Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xliij. Capittel.

1. De Propheet siet de heerlicheyt Gods, 7. hooret, hoe God zijn volck, der Afgoderie haluen, so grousaemlicken hebbe ghestraffet, 10. ende haer nu wederomme ter boete vermanet, 12. de grootte des Altaers, 18. met tsamen der wijse daerop te offeren (welckes alles een voorbeelt is des eewigen offers Christi) wordt beschreuen.

A.1

ENde hy brachte my weder aen de poorte teghent Oosten.

2

Ende siet, de heerlicheyt des Gods Israels quam van den Oosten, ende bruysede gelijck als een groot water bruyset, ende het wert gantsch licht op der Aerden van syner heerlicheydt.

3

^a Ende het was het gesichte, ^b dat ick ghesien hadde aen den water Chebar, doe ick quam, dat de stadt soude verstooret worden: doe viel ick neder op mijn aenghesichte.

a Hesek. 9.a.3. ende 10. 11.

b Hesek. 1.a.3.

[fol. 59v]

4

^c Ende de heerlicheyt des Heeren quam ten huyse henenin door de poorte teghent Oosten.

c Hesek. 10.b.18. ende 11.c.23.

5

^d Doe nam my eenen windt op, ende brachte my in den binnensten voorhof, ende siet, de heerlicheyt des Heeren veruulde het huys.

d Hesek. 8.a.3. ende 11.a.1.c.24.

6

Ende ick hoorde eenen met my spreken, buyten wt den huyse, ende een man stondt by my.

7

Die sprack tot my: Du menschen kindt, ^e dat is de plaetse mynes Throons, ende de stede myner voetsolen, daer ick op eewichlick woonen wil, onder den kinderen Israels: ende het huys Israels, en sal niet meer mynen Heylighen Name verontreynighen, noch sy noch hare Koningen, door de hoererije, ende door de lijcken harer Koninghen in haren hoochten,

e Iesa. 6.a.1. ende 66.a.1. Iere. 3.b.12. Apoc. 21.a.3.

8

^f Die hare dorpelen aen myne dorpelen, ende hare posten aen myne posten, ghesettet hebben, dat daer slechs eenen wandt tusschen my ende hen was: ende hebben also mynen Heylighen Name verontreynighet, door hare grouwelen, die sy deden: daeromme ickse oock, in mynen toorne verteeret hebbe.

f Dat is, De Koninghen hebben Capellen opgherichtet, by den Tempel, daer hare begraefnis in was: ende verbodene Godsdiensten, worden ooc daerby ghehouden.

9

Nu dan sullen sy hare hoererije, ende de lijcken harer Koningen, verre van my wech doen, ende ick wil eewichlick onder hen woonen.

B.10

^g Ende du menschen kindt, wijset den huyse Israels den Tempel, dat sy hen harer misdaedt schamen, ende laetse een ghelijck monster daer van nemen.

g Hagg. 2.a.3. Sach. 2.a.1.

11

Ende wanneer sy hen nu alle haers doens schamen, so wijset hen de gestalt ende het monster des huys, ende synen wtganck ende inganck, ende alle syne wijsen, ende alle syne seden, ende alle syne wijsen, ende alle syne Wetten, ende schrijft het hen voor, dat sy alle syne wijsen, ende alle syne gheboden houden, ende daerna doen.

12

Dat sal nu de Wet des huys zijn: Op der hoochte des berchs so wijdt als het hem omuanghen heeft, sal het Allerheylichste zijn: dat is de Wet des huys.

13

Dit is nu de mate des Altaers na der ellen, welcke eener handt breedt langher is, dan eene gemeyne elle: synen voet is eener ellen hooch ende eener ellen breedt, ende den Altaer henenop tot aen den randt, die is eener spanne breedt rondtomme: ende dat is syne hoochte.

14

Ende van den voete aen op der Aerden, tot aen den ondersten afsetsel, zijn twee ellen hooch ende eene elle breedt: maer van den seluen kleynen afsitsel, tot aen den grootsten afsetsel, zijn het vier ellen hooch, ende eene elle breedt.

15

^h Ende de ⁱ Harel vier ellen hooch, ende van den Ariel opwaerts vier hoornen.

h Exod. 27.a.1.

i Harel heet Gods berch, Ariel Gods leeuwe: so noemt hy het bouenste deel des Altaers, daermen op offerde. Asara heet hy den ondersten oft kleynsten ende den grootsten afsetsel aen den Altare, daermen heeft konnen staen, sommige op den ondersten, sommige op den hoochsten. So heet hy de bouenste plaetse des Altaers oock Asara. Asara heet anders op Duyts hulpe oft bystant, na der spraken aert Den voet des Altaers noemet hy eenen schoot oft boesem.

16

De Ariel nu was twaelf ellen lanck, ende twaelf ellen breedt, int vierkante.

17

Ende de bouenste afsetsel, was viertien ellen lanck, ende veertien ellen breedt, int vierkante, ende eenen randt ghinck allenthaluen daer rontomme, eener haluer ellen breedt: ende synen voet was eener ellen hooch, ende syne optreden waren teghent Oosten.

18

Ende hy sprack tot my: Du menschen kindt: So spreect de Heere Heere: Dit sullen de seden des Altaers zijn, dies daechs als hy ghemaket is, datmen brandoffer daerop legghe, ende het bloedt daerop sprenghe.

19

Ende den Priesteren van Leui, wt den zade ^k Zadok, die voor my treden, dat sy my dienen, spreeckt de Heere Heere, saltu geuen eenen ionghen osse ten sondoffer.

k Hesek. 44.b.15. ende 48.b.11.

C.20

Ende van des seluen bloede saltu nemen, ende syne vier hoornen daermede besprenghen, ende de vier hoecken aen den bouesten afsetsel, ende omme de lijsten rontomme, daer saltu hem mede ontsondighen ende versoenen.

21

^l Ende salt den osse des sondoffers nemen, ende hem verbranden, aen eener plaetse in den huyse, die daertoe gheordineert is, buyten den Heylichdom.

l Leuit. 16.c.27.

22

Maer des anderen daechs, saltu eenen gheytenbock offeren, die sonder vlecke zy, tot eenen sondoffer, ende den Altaer daermede ontsondighen, als hy met den osse ontsondighet is.

23

Ende wanneer dat ontsondighen volbracht is, so saltu eenen iongen osse offeren, ^m die sonder vlecke zy, ende eenen Ram van der kudde, sonder vlecke.

m Leuit. 22.b.19.

24

Ende saltse alle beyde voor den Heere offeren: ende de Priesteren sullen ⁿ sout daerop stroyen, ende sullense also den Heere offeren, ten brandtoffer.

n Leuit. 2.b.13.

25

Also saltu seuen daghen na malcanderen, daechlicx eenen bock ten sondoffer offeren: ende sy sullen eenen iongen osse, ende eenen Ramme van der kudde, die alle beyde sonder vlecke zijn, offeren.

26

Ende sullen also seuen daghen lanck, den Altaer versoenen, ende hem reynighen, ende syne handen vullen.

27

Ende na den seuen daghen, sullen de Priesteren, aen den achsten dage ende daerna altoos henen, op den Altare offeren, uwe brandoffer ende uwe danckoffer: so wil ick v genadich zijn, spreeckt de Heere Heere.