Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxvj. Capittel.

1. Ieremia, so hy het volck ter boete vermaent, 7. wordt door beschickinghe der Papen ende valschen Propheten, gheuanghen ende voor het gherichte ghebracht, 12. doet syne verantwoordinghe, hy en hebbe niets dan Gods woordt ghepredicket, 16. ende wordt na ernstelicken insien ghelijcker wercken (20. teghen danck syner vyanden) door redelicheyt der Uorsten, Oudesten ende Ahikam, vrij los ghegheuen.

A.1

IN aenbeghinne des Koninckrijcks Ioiakim, des soons Iosia, des Konincks Iuda, gheschiedde dit woordt van den Heere, ende sprack:

2

So spreect de Heere, ^a Treedt in den voorhof aen den huyse des Heeren, ende predickt allen steden Iuda, die daer henen in gaen, aen te bidden in den huyse des Heeren, alle woorden die ick dy beuolen hebbe, hen te seggen, ^b ende doet daer niets van.

a Iere. 7.a.2. ende 17.b.19.

b Deut. 4.a.2. ende 12.d.32. Prouer. 30.a.6.

3

Oft sy misschien hooren wouden, ende hen bekeeren, een yeghelick van synen boosen wesen: op dat my oock berouwen mochte, het quaet dat ick hen dencke te doen, om haers boosen wesens wille.

4

Ende spreeckt tot hen, So spreeckt de Heere, Sullet ghy my niet luysteren, dat ghy in myner Wet wandelet, die ick v voorgheleyt hebbe:

5

Dat ghy hoort de woorden myner knechten der Propheten, die ick ^c doorgaens tot v gesonden hebbe, ende ghy doch niet hooren en woudet.

c Of, alleweghe, Hebr. vroech.

6

So wil ick het met desen huyse maken, ^d als met Silo, ende dese stadt, allen Heydenen op Aerden ten vloecke maken.

d 1.Sam. 4.b.11. Iere. 6. 7. 12. 14.

7

Doe nu de Priesters, Propheten ende alle het volck, Ieremiam hoorden, dat hy sulcke woorden sprack in den huyse des Heeren.

8

Ende als Ieremia nu wt ghesproken hadde, alles wat hem de Heere beuolen hadde, allen volcke te segghen: ^e grepen hem de Priesters, Propheten ende het gantsche volck, ende spraken: Du moest steruen.

e Iere. 20.a.2. ende 37.b.12. ende 38.a.6.

9

Waerom doruestu ^f propheteren in den Name des Heeren, ende segghen, het sal desen huyse gaen als Silo: ende dese stadt sal so woeste worden, dat daer niemandt meer inne en woone? ende het gantsche volck vergaderde hem in den huyse des Heeren, teghen Ieremiam.

f Oft, Prophetischer wijse verkondighen.

B.10

Doe sulcks de Vorsten Iuda hoorden, ghingen sy wt des Konincks huyse, henen op in het huys des Heeren, ende setteden hen voor de ^g nieuwe poorte des Heeren.

g 2.Reg. 15.d.35. Iere. 36.b.10.

11

Ende de Priesters ende Propheten spraken voor den Vorsten ende allen volcke, Dese is des doots schuldich: want hy heeft ghepropheteert teghen dese stadt, als ghy met uwen ooren ghehoort hebbet.

12

Doch Ieremia sprack tot allen Vorsten, ende tot allen volcke: De Heere heeft my herwaerts ghesonden, dat ick sulcks alles, dat ghy gehoort hebbet, soude propheteren teghen dit huys ende teghen dese stadt.

13

^h So betert nu uwe wesen ende handel, ende hoort der stemme des Heeren ws Gods: so sal den Heere oock berouwen het quaet, dat hy teghen v ghesproken heeft.

h Iere. 7.a.3. Iesa. 1.b.16.

14

Siet, ick ben in uwen handen, ghy moghet het met my maken, hoe het v recht ende goedt duncket.

15

Doch sullet ghy weten: so ghy my doodet, ⁱ so sullet ghy onschuldich bloet laden op v selfs, op dese stadt ende hare inwooners: want waerlicken, de Heere heeft my tot v ghesonden, dat ick sulcks alles, voor uwen ooren spreken soude.

i Matth. 23 d 35

16

Doe spraken de Vorsten ende het gantsche volck, tot den Priesteren ende Propheten, Dese en is des doots niet schuldich: want hy heeft tot ons gesproken, in den Naem des Heeren onses Gods.

17

Ende sommighe der Oudtsten in den Lande stonden op, ende spraken tot den gantschen hoope des volcks:

18

Ter tijdt Hiskia des Konincks Iuda, ⁺ was een Propheet ^k Micha van Maresa, ende sprac tot den gantschen volcke Iuda, So spreeckt de Heere Zebaoth, ^l Zion sal als een acker geploeghet worden, ende Ierusalem eenen steenhoop worden, ende de berch des huys [des Heeren] ten wilden woude.

+ Micha.

k Mich. 1.a.1.

l Mich. 3.b.12. Iere. 9.b.11.

19

Noch en liet hem Hiskia de Koninc Iuda, ende het gantsche Iuda daerom niet dooden.

C.20

Ia sy vreesden veel meer den Heere, ende baden voor den Heere: doe berouwede oock den Heere het quaedt, dat hy teghen haer ghesproken hadde: daeromme doen wy seer qualick teghen onse zielen.

21

So was daer oock een, die in den Name des Heeren propheteerde, ⁺ Vria de sone Semaia, van KiriathIearim, deselue propheteerde teghen dese stadt, ende teghen dit landt, gelijck als Ieremia.

+ Vria.

22

^m Doe nu de Koninck Ioiakim ende alle Geweldigen, ende de Vorsten, syne woorden hoorden, woude hem de Koninck dooden laten: ⁿ ende Vria vernam dat, vreesde ende vloodt, ende tooch in Egypten.

m 1.Reg. 22.c.26.

n 1.Reg. 19.a.3. Matth. 2.b.14.

23

Doch de Koninck Ioiakim schickte lieden in Egypten, ElNathan den sone Achbor, ende andere met hem,

24

Die voerden hem wt Egypten, ende brachten hem tot den Koninck Ioiakim: die liet hem met den sweerde dooden, ende liet zijn lichaem onder den ghemeynen volcke begrauen.

25

Also was de handt Ahikam des soons Saphan met Ieremia, ⁺ dat hy den volcke niet in de handen en quam, dat sy hem doodeden.

+ Ahikam.