Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat viij. Capittel.

1. De Propheet wordt in den Gheeste in Ierusalem gheuoeret, 5. siet menigherley grouwel ende Afgoderie, die daer begaen wordt, 18. ende hooret, hoe grousaemlicken de Heere de selue straffe wil.

A.1

ENde het begaf hem in den sesten Iare, aen den vijfsten dage der sester Maent, dat ick sat in mynen huyse, ende de Oudtsten wt Iuda saten voor my: aldaer viel de handt des Heeren Heeren op my.

2

Ende siet, ick sach, dat van synen lendenen onderwaerts was, dat was ghelijck als vyer, doch bouen ouer synen lendenen, was het ^a† gantsch ^b helle.

a† And. Als de ghestalt Hasmal. And. des Engels

b Of, klaer

3

^c Ende reckte wt, gelijck als eene handt, ende greep my by den hayr mijns hoofts: doe voerde my eenen windt tusschen Hemel ende Aerde, ende brachte my te Ierusalem, in eenen Godlicken ghesichte, tot der binnenster poorten, die teghent Noorden staet, daer dan sat een beeldt tot verdriete den ^d Huysheere.

c Hesek. 3.b.14. ende 11.c.24. Bel. d.35.

d God was Huysheere te Ierusalem, ende sy brachten hem eenen anderen Afgod daer henenin, dat verdroot hem billicken.

4

Ende siet, daer was de heerlicheyt des Gods Israels, ^* als ickse te voren gesien hadde in den velde.

* Hesek. 1.a.3.

5

Ende hy sprack tot my: Du menschen kindt, heft dyne ooghen op teghent Noorden: ende doe ick myne ooghen ophief teghent Noorden, siet, doe sat tegent Noorden, dat verdrietlicke beeldt, aen der poorten des Altaers, euen daermen henenin gaet.

6

Ende hy sprack tot my: Du menschen kindt, sietstu oock wat dese doen? namelicken, groote grouwelen, die het huys Israels hier doet, dat symy Ia verre van mynen Heylichdom drijuen: ^e† doch du salt noch meer ende grooter grouwelen sien.

e† And. nu keeret dy omme, so saltu noch grooter etc.

7

Ende hy brachte my voor de deure des voorhofs, daer ick sach, ende siet, daer was een hol in der wandt.

8

Ende hy sprack tot my: Du menschen kindt, graeft door de wandt: ende doe ick door de wandt groef, siet, doe was daer eene deure.

9

Ende hy sprack tot my: Gaet daer henenin, en siet de boose grouwelen, die sy hier doen.

B.10

Ende doe ick daer henenin quam, ende sach toe, siet, daer waren allerley beelden, der wormen ende dieren, enckel schuyselen, ende allerley Afgoden des huys Israels, ^f allenthaluen rontom aen der wandt gheschildert:

f Of, aen alle sijden, oueral.

11

Voor welcken stonden ^g tseuentich mannen, van den Oudtsten des huys Israels, ende Iasania de sone Saphan, stondt oock onder hen: ende een yeghelick hadde zijn reuckwerck in der handt, ende eenen dicken neuel ghinck op van den reuckwercke.

g Exod. 18.c.24. Num 11.b.16.

12

Ende hy sprack tot my: Du menschen kindt, sietstu, wat de Oudtsten des huys Israels doen inder duysternisse, een yegelick in syner schoonster kamer? ^h want sy segghen: De Heere en siet ons niet, maer de Heere heeft het landt verlaten.

h Hiob. 22.b.12. Iesa. 29.b.15. ende 47.b.10. Iere. 23.c.24. Hesek. 9.a.9. Syrac. 23.c.25.

13

Ende hy sprack tot my: Du salt noch meer ende grooter grouwelen sien, die sy doen.

14

Ende hy brachte my henenin ter poorte aen des Heeren huys, die teghent Noorden staet, ende siet, aldaer saten vrouwen, die weenden ouer den ⁱ Thamus.

i Luth. Dat sal zijn de Afgod Adonis, daer de Poeten ende Heydenen vele van geschreuen hebben, ende is vrouwe Uenus boel gheweest: daerom beweenen hem de vrouwen. My duncket het zy Bacchus de Afgod des wijns: ghelijck by ons S. Urbaen.

[fol. 45v]

15

Ende hy sprack tot my: Du menschen kindt, sietstu dat? doch du salt noch grooter grouwelen sien, dan dese zijn.

16

Ende brachte my in den binnensten hof aen den huyse des Heeren, ende siet, voor der deure aen den Tempel des Heeren, tusschen den voorhuyse ende den Altare, daer waren by vijf ende twintich mannen, die haren rugghe teghen den Tempel des Heeren, ende hare aengesichten teghent Oosten ghekeeret hadden, ende baden teghen den opganghe der Sonnen.

17

Ende hy sprack tot my: Du menschen kindt, sietstu dat? is het den huyse Iuda te weynich, dat sy alle sulcke grouwelen hier doen? so sy doch anders in den gantschen lande, enckel gheweldt ende onrecht drijuen, ende varen toe, ende verwecken my oock noch daertoe tot toorne: ende siet, sy houden de ^{k †} wijnrancken aen de neuse.

k Dat is een wijse geweest in den Godsdienste, gelijck als by ons het ghewijede sout, water, kruydt, ende der gelijcken, den Afgode te eeren.

† And. laten een boos ghereuck in de neuse opgaen.

18

Daerom wil ick oock teghen haer, met grimmicheyt handelen, ende mijn ooghe en sal harer niet verschoonen, ende en wil niet ghenadich zijn: ^l ende wanneer sy alreede met luyder stemmen, voor mynen ooren schreyen, so en wil ickse doch niet hooren.

l Prouer. 1.c.28. Iere. 11.b.11. ende. 14.b.12. Iesa. 1.b.15. Mich. 3.a.4. 4. Esd. 1.c.26.