Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxxiiij. Capittel.

1. 21. De Propheet seyt wt beuele Gods, wat ongheluck ouer den Zedekia ende Ierusalem komen sal. 8. Item, hoe de Heere het volck, 11. verbroken verbontshaluen, dat sy ouer den Urij Iare gemaket hadden. 17. straffen wil.

A.1

DIt is het woordt, dat van den Heere geschiedde tot Ieremia, ^a doe NebucadNezar, de Koninck te Babel, met tsamen alle synen Heyre, ende allen Konincrijcken op Aerden, die onder synen ghebiede waren, ende allen volcken, streden teghen Ierusalem, ende alle hare steden, ende sprack:

a Iere. 39.a.1.

2

So spreeckt de Heere, de God Israels: Gaet henen, ende segghet Zedekia den Koninck Iuda, ende spreeckt tot hem: So spreeckt de Heere: ^b Siet, ick wil dese stadt, in de handen des Konincks te Babel gheuen, ende hy salse met vyere verbranden.

b 2.Reg. 25.a.4. Iere. 32.c.28. ende 39.a.8.

3

Ende du en salt syner handt niet ontkomen, maer gegrepen, ende in syne handt gegeuen worden: dat du hem met oogen sien, ende mondtlicken met hem spreken salt, ende na Babel komen.

4

So hoort doch Zedekia du Koninc Iuda, des Heeren woort: So spreeckt de Heere van dy: Du en salt niet door het sweerdt steruen:

5

Maer du salt in vrede steruen: ^c ende alsmen dyne vaderen de vorighe Koninghen, die voor dy gheweest zijn, verbrandt heeft, so salmen dy oock verbranden ende dy beklagen, Och Heere: want ick hebbe het gesproken, spreect de Heere.

c 1.Sam. 31.b.12. 2.Para. 16.b.14.

6

Ende de Propheet Ieremia seyde alle dese woorden, tot Zedekia den Koninc Iuda, te Ierusalem,

7

Doe het Heyr des Konincx te Babel alreede streedt tegen Ierusalem, ende tegen alle ouerghebleuen steden Iuda, ⁺ namelicken, teghen Lachis ende Aseka: ^{+ d} want dese, als de ^* vasteste steden, waren noch ouerghebleuen van den steden Iuda.

+ Lachis.

+ Aseka.

d 2.Para. 11.a.5.9.

* Of, sterckste

8

Dit is het woort, dat van den Heere geschiedde tot Ieremia, daerna als de Koninck Zedekia een verbont ghemaect hadde, met den gantschen volcke te Ierusalem, ^e een Vrij Iaer wt te roepen.

e Exod. 21.a.2. Leuit. 25.d.39. Deut. 15.b.12.

9

Dat een yeghelick synen knecht, ende een yegelick syne maecht, die Ebreers ende Ebreerschen waren, soude vrij geuen, dat gheen Iode den anderen van den seluen, voor lijfeyghen hielde.

B.10

Doe hoorden hem alle Vorsten ende alle het volck, die sodanich verbondt inghegaen waren: dat een eyghelick synen kecht ende syne maecht, soude vrij gheuen, ende haer niet meer voor lijfeyghen houden: ende gauense los.

11

Doch daerna keerden sy hen wederom, ende eyschten de knechten ende maechden weder tot hen, die sy vrij gegeuen hadden, ende dwongense, dat sy knechten ende maechden zijn moesten.

12

Doe gheschiedde des Heeren woordt tot Ieremia van den Heere, ende sprack:

13

So spreect de Heere, de God Israels: Ick hebbe een verbondt ghemaket met uwen vaderen, doe ickse wt Egyptenlandt, wt den diensthuyse leydde, ende sprack:

14

^f Wanneer seuen Iaer om zijn, so sal een yegelic synen broeder, die een Ebreer is, ende hemseluen hem verkocht, ende ses Iaer gedienet heeft, vrij van hem los laten: doch uwe vaders en hoorden my niet, ende en neychden haer ooren niet herwaerts.

f Exod. 21.a.2. Deut. 15.b.12.

15

So hebbet ghy v heden bekeeret, ende ghedaen, dat my wel behaechde, dat ghy een VrijIaer lietet wtroepen, een yeghelick synen naesten: ende hebbet des een verbondt ghemaeckt, voor my, in den huyse, ^g dat na mynen Name ghenoemt is.

g 1.Reg. 9.a.3.

16

Doch ghy zijt omgheslaghen, ende ghy ontheyliget mynen Name, ende een yeghelick eyscht synen knecht ende syne maecht weder, die ghy haddet vrij ghegheuen, dat sy haer selfs eyghen waren: ende dwinghetse nu, dat sy uwe knechten ende maechden zijn moeten.

17

Daerom spreect de Heere also: Ghy en hoort my niet, dat ghy een VrijIaer wtriepet, een yeghelick synen broeder ende synen naesten: siet, so roepe ick, spreeckt de Heere, v een VrijIaer wt, ten sweerde, ter pestilencien, ten hongher, ende en wil v in gheenen Koninckrijcke op Aerden blijuen laten.:

18

Ende wil de lieden, die mijn Verbondt ouertreden, ende de woorden des Verbondts, dat sy voor my ghemaket hebben, niet en houden, so maken, ^h als het kalf, dat sy in twee stucken ghedeylet hebben, ende tusschen den stucken henen ghegaen zijn,

h Gene. 15.b.10.

19

Namelicken, de Vorsten Iuda, de Vorsten Ierusalems, de Kamerlingen, de Priesters, ende het gantsche volck in den lande, die tusschen des ⁱ kalues stucken henen ghegaen zijn.

i Dat is een wijse gheweest ten waerteecken, dat dat verbont soude vast zijn, dewijle sy het offer Gods daermede eerden, als ter getuyghenisse der waerheyt.

C.20

Ende wilse gheuen in harer vyanden handt, ende der gener, die hen na den leuen staen: ^k dat hare lichamen sullen den vogelen onder den Hemel, ende den dieren op Aerden, ter spijse worden.

k Psalm. 79.a.2. Iere. 7.d.32.

21

Ende Zedekia den Koninck Iuda ende syne Vorsten, wil ick gheuen in de handen harer vyanden, ende der ghenen, die hen na den leuen staen, ende den Heyre des Konincks te Babel, ^l die nu van v afghetoghen zijn.

l Iere. 37.a.5.

22

Want siet, ick wil hen beuelen, spreeckt de Heere, ende wilse weder voor dese stadt brengen, ende sullen teghen haer strijden ende haer ghewinnen, ende met vyere verbranden: ende wil de steden Iuda verwoesten, dat daer niemandt meer woonen en sal.