Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Uoorder vander straffe Babels, ende menigherley oorsaken derseluer. | |
A.1SO spreeckt de Heere, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoota Siet, ick wil eenen scherpen wint verwecken, teghen Babel, ende teghen hare inwooners, die hen teghen my ghesettet hebben. | |
2Ick wil oock Wanners na Babel schicken, diese Ga naar margenootb wannen sullen, ende haer landt wtuaghen, die Ga naar margenootc allenthaluen rondtomme haer zijn sullen, aenden daghe haers onghelucx. | |
3Want hare schutters en sullen niet schieten, ende hare gheharnaschte, en sullen haer niet weeren konnen: so en verschoont nu harer iongher manschap niet, verbant alle hare heyren: | |
4Dat de verslaghene daer ligghen inden lande der Chaldeen, ende de verstekene op hare straten. | |
5Ga naar margenootd Want Israel ende Iuda sullen niet weduwen, van haren God den Heere Zebaoth, gelaten Ga naar margenoote† worden: want ghener lant heeft hem hooch verschuldicht, aen den Heylighen in Israel. | |
6Ga naar margenootf Vliedet wt Babel, op dat een yeghelick zijn ziele verlosse, dat ghy niet onder en gaet in harer misdaedt: want het is den tijt der wrake des Heeren, die een vergelder is, ende wilse betalen. | |
7Ga naar margenootg† Den gulden Kelck te Babel, die de gantsche werelt droncken ghemaeckt heeft, is inder hant des Heeren: alle Heydenen hebben van haren wijn ghedroncken, daeromme zijn de Heydenen so Ga naar margenooth dul gheworden. | |
8Ga naar margenooti Hoe gantsch haest is Babel gheuallen, ende te niete ghemaeckt: huylt ouer haer, neemt oock salue tot haren wonden, oft sy misschien mochte heel worden. | |
[Folio 40r]
| |
9Wy heelen Babel, doch sy en willen niet heel worden: so laetse varen, ende laet ons een yegelick in zijn lant trecken: want haer straffe reyckt tot aen den Hemel, ende langhet opwaerts tot aen de wolcken. | |
B.10De Heere heeft onse gherechticheyt voortgebracht: koemt, laet ons te Zion vertellen, de wercken des Heeren onses Gods. | |
11Ia, palleert nu de pijlen wel, ende rustet de schilden toe: Ga naar margenootk de Heere heeft den moet der Koninghen in Meden verweckt: want syne ghedachten staen teghen Babel, dat hyse verderue: want dit is de wrake des Heeren, de wrake zijns Tempels. | |
12Ia steeckt nu de baniere op de mueren te Babel, Ga naar margenootl† neemt de wacht in, settet wachters, bestelt de schaerwacht: want de Heere dencket wat, ende sal oock doen, wat hy teghen de inwooners te Babel ghesproken heeft. | |
13Die du aen groote wateren woonest, ende groote schatten hebst, dijn eynde is ghekomen, ende dyne ghiericheyt is wte. | |
14Ga naar margenootm De Heere Zebaoth heeft by syner zielen gesworen, Ick wil dy met menschen vullen, als warent keuers, die sullen dy een Ga naar margenootn† liedt singen. | |
15Ga naar margenooto Die de Aerde door zijn kracht ghemaeckt heeft, ende den omloop der wereldt, door syne wijsheyt bereydet, ende den Hemel Ga naar margenootp† ordentlick gheschicket. | |
16Wanneer hy dondert, so is daer waters de volheyt onder den Hemel, Ga naar margenootq hy treckt den neuel op van het eynde der Aerden: hy maeckt blixem inden reghen, ende laet Ga naar margenootr den wint komen wt heymelicken plaetsen. | |
17Ga naar margenoots Alle menschen zijn dwasen met haerder Ga naar margenoott konst, ende alle goutsmeden staen met schanden met haren beelden: Ga naar margenootu want hare Afgoden zijn bedriegherie, ende en hebben gheen leuen. | |
18Het zijn enckel ijdelheden, ende verleydische wercken: sy moeten omkomen, wanneer sy te huys ghesocht worden. | |
19Doch so en is die niet, die Iacobs schat is, maer, die alle dinck maeckt, die isset, Ga naar margenootx ende Israel is de roede zijns erues, hy heet Heere Zebaoth. | |
