Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat v. Capittel.

1. Ieremia klaecht den Heere den ongeual zijns volcx, 6. met tsamen der onderdruckinge, so hem van den Egyptenaren ende Assyriers is aengeleyt, 16. gheeft sulcken, haren ende harer vaderen sonden schult, 19. ende biddet, hy wil hem harer noch met ghenade aennemen.

A.1

GHedenct Heere, ⁺ hoe het ons gaet, schouwet ende siet aen, onse smaedtheyt.

+ Ieremie gebet

2

Onse erue is den vreemden te deele geworden, ende onse huysen den wtlanderen.

[fol. 43r]

3

Wy zijn weesen, ende en hebben gheenen vader, onse moeders zijn als weduwen.

4

Onse eyghen water moeten wy voor ghelt drincken, onse hout moetmen betaelt brenghen laten.

5

Men drijft ons ouer hals, ende wanneer wy alreede moede zijn: so en laetmen ons doch gheen ruste.

6

Wy hebben ons moeten Egypten ende Assur ^a opgheuen, op dat wy doch broots sat te eten hebben.

a Of, ouergeuen

7

^b Onse vaders hebben ghesondicht, ende en zijn niet meer voor handen, ende wy moeten harer misdaet ontghelden.

b Ierem. 31.c.29. Hesek. 18.a.2.

8

Knechten heerschen ouer ons, ende daer en is niemant, die ons van harer hant verlosse.

9

Wy moeten ons broot met vare ons leuens halen, voor den sweerde inder woestijne.

B.10

Onse huyt is verbrandt, als in eenen ouen, van den grouwelicken hongher.

11

Sy hebben de vrouwen te Zion te schanden ghemaeckt, ende de ionckurouwen inden steden Iuda.

12

De Vorsten zijn van hen ghehangen, ende de persoonen der ouden, en heeftmen niet gheeert.

13

De Ionghelinghen hebben meulensteenen moeten draghen, ende de Ionghers ouer het hout draghen struyckelen.

14

De Ouden en sitten niet meer onder der poorte, ende de Ionghelingen en drijuen gheen snarenspel meer.

15

Onses herten vreuchde heeft een eynde, onsen reye is in weeklaghe verandert.

16

De kroone onses hoofts, is afgheuallen, O wee, dat wy so ghesondicht hebben.

17

Daeromme is oock onse herte bedroeft, ende onse ooghen zijn ^c duyster gheworden,

c Het gesichte vergaet ons, ende ons is alle dinc swert voor den ooghen, van grooten iammer ende leedt.

18

Om des berchs Zions wille, dat hy so woest leyt, dat de vossen daerouer loopen.

19

Doch du Heere, die du eewichlick blijfst, ende dynen Throon altoos ende eewichlick.

C.20

Waerom wiltu onser so gantsch vergheten, ende ons ^d† in de lengde so gantsch verlaten?

d† And. so langhe tijt verlaten?

21

^{e †} Brengt ons Heere weder tot dy, dat wy weder te huys komen,

e Ierem. 31.b.18.

† An. bekeert ons tot dy Heere, ende wy sullen bekeert zijn:

22

Vernieut onse daghen, als van ^f† oudts herwaerts: want du hebst ons verworpen, ende bist al te seer ouer ons vertoornet.

f† And. aenbeginne: want, etc.