Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiij. Capittel.

1. Teghen de valsche Propheten.

A.1

ENde ^a des Heeren woordt geschiedde tot my, ende sprack:

a Hesek. 14.a.9.

2

Du menschen kindt, propheteert teghen de Propheten Israels, ende spreeckt tot dien, die wt haren eyghen herten propheteren: Hoort des Heeren woordt.

3

So spreect de Heere Heere: ^b Wee den dullen Propheten, die haren eyghen gheeste volghen, ende en hebben doch gheen ghesichte.

b Hesek. 14.a.9. ende 34.a.2. Iere. 23.a.1. Mich. 3.a.5.

4

O Israel, dyne Propheten zijn, als de Vossen in den woestijnen.

5

Sy en treden niet voor de holen, ende maken hen niet ten tuyne om het huys Israels, ende en staen niet in den strijdt aen den dage des Heeren.

6

Haer ghesichte en is niets, ende haer propheteren is enckel leugen: sy spreken: De Heere heeft het gheseyt: sose doch de Heere niet gesonden en heeft: ende bemoeyen hen, ^c dat sy haer dinck onderhouden.

c Iere. 27.b.10.16

7

Isset niet also, dat uwe ^d gesichte niets en is, ende uwe propheteren enckel leugen? ende ghy spreeckt doch: De Heere heeft het ghesproken, so ick het doch niet ghesproken en hebbe.

d Dat is, Hare predicken ende leeren.

8

Daerom spreeckt de Heere Heere also: Dewijle dat ghy predicket, daer niets wt en wordt, ende leugenen propheteert, so wil ick aen v, spreect de Heere Heere.

9

Ende myne handt sal komen ouer de Propheten, die dat predicken, daer niets wt en wort, ende leughenen propheteren, sy en sullen in der versamelinghe mijns volcks niet zijn, ende in den ghetale des huys Israels niet gheschreuen worden, noch int landt Israels komen: ende ghy sullet ghewaer worden, dat ick de Heere ben.

B.10

^e Daerom dat sy mijn volck verleyden, ^f ende segghen: Vrede, so doch daer gheen vrede en is: het volck bouwet de wandt, ^g so plaesteren sy de selue met loosen kalcke.

e Iesa. 3.b.11.

f Iere. 6.b.14. ende 8.b.11.

g Hesek. 22.c.26. De wandt bouwen, dat is, arbeyden ende doen, wat men leeret: plaesteren, is toesegghinghe doen ende troosten, dat het sal goedt worden, so doch al beyderley verloren is, ende ijdel valsche leughen zijn.

11

Spreeckt tot den Plaesteraers, die met loosen kalcke plaesteren, dat het afuallen sal: ^h want daer sal een slachreghen komen, ende daer sullen groote haghelen komen, die het vellen, ende een draeywindt sal het verscheuren.

h Matth. 7.c.27.

[fol. 47r]

12

Siet, so sal de wandt inuallen: wat ghelt het, dan salmen tot v segghen: Waer is nu het gheplaesterde, dat ghy gheplaestert hebbet?

13

So spreeckt de Heere Heere: Ick wil eenen draeywindt stormen laten in myner grimmicheyt, ende eenen slachreghen in mynen toorne, ende groote haghelsteenen in grimmicheyt, die sullen alle dinck omstooten.

14

Also wil ick de wandt ommewerpen, die ghy met loosen kalcke gheplaestert hebbet, ende wilse ter Aerden stooten, datmen hare grondt sien sal, dat sy daer ligge: ende ghy sullet daerbinnen oock ommekomen, ende ghewaer worden, dat ick de Heere zy.

15

Also wil ick myne grimmicheydt volbrengen aen der wandt, ende aen dien, diese met loosen kalcke plaesteren, ende tot v segghen: Hier is noch wandt noch plaesteraer.

16

Dat zijn de Propheten Israels, die Ierusalem propheteren, ⁱ ende predicken van vrede, so daer doch gheen vrede en is, spreect de Heere Heere.

i Iere. 6.b.14. ende 8.a.8.

17

Ende du menschen kindt, richtet dijn aenghesichte teghen de dochteren in dynen volcke, welcker propheteren wt haren herten, ende propheteert teghen haer.

18

Ende spreeckt: So spreeckt de Heere Heere: Wee v, ⁺ ghy die den lieden kussenen maket onder de armen, ende peulwen tot den hoofden, beyde ionghen ende ouden, die zielen te vanghen: ^k wanneer ghy nu de zielen gheuanghen hebbet in mynen volcke, so segghet ghy den seluen het leuen toe.

+ Kussen ende peulwen onder de armen.

k Iesa. 5.c.25. Mich. 3.a.5.

19

Ende ontheylighet my in mynen volcke, om eener handt vol gersten, ende eens beten broots wille: daermede, dat ghy de zielen ten doode veroordeelet, die doch niet steruen en souden, ende oordeelet die ten leuen, die doch niet leuen en souden, door uwe leughenen onder mynen volcke, welcke gheerne leughenen hoort.

C.20

Daerom spreeckt de Heere Heere: Siet, ick wil aen uwe kussenen, daer ghy de zielen mede vanghet ende troostet, ende wilse van uwen armen wech rucken, ende de zielen die ghy vanghet ende vertroostet, los maken.

21

Ende wil uwe peulwen verscheuren, ende mijn volck wt uwen handen ^l† verlossen, dat ghyse niet meer vanghen en sullet: ⁺ ende sullet gewaer worden, dat ick de Heere zy.

l† An. wtrucken

+ Urome herten verschricken voor Gods Name: daerom worden sy lichtlick beswaret ende gheuangen met valsche leere, onder Gods Name voorghebracht.

22

Daerom dat ghy het herte der rechtueerdigen valschelicken bedroeuet, die ick niet bedroeuet en hebbe, ^m ende hebbet ghestercket de handen der Godloosen, dat sy hen van haren boosen wesen, niet en bekeeren, op dat sy leuendich blijuen mochten.

m Iere. 23.b.14.

23

Daerom en sullet ghy niet meer onnutte leere predicken, noch propheteren: maer ick wil mijn volck wt uwen handen verlossen, ende ghy sullet ghewaer worden, dat ick de Heere ben.