Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xvij. Capittel.

1. Sraffe ende ommekomen Zedekie ende zijns volcks, 13. wt oorsake verbroken eedts den NebucadNezar ghedaen. 22. Christus wordt wt den volcke Gods ende stamme Dauids toegheseydt.

A.1

ENde des Heeren woordt gheschiedde tot my, ende sprack:

2

Du menschen kindt, gheeft den huyse Israels een ^a raetsel voor, ende eene ghelijckenisse,

a Hesek. 24.a.3.

3

Ende spreeckt: So spreeckt de Heere: ^b Een groot ^c Arndt met grooten vleughelen, langen vlercken ende vol vederen, die bondt waren, quam op Libanon, ende nam de ^d† tacken van den Cederen.

b De Ioden te Ierusalem bespotteden de Propheten ende de lieden, die hen den Koninck te Babel ouergegheuen hadden, ende hadden hen na Babel voeren laten: daerom predicket Hesekiel hier, dat de ouerghebleuenen te Ierusalem, oock ghewislick wech moeten, welcker van den Koninc te Babel afgeuallen waren, ende verlieten hen op der Egyptenaers hulpe. De eerste Arndt is, de Koninc van Babel: de bouensten tack op Libano, is de Koninc Iechania, die daer wech gheuoeret werdt: het Kreemerlandt is Babel, het zaedt dat loose inghesettet is, is Zedekia, die soect hulpe by den Koninc in Egypten, dit is de ander Arndt: doch het en halp hem niet. Dani. 7.a.4.

c Dani. 7.a.4. 4.Esd. 11.a.1. Hesek. 1.b.10. ende 10.b.14.

d† And. spruyten

4

Ende brack den bouensten tack af, ende voerde dien in het Kreemerlandt, ende settede hem in de stadt, daermen koophandelt.

5

Hy nam oock zaedt wt den seluen lande, ende saeyde het in dat selue goede lant, daer vele waters is, ende settede het loose in.

6

Ende het wies, ende werdt een groot wtghebreydet wijnstock, doch hadde het eenen ^e leegen stamme: want syne rancken buygheden haer tot hem: ende syne wortelen waren onder hem: ende was als een wijnstock, die rancken kreech ende tacken.

e Of, nederen

7

Ende daer was een ander groot Arndt, met grooten vleughelen ende vele vederen: ende siet, de wijnstock, hadde een verlanghen aen synen wortelen tot desen Arndt, ende streckede syne rancken wt teghen hem, dat hy ghewatert worde van ^f† der plaetse syner plantten.

f† An. den voren, bedden

8

Ende was doch op eenen goeden lande, aen vele waters gheplantet, dat hy wel hadde konnen tacken brenghen, vruchten draghen, ende een heerlick wijnstock worden.

9

So spreeckt nu: Also seydt de Heere Heere: Soude die dijen? Ia men sal syne wortelen wtroeyen, ende syne vruchten afsplijten, ende sal verdorren, dat alle zijns gewasses bladeren verdorren sullen: ende het en sal niet gheschieden, door eenen grooten arm, noch vele volcks, op dat men hem van synen wortelen wech voere.

B.10

Siet, hy is tis waer gheplantet: doch soude hy dijen? Ia, so haest als hem de Oostenwindt aenroeren sal, so sal hy verdorren, op der plaetse synes wassens.

11

Ende des Heeren woordt geschiedde tot my, ende sprack:

12

Lieuer spreeckt tot den onghehoorsamen huyse: Wetet ghy niet, wat dat is? ende spreeckt: Siet ^g de Koninc te Babel quam te Ierusalem, ende nam haren Koninck ende hare Vorsten, ende voerdese wech tot hem na Babel.

g 2.Reg. 24.a.2.b.10.

13

Ende nam van den Konincklicken zade, ende maeckte een verbont met hem, ende nam eenen eedt van hem: doch de Gheweldigen in den lande nam hy wech,

14

Op dat het Koninckrijcke ootmoedich bleue, ende hem niet en verhieue: op dat zijn verbondt ghehouden worde ende bestonde.

15

Doch dat selue [zaedt] viel van hem af, ende sandt syne ^h boodtschap in Egypten, datmen hem peerden ende vele volcks, schicken soude: soude het dien wel slaen? soude hy daeruan komen, die sulcks doet? ende soude die, die het verbondt breket, daeruan komen?

h Of, boden

16

So warachtich als ick leue, spreeckt de Heere Heere, aen dier plaetse des Konincks, die hem ten Koninghe ghesettet heeft, welckers eedt hy verachtet, ende welckers verbondt hy ghebroken heeft, daer sal hy steruen, namelicken te Babel.

17

Oock en sal hem Pharao niet bystaen in den krijghe, met grooten Heyre ende veel volcks, wanneermen de wallen optrecken sal, ende de bolwercken bouwen, op dat vele lieden omme ghebracht worden.

18

Want dewijle hy den eedt verachtet, ende het verbondt ghebroken heeft, daer hy syne handt op ghegheuen heeft, ende sulcks altemael doet, en sal hy daer niet van komen.

19

Daeromme spreeckt de Heere Heere also: So warachtich als ick leue, so wil ick mynen eedt, dien hy verachtet heeft, ende mijn verbont, dat hy ghebroken heeft, op synen kop brenghen.

C.20

ⁱ Want ick wil mijn nette ouer hem werpen, ende hy moet in myner Iacht gheuangen worden: ende wil hem na Babel brenghen, ende wil aldaer met hem rechten, ^k ouer dien, dat hy hem also aen my vergrepen heeft.

i Hesek. 12.b.13. ende 32.a.3.

k Of, om dies wille

21

Ende alle syne veldtuluchtighen, die hem aenhanghen, sullen door het sweerdt vallen, ende hare ouerblijuende, sullen in alle winden verstroyet worden: ende salt het ghewaer worden, dat ick het de Heere ghesproken hebbe.

22

So spreeckt de Heere Heere: ^l Ick wil oock van den tacken des hooghen Cederbooms nemen, ende bouen van synen tacken een ^m teerderlick rijs breken, ende wil het op eenen hooghen opghehoopden berch planten.

l Psalm. 29.a.5.

m Dat is, Den Heere Christum, die is van den hoogen Cederboome, dat is, wt den volcke Gods, ende van den stamme Dauids.

23

Namelicken op den hooghen berch Israels, wil ick hem planten, dat het tacken krijghe, ende vruchten brenghe, ende een heerlick Cederboom worde, also, dat allerley voghelen onder hem woonen, ende allerley vlieghende, onder den schaduwe syner tacken, blijuen moghen.

24

Ende alle veldtboomen sullen gewaer worden, dat ick de Heere, den hooghen boom vernedert, ende den nederighen boom verhooghet hebbe:

[fol. 49r]

ende den groenen boom, verdorret, ende den dorren boom, groenende ghemaeckt hebbe: ick de Heere spreke het, ende doe het oock.