ende daer buyten by den posten aen der poorte staende blijuen: ende de Priesteren sullen zijn brandtoffer ende danckoffer offeren: hy doch sal op den dorpel der poorte aenbidden, ende daerna weder henenwt gaen: de poorte nu sal open blijuen tot aen den auondt.

3

Desgelijcx het volck in den lande, sullen in der deure der seluer poorten aenbidden voor den Heere, aen den Sabbathen ende nieuwe Maenden.

4

Het brandtoffer dan, dat de Vorst voor den Heere offeren sal, aen den Sabbathdage, sal zijn, ses lammeren, die sonder vlecke zijn, ende eenen Ram sonder vlecke,

5

Ende telcken een Epha spijsoffer tot eenen Ramme, ten spijsoffer: tot den lammeren nu, so vele als syne handt gheeft, ten spijsoffer, ende telcken een Hin olye, tot eenen Epha.

6

In der nieuwer Maendt nu, sal hy eenen ionghen osse offeren, die sonder vlecke zy, ende ses lammeren, ende eenen Ram oock sonder vlecke.

7

Ende telken een Epha ten osse, ende een Epha ten Ramme, ten spijsoffer: doch tot den lammeren so vele als syne handt vermach, ende telcken een Hin olye, tot eenen Epha.

8

Ende wanneer de Vorst daer henenin gaet, so sal hy door het voorhuys der poorten henenin gaen, ende door den seluen wech henenwt gaen.

9

Daerentegen het volck in den lande, dat voor den Heere koemt, op de hooghe Feesten, ende ter poorte teghent Noorden henenin gaet, aen te bidden, dat sal door de poorte teghent Suyden, weder daerwt gaen: ende welcker ter poorten teghent Suyden henenin gaen, die sullen ter poorte teghent Noorden weder daerwt gaen, ende en sullen niet weder tot der poorten wt gaen, daer door sy henenin ghegaen zijn, maer stracx voor hen henenwt gaen.

B.10

De Vorst nu, sal met hen, beyde henenin ende daerwt gaen.

11

Nu aen den vierdaghen ende hooge Feesten, salmen ten spijsoffer, telcken tot eenen osse een Epha, ende telcken tot eenen Ramme, een Epha, offeren, ende tot den lammeren, so vele als syne handt gheeft, ende telcken een Hin olye tot eenen Epha.

12

Wanneer nu de Vorst een vrijwillich brandtoffer oft danckoffer, den Heere doen woude, so salmen hem de poorte na den Oostenwaert opdoen, dat hy zijn brandtoffer ende danckoffer, offere, ghelijck als hy het anders aen den Sabbathen pleecht te offeren: ende wanneer hy weder daerwt gaet, so salmen de poorte na hem toesluyten.

13

Ende sal den Heere daechlicks een brandtoffer doen, namelicken, een Iarich lam sonder vlecke, dat selue sal hy alle morghen offeren.

14

Ende sal alle morghen, dat seste deel van eenen Epha ten spijsoffer daerop legghen, ende een derden deel van eenen Hin olye, op het ^a† semelmeel druppen, den Heere ten spijsoffer: dat sal een eewich recht zijn, van den daechlicschen offer.

a† An. meelbloeme

15

Ende also sullen sy dat lam, met tsamen den spijsoffer, ende olye alle morghen offeren, ten daechlickschen brandtoffer.

16

So spreect de Heere Heere: Wanneer de Vorst syner soons eenen, een gheschencke gheeft, vau syner erue, dat selue sal synen sonen blijuen, ende sullent erflick besitten.

[fol. 61r]

17

Wanneer hy daerenteghen syner knechten eenen, van synen erfdeel wat schencket, dat sullen sy besitten tot op het ^b vrije Iaer, ende sal als dan weder aen den Vorst vallen: want zijn deel sal alleene op syne sonen eruen.

b Leuit. 25.b.10. Nume. 36.a.8.

18

^c Oock sal de Vorst den volcke niets nemen, van haren erfdeele, noch haer wt haren eyghen goederen stooten, maer sal zijn eyghen goet, op syne kinderen eruen, op dat niet yemant mijns volcx, van synen eyghendom verstroyt worde.

c 1.Reg. 21.a.2. 2.Sam. 9.a.7.

19

Ende hy bracht my onder den inganck, aen der zijden der poorten, tegent Noorden, tot den kameren des Heylichdoms, die den Priesteren toebehoorden: ende siet, aldaer was een ruym aen een plaetse teghent Westen.

C.20

Ende hy sprack tot my: Dit is de stede daer de Priesters het schuldoffer ende sondoffer, koken sullen, ende het spijsoffer backen, dat sy het niet henenwt inden buytensten voorhof dragen en doruen, het volck te ^d heylighen.

d Dat is hier: aen heyligen dinghen besondich maken.

21

Daer na brachte hy my henenwt inden buytensten voorhof, ende hiete my gaen in de vier hoecken des voorhofs: ende siet, daer was in eenen yeghelicken der vier hoecken een ander voorhofken te roocken.

22

Veertich ellen lanck, ende dertich ellen breedt, alle viere eenerley mate.

23

Ende daer ghinck eenen kleynen muere om een yeghelick der viere rondtomme, daer waren heerden aen rondtomme ghemaeckt, beneden aen de mueren.

24

Ende hy sprack tot my: Dit is de keuckene, daer de Dienaers inden huysen inne koken sullen, wat het volck offert.