Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat vij. Capittel.

1. De Heere wil zijn straffe, 14. daermen gheen hulpe tegen vinden sal, in korten ouer Israel schicken. 23. dien die ontkomen, werdt een kommerlicke gheuanckenisse, met eenen sichtbaerlicken teecken voorghebeeldet.

A.1

ENde des Heeren woordt gheschiedde tot my, ende sprack:

2

Du menschen kint, so spreect de Heere Heere van den lande Israels: Het eynde koemt, het eynde ouer alle vyer hoecken des lants.

3

Nu koemt het eynde ouer dy: want ick wil myne grimmicheyt ouer dy senden, ende wil dy richten, ^a als du verdient hebst, ende wil dy gheuen wat alle dyne grouwelen behoort.

a Hebr. na dynen weghen

4

^b Mijn ooghe en sal dyner niet verschoonen, noch dy ouersien: maer ick wil dy geuen, als du verdient hebst: ende dyne grouwelen sullen onder dy komen: dat ghy ghewaer worden sult, ick zy de Heere.

b Ierem. 7.a.9. ende 9.b.10.

5

So spreect de Heere Heere: Siet, deen ongheluck koemt ouer het ander.

6

Het eynde koemt, het eynde koemt: dat is ^c opghewaeckt ouer dy: siet, het koemt.

c Of, ontweckt

7

Het gaet alreede op, ende breeckt daer voor: ouer dy, du inwooner des lants: den tijt koemt, den dach des iammers is na by, ^d wanneer gheen singhen op den berghen zijn en sal.

d Of, dat daer Hesek. 7.a.3.

8

Nu wil ick in korten myne grimmicheyt ouer dy ghieten, ende mynen toorne ouer dy volbrenghen: ende wil dy richten, als du verdient hebst, ende dy gheuen, wat alle dyne grouwelen behoort.

9

^e Mijn ooge en sal dyner niet verschoonen, ende

e Hesek. 6.b.12. ende 9.b.10.

[fol. 45r]

wil niet ghenadich zijn: maer ick wil dy geuen, als du verdienet hebst: ende dyne grouwelen sullen onder dy komen, dat ghy ghewaer worden sullet, ick zy de Heere, die v slaet.

B.10

Siet den dach: siet, hy koemt derwaerts, hy breecket aen: de roede ^f bloeyet, ende de stoute groenet.

f Dat is, Hy is gherustet, ende het sal hem wel ghelucken. Ende het is vanden Koninck te Babel gheseyt.

11

De Tyranne heeft hem opghemaket, ter roede ouer de Godloosen, dat niets van hen, noch van haren volcke, noch van haren hoope troost hebben en sal.

12

Daerom koemt de tijdt, den dach naeckt hem hiertoe: de kooper en verheughe hem niet, ende verkooper en treure niet: want den toorne koemt ouer alle haer hoopen.

13

Daerom sal de verkooper, na synen verkochten goede, niet weder ^g† pooghen: ^h† want wie daer leeft, die sal het hebben: want de prophecie ouer alle haren hoopen, en sal niet te rugge gaen, geener en sal zijn leuen behouden, omme syner misdaedt wille.

g† An. trachten.

h† And. hoewel sy noch leuen sullen.

14

Laetse de Basuynen slechs blasen, ende alle dinck toerusten, daer en sal doch niemant in den strijdt trecken: want myne grimmicheydt gaet ouer alle hare hoopen.

15

Op der straten gaet het sweerdt, in den huysen gaet pestilencie ende honger: wie op den velde is, die sal van den sweerde steruen, wie nu inder stadt is, dien sal de pestilencie ende hongher vereten.

16

Ende die van hen ontulieden, die moeten op den gheberchten zijn, ende als de duyuen in den leechten, die alle onder malcanderen kurren, een yeghelick om syner misdaedt wille.

17

Aller handen sullen daer henen sincken, ende aller knyen sullen so onghewisse staen, als water.

18

ⁱ Ende sullen sacken om haer gorden, ende met vreesen ouerschuddet zijn, ende aller aengesichten iammerlicken sien, ende aller hoofden sullen kael zijn.

i Iesa. 15.a.3. Iere. 48.d.37.

19

Sy sullen haer siluer henenwt op de straten werpen, ende haer gout als eene ^k onreynicheyt achten: ^l want haer siluer ende gout, salse niet verlossen, aen den dage des toorns des Heeren: ende en sullen doch hare zielen daeruan niet versadighen, noch haren buyck daer van vullen: want het is hen geweest een erghernisse, tot harer misdaedt.

k Of, vuylnisse

l Prouer. 11.a.4. ende 21 a.4. Zeph. 1.b.18. Syrac. 5.b.10.

C.20

^m Sy hebben van haren edelen kleynodien, daer sy hooueerdie mede bedreuen, beelden harer grouwelen ende schuselen ghemaket, daerom wil ickse hen ter vuylnisse maken.

m Hesek. 16.b.17. Hosee. 2.b.10. ende 13.a.2.

21

Ende wilse vreemden in de handen gheuen, dat syse roouen, ende den Godloosen op Aerden ter wtbeute, dat syse ontheylighen sullen.

22

Ick wil mijn aenghesichte daer van keeren, datse mynen schat Ia wel ontheylighen: Ia roouers sullen daer ouer komen, ende hem ontheylighen.

23

Maket ketenen: want het landt is vol bloetschulden, ende de stadt vol ⁿ wreuels.

n Dat is, onbillicken moedtwilles.

24

So wil ick de aldererchste onder den Heydenen komen laten, dat sy hare huysen sullen innemen: ende wil der hoouerdie der gheweldighen een eynde maken, ende hare Kercken ontheylighen.

25

De wtroeyer koemt: so sullen sy vrede soecken, ende hy en sal daer niet zijn.

26

Een ongeluck sal ouer het ander komen, een gheruchte ouer het ander: ^o so sullen sy dan een ghesichte by den Propheten soecken: doch daer en sal noch Wet by den Priesteren, noch raedt by den Ouden meer zijn.

o Iere. 38.b.14.

27

De Koninck sal bedroeuet zijn, ende de Vorsten sullen treurich ghekleedet zijn, ende de handen des volcks in den lande, sullen vertzaghet zijn: ick wil met hen ommegaen, als sy gheleuet hebben, ^p ende wilse richten, als sy verdienet hebben, dat sy ghewaer worden sullen, ick zy de Heere.

p Iere. 17.b.10. Psalm. 62.b.13. Syrac. 35.d.30. Matth. 16.c.27. Rom. 2.a.6. Apoc. 2.c.23.