Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xv. Capittel.

1. De Heere verghelijcket Ierusalem by den wijngaerthoute.

A.1

ENde des Heeren woordt gheschiedde tot my, ende sprack:

2

Du menschen kint, wat is ^a† het hout van den wijnstocke, voor den anderen houte, oft een wijnrancke voor den anderen houte in den woude?

a† And. wort wt den wijngaerthoute onder allen houte? ende van den wijngaertscheute onder den houten in den woude?

3

Neemtmense oock, ende maect daer wat van? oft maectmen daer oock eenen naghel van, daermen wat aenhanghen moghe?

4

^b Siet, men werpt het in het vier, dat het verteert wordt, dat syne beyde eynden het vyer verteert, ende zijn middelste verbernet: waertoe soude het nu deughen? deucht het dan oock erghens toe?

b Ioan. 15.a.6.

5

Siet, doe het noch gantsch was, en kondemen daer niets van maken: hoe vele weynigher kanmen daer nu voordtaen wat van maken, so het het vyer verteert ende verbrandt heeft?

6

Daerom spreeckt de Heere Heere: Ghelijck als ick het hout van den wijnstocke, voor anderen houte in den woude, den vyere te verteeren gheue: also wil ick met den inwooners te Ierusalem, oock ommegaen.

7

Ende wil mijn aenghesichte teghen haer setten, dat sy den vyere niet ontgaen en sullen, maer het vyer salse verslinden: ^c ende ghy sullet het gewaer worden, dat ick de Heere ben, wanneer ick mijn aenghesichte teghen v sette,

c Iere. 12.b.15. ende 22.b.15.

8

Ende het landt woest make, daeromme, dat sy my versmaden, spreeckt de Heere Heere.