Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ix. Capittel.

1. De Heere heet syne straffe aengaen, 4. die ouer de sonden treuren, met den teecken Thau vermercken ende verschoonen, 8. ende gheeft synen Propheet, dien sulcks bekommert, synes doens oorsake.

A.1

ENde hy riep met luyder stemmen voor mynen ooren, ende sprack: Laet hier toe komen de ^a† te huyssoeckinge der stadt, ende een yeghelick hebbe een moordtlicke wapen in syner handt.

a† And. die ouer de stadt ghesettet zijn,

2

Ende siet, daer quamen ses mannen op den weghe, van der bouenster poorten af, die teghent Noorden staet, ende een yeghelick hadde een ^b† schadelicke wapen in syner handt: ^c doch daer was een onder hen, die hadde lijnen kleederen aen, ende een ^* schrijftuych aen syner sijden: ende sy ghinghen henen in, ende traden by den metalen Altaer.

b† And. hamerwapen

c Hesek. 10.a.2.

* Dat is, schrijfghereetschap.

3

Ende de heerlicheyt des Gods Israels, verhief haer van den Cherub, ^d bouen dien sy was, tot den dorpel aen den huyse, ende riep dien, die de lijnen kleederen aen hadde, ende het schrijftuych aen syner sijden.

d Exod. 40.d.34. Num. 9.b.15. 1.Reg. 8.b.10.

4

Ende de Heere sprack tot hem: Gaet door de stadt Ierusalem, ^e ende teeckenet met eenen teecken aen het voorhooft de lieden, die daer suchten ende iammeren ouer alle grouwelen, die daer inne gheschieden.

e Exod. 12.a.3. Apoc. 7.a.3.

5

Tot ghenen daerenteghen sprack hy, dat ickt hoorde: ^f Gaet desen na door de stadt, ende slaet daer onder: uwe ooghen en sullen niet verschoonen, noch ouersien.

f Iudith. 2.a.6.

6

Verworghet beyde oude, iongelingen, maechden, kinderen ende vrouwen, alle ter doodt: doch die het teecken aen hen hebben, daer en sullet ghy gheenen aenroeren: ^g ende beghinnet, aen mynen Heylichdomme: ende sy begonsten, aen den ouden lieden, die voor den huyse waren.

g Iere. 25.c.29. ende 49.b.12. 1.Pet. 4.b.17.

7

Ende hy sprack tot hen: Verontreynighet het huys, ende maket de voorhouen vol dooder lichamen: gaet daerwt: ende sy ginghen daerwt, ende sloeghen in der stadt.

8

Ende doe sy ^h† wt gheslaghen hadden, was ick noch ouerghebleuen: ende ick viel op mijn aenghesichte, schreyede ende sprac: Och Heere Heere, wiltu dan alle ouerblijuenden in Israel verderuen? dat du dynen toorne so wtschuddest ouer Ierusalem.

h† An. het dooden ghedaen hadden.

9

Ende hy sprack tot my: De misdaet des huys Israels ende Iuda, is al te seer groot: daer is enckel gheweldt in den lande, ende onrecht in der stadt: want sy spreken: ⁱ De Heere heeft het landt verlaten, ende de Heere en siet ons niet.

i Hiob. 22.b.12. Iesa. 29.b.15. ende 47.b.10. Iere. 23.c.24. Syrac. 23.c.25.

B.10

^k Daeromme en sal mijn ooghe oock niet verschoonen, ick en wil oock niet ghenadich zijn, maer ick wil haer doen op haren kop werpen.

k Hesek. 6.b.12. ende 7.a.9.

11

Ende siet, de man, die de lijnen kleederen aen hadde, ende het schrijftuych aen syner sijden, antwoordde ende sprack: Ick hebbe ghedaen, als du my gheboden hebst.