Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xlvj. Capittel.

1. Ieremia propheteert teghen Egypten, 27. ende voorseyt zijns volcx verlossinghe.

A.1

DIt is het woort des Heeren, dat tot den Prophete Ieremia gheschiet is, teghen alle Heydenen.

Teghen Egypten. ^a

a Iesa. 19.a.1. ende 20.a.3. ende 30.a.3. Hesek 24.a.2. ende 30.a.4. ende 31.a.1. 2.Reg. 24.a.7.

2

Teghen het heyr Pharao Necho, des Konincx in Egypten, dwelck lach aen het water Phrath tot Carchemis, dat de Koninck te Babel NebucadNezar sloech, inden vierden Iare Ioiakim, des soons Iosia, des Konincx Iuda.

3

^b Rustet schilden ende tartschen toe, ende treckt in de slachtinghe.

b Ierem. 36.a.6.

4

Spannet peerden aen, ende latet de Ruyters op sitten: settet de Helmen op, ende scherpet de spiessen, ende trecket pantzier aen.

5

Hoe koemt het doch? dat ick sie, dat sy vertzaecht zijn, ende de vlucht gheuen, ende hare ^c Helden verslaghen zijn: sy vlieden, dat sy hen oock niet omme en sien, verschrickinghe is omme ende omme, spreeckt de Heere.

c Dat is, strijdtbare mannen verslaghen

6

De snelle en kan niet ontulieden, noch de stercke ontkomen: teghent Noorden aen het water Phrath, zijn sy gheuallen ende nedergheleyt.

7

Waer is nu die, die henen op tooch, als eenen stroom, ende syne wallen hen verhieuen, als wallen des waters?

8

Egypten tooch henenop, als eenen stroom, ende syne wallen verhieuen haer, als wallen des waters, ende sprack: Ick wil opwaerts trecken het lant bedecken, ende de stadt verderuen, met tsamen dien, die daerinne woonen.

9

Welaen, sittet op de peerden, rennet met den waghenen, laet de Helden, de Moorlieden, ende wt ^d† Puth die den schilt voeren, ende de schutters Lydia, wt trecken.

d† And. Lybia

B.10

Want dit is den dach des Heeren Heeren Zebaoth, eenen dach der wrake, dat hy hem aen syne vyanden wreke, daer het sweert verslinden, ende van haren bloede vol ende droncken worden sal: want sy moeten den Heere Heere Zebaoth, een slachtoffer worden, inden lande teghent Noorden, aen het water Phrath.

11

Gaet henen op na Gilead, ende haelt ^e† salue, Ionckvrouwe, du dochter wt Egypten: doch het is vergheefs, dat du dy vele meesterst, du wordest doch niet heel.

e† And. herst

12

Dyne schande is onder den Heydenen luydtbaer gheworden, dijns huylens is het lant vol: want deen Heldt valt ouer den anderen, ende ligghen beyde met malcanderen daerneder.

13

^f Dit is het woort des Heeren, dat hy tot den Prophete Ieremia sprack, doe NebucadNezar, de Koninck te Babel, daer henen tooch, Egypten landt te slaen,

f Ierem. 43.a.8.

14

Verkondighet in Egypten, ende segt het aen te Migdal: segt het aen tot Noph ende Thachpanhes, ende spreect: Stellet dy ter weere: want het sweert sal verslinden, wat rontomme dy henen is.

15

Hoe gaet het toe, dat dyne Gheweldigen ter Aerden vallen, ende en konnen niet bestaen? de Heere heeftse so ^g ghestortet.

g Dat is, plotzlicken nedergestooten.

16

Hy maeckt, dat harer vele vallen, dat de eene met den anderen daerneder leyt: doe spraken sy: Wel op, laet ons weder tot onsen volcke trecken, in onse vaderlant, voor den sweerde des Tyrannen.

17

Aldaer schreytmen hen na: Pharao de Koninck in Egypten leyt, hy heeft zijn ^h† tente verlaten.

h† And. syne bestemde tijt voorby gaen laten.

18

So warachtich als ick leue, spreeckt de Koninc, ⁱ die daer Heere Zebaoth heet, hy sal daer henen trecken so hooch, als den berch Thabor onder den berghen is, ⁺ ende als de Charmel aen de Zee is. ⁺

i Isa. 48.a.2. ende 51.b.15. ende 54.a.5.

+ Thabor.

+ Charmel.

19

Neemt dijn wandelghereetschap, du inwoonersse dochter Egypten: want Noph sal woest ende verbrandt worden, dat daer niemant inne woonen sal.

C.20

Egypten is een gantsch schoone kalf: doch de slachter koemt vant Noorden.

21

Ende de ^k dachlooners, die daerinne woonen, zijn oock, als gemestede kalueren: doch sy moeten hen dannoch wenden, veltulichtich worden met malcanderen, ende en sullen niet bestaen: want den dach haers ongeuals sal ouer hen komen, namelicken, den tijt harer thuyssoeckinge.

k Dat is, De Uorsten ende heeren, die hem dienen ende grooten salt nemen.

22

^l† Sy komen daerhenen, dat het harnasch klatst, ende komen met heyrs kracht, ende brenghen axen ouer hen, ghelijck als de houthouwers.

l† And. Hare [Egypten] stemme gaet als eener slangen: want sy [de Chaldeen] komen, etc.

23

Deselue sullen also in haren woude houwen, spreeckt de Heere, dat het niet te tellen is: want harer is meer dan der sprinckhanen, die niemant tellen en kan.

24

De dochter Egypten staet met schanden: want sy is den volcke van Noorden in de handen ghegheuen.

25

De Heere Zebaoth, de God Israels spreect: Ick wil te huys soecken ^{m †} den Regenten tot No, ende den Pharao ende Egypten, met tsamen synen Goden ende Koninghen: Ia Pharao ⁿ met alle dien, die op hem verlaten:

m Hebr. Amon. Heet een regent, een meester, dat is, die alle dinc voorgheeft ende regeert, daer door de lieden onderhouden ende beschutt worden. Prouer. 8. Ick de wijsheyt was Amon: dat is, de meester oft onderhouder, die alle dinck meestert ende regeert.

† And. het peupel van Alexandria.

n Ierem. 17.b.13.

26

Dat ickse gheue in de handen, dier, die hen na haren leuen staen, ende in de handen NebucadNezars des Konincx te Babel, ende syner knechten: ^o ende daer na saltu bewoont worden, als van oudts herwaerts, spreeckt de Heere.

o Hesek. 29.b.13.

27

^p Doch du mijn knecht Iacob, vreest dy niet, ende du Israel en vertzaecht niet: want siet, ick wil dy wt verren landen, ende dynen zade, wt den lande syner gheuanckenisse, helpen: dat Iacob sal weder komen, ende in vrede zijn, ende de volheyt hebben, ende niemant en sal hem verschricken.

p Iesa 44.a.1. Ierem, 30.b.10.

28

^q Daeromme en vreest dy niet, du Iacob mijn knecht, spreeckt de Heere: want ick ben by dy: met allen Heydenen, daer ick dy henen verstooten hebbe, ^r wil icks een eynde maken: ^s maer ick wil dy tuchtighen met mate, op dat ick dy niet onghestraft en late.

q Hagg. 2.a.5. Iesa. 41.b.10. ende 43.a.1. ende 54.a.4.

r Ierem. 30.b.11.

s Ierem. 10.c.24. Iesa. 27.a.8.