Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxviij. Capittel.

1. Propheteringe tegen den hoochmoedigen Koninck te Tyro, 11. met eener weeklage ouer desseluen ondergancx, 20. Zidon, dewijle sy Gods volck heeft beleediget of verdruckt, wert met grooten straffen ghedreycht, 25. ende den volcke Gods een toesegginge gedaen, sy sullen in haer landt weder versamelt worden.

A.1

ENde des Heeren woordt gheschiedde tot my, ende sprack:

2

Du menschen kint, segghet den Vorste te ^a Tyro, So spreect de Heere Heere: Daerom, dat hem dijn herte verheft, ende spreeckt: ^b Ick ben God: ick sitte in den throone Gods, midden op der Zee, so doch du een mensche, ende gheen God bist: noch verheft hem dijn herte, als een herte Gods.

a De Uorst te Tyro, dien hy hier na eenen Koninc noemet. Hesek. 26.a.2. ende 27.a.2.

b Iesai. 14.b.13. ende 47.a.8. Sepha. 2.c.25.

3

Siet, du houdest dy kloecker, dan ^c Daniel, dat dy niets verborghen en zy,

c Danie. 2.b.19.

4

Ende hebbest door dyne kloecheyt ende verstandt, sulcke macht te weghe ghebracht, ende schatten van goude ende siluer versamelt.

5

Ende hebbest door dyne groote wijsheyt ende hanteringe, so groote macht verkregen: daer van bistu so stout gheworden, dat du so machtich bist.

6

Daerom spreect de Heere Heere also: Dewijle hem dan dijn herte verheft, als een herte Gods,

7

Daerom siet, ick wil vreemde ouer dy schicken, namelicken, de Tyrannen der Heydenen, die sullen haer sweert wtrucken ouer dyne schoone wijsheyt, ende dyne groote eere te schanden maken.

8

Sy sullen dy henen onder in de kuyle stooten, dat du midden op der Zee steruest, als de verslaghenen.

9

Wat geldt het? oft du dan voor dynen dootslagher salst segghen: Ick ben God: so du doch gheen God, maer een mensche, ende inder dootslaghers hant bist.

B.10

Du salt steruen, als de onbesnedenen, van der handt der vreemden: want ick hebbe het gesproken, spreeckt de Heere Heere:

11

Ende des Heeren woort gheschiedde tot my, ende sprack:

12

Du menschen kindt, maeckt een weeklaghe ouer den Koninck te Tyro, ende spreect tot hem, So spreeckt de Heere Heere: Du bist een ^d reyn seghel, vol wijsheyt, ende wtermaten schoone.

d Die gantsch fijn ende schoone gebeeldet is, die volmaeckt, ende niets daer aen feylet noch vergeten is. Id est: Eutelechia, forma: als het zijn sal.

13

Du bist in den lusthoue Gods, ende met allerley Edelsteenen ^e verciert, namelicken, met Sarden, Topasers, Deamanten, Turkoys, Onychen, Iaspis, Saphir, ^f† Amethist, Smaragden ende gout: aen den daghe doe du geschapen werdest, moesten daer bereyt zijn by dy, dijn trommelwerck ende pijpen.

e Of, wtgetoyet

f† an. Carbonckel

14

Du bist als een Cherub, die hem wijt wtbreydet ende bedecket: ende ick hebbe dy op den heylighen Berch Gods ghesettet, dat du onder den vyerighen steenen wandelst,

15

Ende warest sonder vlecke in dynen doen, dies daechs, doe du geschapen warest, so langhe, tot dat haer dyne misdaedt gheuonden heeft.

16

Want du bist inwendighen vol ^h wreuels ^g gheworden, van dyner grooter hanteringhe, ende hebst dy versondighet: daerom wil ick dy ontheylighen van den Berghe Gods, ende wil dy wtghebreydden Cherub, wt den vyerighen steenen verstooten.

h Dat is: onbillicken moetwillens, ghewelts,

g Iesai. 2.a.7.

17

Ende dewijle hem dijn herte verheft, dat du so schoon bist, ende hebst dy dyne kloeckheyt laten bedrieghen, in dynen ^i† prale: daerom wil ick dy ter Aerden storten, ende een schouspel van dy maken voor allen Koninghen.

i† an. pracht

18

Want du hebst mijn Heylighdom verdoruen, met dyner grooter misdaet, ende onrechten handel: daerom wil ick een vyer wt dy aengaen laten, dat dy sal verteeren, ende wil dy tot asschen

[fol. 53v]

maken op der Aerden, dat het de gantsche werelt aensien sal.

19

Alle die dy kennen onder den Heydenen, sullen hen ouer dy ontsetten, dat du so gantsch in korten bist onderghegaen, ende nemmermeer opkomen en kanst.

C.20

Ende des Heeren woort gheschiedde tot my ende sprack:

21

Du menschen kindt, richtet dijn aenghesichte teghen Zidon, ende propheteert teghen haer,

22

Ende spreeckt: So spreeckt de Heere Heere: Siet, ⁺ ick wil aen dy ^k Zidon, ende wil aen dy eere behalen, datmen ghewaer worden sal, dat ick de Heere ben, wanneer ick het recht ouer haer gaen late, ende aen haer bewijse, dat ick heylich zy.

+ Zidon.

k Iesai. 23.a.4. Ioel. 3.a.4. Sacha. 9.a.2.

23

Ende ick wil pestilencie ende bloetuergieten onder haer schicken, op haren straten, ende sullen doodtlick verwondet daer inne vallen, door het sweert, welcke ^l allenthaluen ouer haer gaen sal: ende sullet gewaer worden, dat ick de Heere ben.

l Of, allomme

24

Ende daer sal voort aen allenthaluen om het huys Israels henen, daer hare vyanden zijn, gheene doornen die daer steecken, noch ^m† distelen die daer wee doen, blijuen: op dat sy gewaer worden, dat ick de Heere Heere ben.

m† An. stekelen

25

So spreeckt de Heere Heere: wanneer ick het huys Israels weder versamelen sal, van den volcken, daer sy henen verstroyet zijn, so wil ick voor den Heydenen aen hen bewijsen, dat ick heylich ben: ende sy sullen woonen in haren lande, dat ick mynen knechte Iacob ghegheuen hebbe.

26

ⁿ Ende sullen seker daer in woonen, ende huysen bouwen, ende wijnberghen planten: Ia seker sullen sy woonen, wanneer ick het recht gaen late, ouer alle vyanden, om ende om: ende sullet gewaer worden, dat ick de Heere haer God ben.

n Deuter. 28.d.30 Iesai. 65.b.21.