C.20Du bist mynen hamer, mijn krijchswapen: door dy hebbe ick de Heydenen Ga naar margenooty verslaghen, ende de Koninckrijcken verstoort. | |
21Ick wil dyne peerden ende ruyters verslaen, ick wil dyne wagenen ende voerluyden versmijten. | |
22Ick wil dyne mannen ende vrouwen verslaen, ick wil dyne ouden ende ionghen verslaen, ick wil dyne Iongelingen ende Ionckurouwen verslaen. | |
23Ick wil dyne Herders ende kudden verslaen, ick wil dyne boeren ende iocken verslaen: ick wil dyne Vorsten ende heeren verslaen. | |
24Want ick wil Babel ende allen inwooners der Chaldeen, verghelden, alle hare boosheyt, die sy aen Zion begaen hebben, voor uwen ooghen, spreeckt de Heere. | |
25Siet, ick wil aen dy, du schadelicke berch, die du de gantsche werelt verderuest, spreect de Heere: ick wil myne hant ouer dy strecken, ende dy vanden rotsteenen daer af wentelen, ende wil eenen verbrandden berch van dy maken. | |
26Datmen noch hoecksteen noch grondtsteen, wt dy nemen konne, maer een eewige woestijne saltu zijn, spreeckt de Heere. | |
27Worpt banieren op inden lande, blaest de basuynen onder den Heydenen, heyliget de Heydenen teghen haer, roept tegen haer de Konincrijcken Ararat, Ga naar margenoot+ Meni, ende Ascenas: bestellet Hooftlieden teghen haer, brenghet peerden opwaerts als snorrende keuers. | |
28Heylighet de Heydenen teghen haer, namelicken de Koninghen tot Meden, met tsamen den Vorsten ende heeren, ende het gantsche lant harer heerschappie. | |
29Dat het lant beuende worde, ende verschricke: want de gedachten des Heeren, willen veruult worden tegen Babel, dat hy het lant Babel tot eener woestijne make, daer niemant inne woone. | |
D.30De Helden te Babel en sullen niet te velde trecken derren, maer moeten in de sterckte blijuen: hare sterckheyt is wte, ende zijn Ga naar margenootz wijuen gheworden, hare wooninghen zijn aenghesteken, ende hare grendelen verbroken. | |
31Daer loopt hier een ende daer een den anderen tegen, ende een bootschap ontmoet hier ende daer der anderen, den Koninck te Babel aen te seggen, dat syne stadt ghewonnen zy tot aen het eynde. | |
32Ende de Hauene inghenomen, ende de Zee wtgebrant zy, ende de krijchslieden bloode gheworden zijn. | |
33Want so spreect de Heere Zebaoth, de God Israels: De dochter Babel is als eenen dorschuloer, wanneermen daerop dorsschet, haren oogst sal gantsch haestelick komen. | |
34NebucadNezar de Koninck te Babel, heeft my verslonden ende omgebracht, hy heeft van my een ledich vat gemaect: hy heeft my verslonden, als eenen drake, hy heeft synen buyck gheuult met mynen nootlicksten, hy heeft my verstooten. | |
35Nu daerentegen vindet hem ouer Babel den Ga naar margenoota wreuel aen my begaen, ende mijn vleesch, spreect de inwoonersse tot Zion, ende mijn bloet ouer de inwooners in Chaldea, spreeckt Ierusalem. | |
36Daeromme spreeckt de Heere also: Siet, ick wil dy dyne sake wtuoeren, ende dy wreken: ick wil haer Zee wtdroogen, ende haren bornput verloopen laten. | |
37Ende Ga naar margenootb Babel sal ten steenhoop, ende tot eener draken wooninghe worden, ten wonder, ende ten aenfluyten, dat niemant daerinne woonet. | |
38Sy sullen altesamen brullen, als de leeuwen, ende schreyen als de ionghe leeuwen. | |
39Ga naar margenootc Ick wilse met haren drincken in de hitte setten, ende wilse droncken maken, dat sy vrolick werden, Ga naar margenootd ende eenen eewigen slaep slapen, van welcken sy nemmermeer opwaken sullen, spreect de Heere. | |
E.40Ick wilse daeronder voeren, als lammeren ter slachtbancke, als de rammen met den bocken. | |
41Hoe is Sesach so ghewonnen, ende de beroemde inder gantscher werelt, so inghenomen? Hoe is Babel so ten wonder gheworden onder den Heydenen? Ga naar margenoot+ | |
42Een Zee is ouer Babel ghegaen, ende is met desseluen wallen veelheyt, bedeckt. | |
43Hare steden zijn tot eener woestijne, ende tot eenen dorren eensamen lande, gheworden, ten lande, daer niemant inne woont, ende daer gheen mensche inne en wandelt. | |
