Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xlij. Capittel.

1. De Hooftlieden bidden Ieremiam, dat hy God om raedt vrage, hoe sy hen houden sullen, 5. ghelouen daer toe by hooghen Eede, sy willen hen des seluen houden. 9. De Heere laet hen aensegghen, sy sullen in den lande blijuen, 11. ende hen noch voor den Chaldeen vreesen, 13. noch in Egypten (15. het ware dan dat sy groot ongheluck, 18. ende Gods grimmighen toorne, op hen laden wouden) trecken. 19. Ieremia hout hen hare meyneedicheyt, met tsamen Gods ghewisser straffe voor.

A.1

DOe traden daertoe alle Hooftlieden des Heyrs, Iohanan de sone Kareah, Iesania de sone Hosaia, met tsamen den gantschen volcke, beyde kleyn ende groot,

2

Ende spraken tot den Propheet Ieremia, ^a Lieuer, laet onse ghebet voor dy ghelden, ende biddet voor ons den Heere dynen God, ⁺ om alle dese ouergebleuenen (want onser is leyder weynich ghebleuen van velen, als du ons selfs siest met dynen ooghen.)

a Iere. 21.a.2. ende 37.a.3.

+ De Hooftlieden laten den Heere om raet vraghen.

3

Dat ons de Heere dijn God woude kondt doen, waer wy henen trecken, ende wat wy doen sullen.

4

Ende de Propheet Ieremia sprack tot hen: ⁺ Wel aen, ick wil v hooren, ende siet, Ick wil den Heere uwen God bidden, als ghy gheseyt hebbet, ende alles wat v de Heere antwoorden sal, dat wil ick v kondt doen, ende en wil voor v niets onthouden.

+ Ieremia vraget den Heere voor het volck.

5

Ende sy spraken tot Ieremia: ^b De Heere zy een ghewisse ende warachtich ghetuyghe tusschen ons, so wy niet doen en sullen, alles wat dy de Heere dijn God, aen ons beuelen sal.

b Iosu. 1.b.16. 1.Mach. 2.d.34. Iere. 43.a.2.

6

Het zy goedt ofte quaedt, so willen wy der stemme des Heeren onses Gods, tot welcken wy dy senden, hooren: op dat het ons wel gae, so wy der stemme des Heeren onses Gods hooren.) ⁺

+ Eynde des tusschenghelees, daeruan Cap. 40.a.2.

7

Ende na tien daghen gheschiedde des Heeren woordt tot Ieremia.

8

Doe riep hy Iohanan den sone Kareah, ende alle Hooftlieden des Heyrs, die by hem waren, ende allen volcke, beyde kleyn ende groot.

9

Ende sprack tot hen: ⁺ So spreeckt de Heere de God Israels, tot den welcken ghy my ghesonden hebbet, dat ick uwe gebedt voor hem brenghen soude.

+ Des Heeren beuel aen het volck.

B.10

^c Sullet ghy in desen lande blijuen, so wil ick v bouwen ende niet verbreken, ick wil v planten ende niet wtroeyen: want dat quaedt, dat ick v ghedaen hebbe, heeft my alreede gherouwet:

c Iere. 21.a.2.

[fol. 36v]

11

Ghy en sullet v niet vreesen voor den Koninc te Babel, voor dien ghy v vreeset, spreect de Heere: want ick wil by v zijn, dat ick v helpe, ende van syner handt ^d† verlosse.

d† And. wtrucke

12

Ick wil v barmherticheyt bewijsen, ende my ouer v ontfermen, ende v weder in uwe landt brenghen.

13

Sullet ghy daerenteghen segghen: Wy en willen in desen lande niet blijuen, op dat ghy ymmers niet en hooret, der stemme des Heeren ws Gods:

14

Maer segget: Neen, wy willen in Egyptenlande trecken, op dat wy gheenen krijch en sien, noch der Basuynen geluyt hooren, ende geenen hongher, broots haluen, lijden en doruen, aldaer willen wy blijuen.

15

Nu, so hoort des Heeren woordt, ghy ouerghebleuenen wt Iuda, So spreeckt de Heere Zebaoth, de God Israels: ^e sullet ghy uwe aenghesichten richten, in Egyptenlande te trecken, dat ghy aldaer blijuen willet,

e Iere. 27.a.7. ende 44.b.12.

16

^f So sal v het sweerdt, voor dien ghy v vreeset, in Egyptenlande treffen, ende den hongher, dies ghy v besorghet, sal ^g doorgaens achter v henen zijn in Egypten, ende sullet aldaer steruen.

f Iere. 41.b.17. ende 44.c.27.

g Of. alleweghe

17

Want sy zijn wie sy willen, die hare aenghesichten daerhenen richten, dat sy in Egypten trecken, aldaer te blijuen, ^h die sullen steruen, door het sweerdt, hongher ende pestilencie: ende daer en sal niemandt ouerblijuen, noch den quade ontloopen, dat ick ouer hen wil komen laten.

h Iere. 24.b.10. ende 27.a.8. Hesek. 6.b.11.

18

Want so spreeckt de Heere Zebaoth, de God Israels: Ghelijck als mynen toorne ende grimmicheydt ouer de inwooners te Ierusalem ghegaen is, so sal hy oock ouer v gaen, so ghy in Egypten trecket: dat ghy ten vloecke, ten wonder, ter sweeringhe ende ter schanden wordet, ende dese stede niet meer sien en sullet.

19

Het woordt des Heeren ghelt v ghy ouerghebleuen wt Iuda, ⁺ dat ghy niet in Egypten en trecket: daerom so wetet, dat ick v heden betuyghe,

+ Ieremia betuyghet ende protesteert voor den volcke.

C.20

Ghy sullet anders uwe leuen verroekeloosen: ⁱ want ghy hebbet my ghesonden tot den Heere uwen God, ende gheseydt: Biddet den Heere onsen God voor ons, ende alles wat de Heere onse God seggen sal, dat doet ons kondt, so willen wy daerna doen.

i Iere. 42.a.2.

21

Dat hebbe ick v heden te weten ghedaen, doch ghy en woudet der stemme des Heeren ws Gods niet hooren, noch alle dien, dat hy my aen v beuolen heeft.

22

So sullet ghy nu weten, dat ghy door het sweerdt, hongher ende pestilencie steruen moetet, aen der stede, daer ghy dencket henen te trecken, dat ghy aldaer woonen willet.