Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

DE PROPHEET Hesekiel.

Dat Eerste Capittel.

1. Den tijt ende plaetse der prophecie Hesekiel. 5. ghesichte vier dieren, 15. vier raders. 26. ende stoelen, met eens menschen gelijckenisse daerop: door welckes alle de Heere syne maiesteyt, voorsichticheyt, wijsheyt ende macht, den Propheet vertoont.

A.1

INden dertichsten Iare, aenden vijfsten daghe der vierder maent, doe ick was onder den gheuangenen aen den water ^a Chebar, dede hem den Hemel op, ⁺ ende God wees my ghesichten.

a Psalm. 137.b.11

+ Ioiachin.

2

De seluen vijfsten dach der maent, was euen inden vijfsten Iare, daer na als Ioiachin de Koninck Iuda was gheuanckelick wech gheuoert.

3

Doe gheschiedde des Heeren woort tot Hesekiel den sone Busi, des Priesters, inden lande, der Chaldeen aen den water Chebar: ^b aldaer quam de hant des Heeren op hem.

b Hesek. 10.c.20.

4

Ende ick sach, ende siet, Daer quam eenen onghestuymen wint vant Noorden af, met eender grooter wolcken vol vyers, dat het ^c allenthaluen rondtom blinckerde, ende midden in den seluen vyere was het als een ^d helle licht.

c Of, alom, aen allen zijden.

d Luth. In Heb. staet, Als de ghestalt Hasmal. Dat wil niemant weten, wat het zy. wy latent zijn het alder helste oft klaerste inden vyere oft blixem, dat sommige speciem Electri, den witten ammersteen ghelijck houden: ende hebben dese meyninge, Inder wolcken was root vyer, inden rooden vyere een klaer wit licht.

5

Ende daer binnen inne was het ghestalte, als vyer dieren, ^e† ende eens gestalte onder hen, als een mensche.

e† And. die waren ghestalt als een mensche.

6

^f Ende een yeghelick hadde vier aenghesichten, ende vier vleughelen.

f Hesek. 10.b.14.

7

Ende hare beenen stonden recht, doch hare voeten waren als ^{g †} ronde voeten, ende blinckerden als een klaer glatt metael.

g Dat is, daer sy mede konden op alle plaetsen gaen, ende dat haer de dieren doch niet krommen noch wenden en dorsten.

† And. runderen.

8

^h Ende hadden menschen handen, onder haren vleugelen, aen haren vier eynden: want sy hadden alle viere hare aengesichten, ende hare vleughelen.

h Hesek. 10.a.8.

9

Ende derseluen vleughelen, was elck een aen den anderen: ende wanneer sy ghinghen, so en dorsten sy hen niet om ⁱ wenden: maer waer sy henen ghinghen, daer ghinghen sy stracx voor hen wech.

i Of, krommen:

B.10

^k Hare aengesichte ter rechter zijden der vierkante, waren ^l ghelijck eenen mensche ende leeuwe, doch ter slincker zijden der vierkante, waren hare aenghesichten ghelijck eenen osse ende ^m Arendt.

k Hesek. 10.b.14.

l Apocal. 4.a.7.

m Hesek. 10.b.14. ende 17.a.3. 4.Esdr. 21.a.1. Dan. 7.a.4.

11

Ende hare aenghesichten ende vleughelen, waren bouen her verdeylt, dat elck twee vleughelen te samen sloeghen, ende met tween vleughelen haer lijf bedeckten.

12

Waer sy henen ghinghen, daer ghinghen sy stracx voor hen wech: sy ghinghen telcken, waer ^n† de wint henen stont, ende en dorsten hen niet omme wenden, wanneer sy ghinghen.

n† And. de gheest haer henen dreef:

13

Ende de dieren waren aen te sien, als vyerige kolen, die daer bernen, ende als fackelen die tusschen den dieren ghinghen: ende het vyer gaf eenen ^o glantz van hem, ende wt den vyere ginck eenen blixem.

o Of. glinsteringhe

14

De dieren nu liepen henen ende weder, als eenen blixem.

15

Als ick de dieren sach, siet, doe stont een radt op der Aerden, by den vier dieren, ende was aen te sien, als vier raders.

16

Ende ^p deselue raders waren, als een ^q† Turckoys, ende waren alle viere, een als het ander: ende sy waren aen te sien, als ware een radt inden anderen.

p Hesek. 20.a.9.

q† And. Tharsis.

17

Wanneer sy gaen souden, so konden sy in alle vier plaetsen gaen, ende en dorsten hen niet omme wenden, wanneer sy ginghen.

18

^r Hare velghen ende hoofden waren schrickelick: ende hare velghen waren vol oogen omme ende omme, aen allen vier raderen.

r Hesek. 10.b.12.

19

Ende wanneer de dieren ghinghen, so ghinghen de raderen oock by hen: ende wanneer hen de dieren vander Aerden ophieuen, so hieuen hen de raderen oock op.

C.20

Waer de wint henen ghinck, daer ghinghen sy oock henen, ende de raderen hieuen haer by hen op: want ^s† daer was een leuendighe windt inden raderen.

s† And. de gheest der dieren was in de raders.

21

Wanneer sy ghingen, so ghinghen dese oock, wanneer sy stonden, so stonden dese oock, ende wanneer sy hen ophieuen vander Aerden, so hieuen haer de raderen oock by hen op: want ^t† daer was een leuendighe wint in den raderen.

t† An. de geest, etc.

22

Ende bouen den dieren, was het gelijck ghestalt, als den Hemel, als een Cristal, schrickelick, rechte bouen hen wtghebreydt.

23

Dat onder den Hemel, harer vleughelen, een stracx tegen den anderen stont: ende eens yegelicken lijf bedeckten twee vleughelen.

[fol. 43v]

24

Ende ick hoorde de vleugelen ruysschen, als groote wateren, ende als ^u† een gedeun des Almachtighen, wanneer sy ghingen, ende als een rumoer in eenen heyre: wanner sy nu stille stonden, so lieten sy de vleughelen neder.

u† And. de tzoon,

25

Ende wanneer sy stille stonden, ende de vleughelen neder lieten, so donderde het inden Hemel bouen ouer hen.

26

Ende bouen den Hemel, die bouen ouer hen was, was het ghestalt als een Saphir, ghelijck als eenen stoel: ende op den seluen stoel sat een, ghelijck als een mensche ghestalt.

27

Ende ick sach hem aen, ende hy was gestalt, als een ^x helle licht: ende binnen was het ghestalt, als een vyer omme ende omme: van synen lendenen opwaerts ende nederwaerts, sach ick het als vyer blincken, omme ende omme.

x Of, klaer

28

Ghelijck als de reghenboghe siet in den wolcken, wanneert ghereghent heeft, also blinckte het omme ende omme: dit was het aensien der heerlicheyt des Heeren: ende doe ick het ghesien hadde, viel ick op mijn aenghesichte, ende hoorde eenen spreken.