44Ga naar margenoote Want ick hebbe den Bel te Babel te huys ghesocht, ende hebbe wt syner kele ghetrocken, dat hy verslonden hadde: ende de Heydenen en sullen niet meer tot hem loopen, want oock de mueren te Babel, zijn neder gheuallen. | |
45Ga naar margenootf Trect henenwt mijn volck, ende een yeghelick Ga naar margenootg† verlosse zijn ziele, vanden grimmighen toorne des Heeren. | |
46Uwe herte mocht anders weeck worden, ende vertzaghen voor den gheschreye, datmen inden lande hooren sal: want in den Iare sal een geschrey gaen, ende na denseluen inden anderen Iare, oock een gheschrey ouer ghewelt inden lande, ende een Vorst sal teghen den anderen zijn. | |
47Daeromme siet, den tijt koemt, dat ick de Afgoden te Babel te huys soecken wil, ende hare | |
[Folio 40v]
| |
gantsche lant te schanden worden sal, ende hare verslaghene daerinne ligghen sullen. | |
48Hemel ende Aerde, ende alles wat daer inne is, sullen iuychen ouer Babel, dat hare verstoorders van Noorden ghekomen zijn, spreeckt de Heere. | |
49Ga naar margenooth Ende als Babel in Israel de verslaghene gheuellet heeft, also sullen oock te Babel de verslaghene geuelt worden, inden gantschen lande. | |
F.50So treckt nu henen, ghy die den sweerde ontuloden zijt, ende en suymt niet langhe: ghedenct des Heeren in verren lande, ende latet v Ierusalem inden herten zijn. | |
51Wy waren te schanden gheworden, doe wy de versmaedtheyt hooren moesten, ende de schande onse aenghesichte bedeckte, doe de vreemde ouer het Heylichdom des huys des Heeren quamen. | |
52Daeromme siet, den tijt koemt, spreeckt de Heere, dat ick hare Afgoden thuyssoecken wil, ende inden gantschen lande sullen de doodtlick verwondeden, suchten. | |
53Ende wanneer Babel inden Hemel klomme, ende hare macht inder hoochte vast maeckte, so sullen doch verstoorders van my ouer haer komen, spreeckt de Heere. | |
54Men hoort een gheschrey tot Babel, ende eenen grooten iammer inder Chaldeen landt. | |
55Want de Heere verstoort Babel: hy verderftse met sulcken grooten gheschrey ende rumoer, dat hare wallen bruysen, als de groote wateren. | |
56Want de verstoorder is ouer Babel ghekomen, hare Helden worden gheuanghen: hare boghen worden gebroken: want de God der wrake, de Heere betaeltse. | |
57Ick wil hare Vorsten, Wijsen, heeren, ende Hooftlieden, ende krijghers, droncken maken, Ga naar margenooti dat sy eenen eewighen slaep sullen slapen, daer sy nemmermeer van opwaken, spreeckt de Koninck, die daer Ga naar margenootk heet, Heere Zebaoth. | |
58So spreeckt de Heere Zebaoth: De mueren der grooter Babel, sullen ondergrauen, ende hare hooghe poorten, met vyere aengesien worden: dat der Ga naar margenootl† Heydenen arbeyt verloren zy, ende verbrandt worde, wat de volcken met moeyte ghebouwet hebben. | |
59Dit is het woordt, dat de Prophete Ieremia, Seraia den sone Neria des soons Mahsea beual, Ga naar margenoot+ doe hy met Zedekia den Koninck in Iuda, Ga naar margenootm na Babel tooch, inden vierden Iare zijns Koninckrijcx: ende Seraia was een vreedsaem Vorst. | |
G.60Ende Ieremia schreef alle het ongheluck, dat ouer Babel komen soude, in een boeck, namelicken, alle dese woorden, die teghen Babel gheschreuen zijn. | |
61Ende Ieremia sprack tot Seraia: Wanneer du te Babel koemst, so siet toe, ende leest alle dese woorden, | |
62Ende spreeckt: Heere, du hebst teghen dese stadt ghesproken, dat duse wilt wtroeyen, dat niemant daerin en woone, noch menschen noch vee, maer eewichlick woest zy. | |
63Ende wanneer du dat boeck hebst wtghelesen, Ga naar margenootn so bindet eenen steen daeraen, ende worpt het, inden Phrath. | |
64Ende spreeckt: Also sal Babel versoncken worden, ende niet weder opkomen van den onghelucke, dat ick ouer haer brenghen wil, maer vergaen: So verre heeft Ieremia ghesproken. |
|