Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxiiij. Capittel.

1. Door vertooninge tweer vijgenkoruen met vijgen, wort de Propheet bericht, 4. van der te huyskomst der gheuanghenen te Babel, 8 ende van den omkomen dier, die met Zedekia te Ierusalem ghebleuen, oft wt vreese der Chaldeen, in andere landen gheuloden waren.

A.1

SIet, ⁺ de Heere wees my twee vijghenkoruen, ghesettet voor den Tempel des Heeren, (^a daerna als de Koninck te Babel, NebucadNezar, hadde wechgheuoert, Iechania den sone Ioiakim, den Koninck Iuda, met tsamen den Vorsten Iuda, ^b† timmerlieden ende smeden van Ierusalem, ende na Babel ghebracht.)

+ Twee vijghenkoruen.

a 2.Reg. 24.b.15.

b† And. werckmeesteren ende versluyters: [dat is, die met legersluyten ende met krijchtuyghen konden]

2

In den eenen korue waren seer goede vijghen, als de eerste rijpe vijgen zijn: in den anderen korue, waren gantsch boose vijgen, datmense niet eten en konde, so boos waren sy.

3

Ende de Heere sprack tot my: Ieremia, wat siestu? ick sprack, Vijghen: ^c de goede vijghen zijn seer goedt, ende de boose zijn seer boos, dat mense niet eten en kan, so boos zijn sy.

c Iere. 29.b.17. Hosee. 9.b.10.

4

Doe gheschiedde des Heeren woordt tot my, ende sprack:

5

So spreeckt de Heere de God Israels, Ghelijc als dese vijgen goet zijn, also wil ick my ghenadichlicken aennemen, der gheuanghenen wt Iuda, die ick hebbe wt deser stede laten trecken, in der Chaldeen landt.

6

Ende wilse genadichlicken aensien, ende wilse weder in dit landt brenghen, ende wilse bouwen, ende niet afbreken, ick wilse planten ende niet wtpulcken.

7

^d Ende wil hen een herte gheuen, dat sy my kennen sullen, dat ick de Heere zy: ^e ende sy sullen mijn volck zijn, so wil ick haer God zijn: want sy sullen hen van gantscher herten tot my bekeeren.

d Deut. 29.a.4. Iere. 31.d.33. ende 32.d.39.

e Iere. 13.b.11. ende. 31.a.1.d.33. ende 32.d.38.

8

^f Doch ghelijck als de boose vijghen so boos zijn, datmense niet eten en kan, spreeckt de Heere, also wil ick henen wech gheuen Zedekia den Koninck Iuda, met tsamen synen Vorsten, ende wat ouerghebleuen is te Ierusalem, ende ouerblijuende is in desen lande, ende die in Egypten lande woonen:

f Iere. 29.b.17. Hosee. 9.b.10.

9

Ick wil hen ongheluck toeuoeghen, ^g ende in gheenen Koninckrijcke op Aerden blijuen laten, dat sy sullen te schanden worden, ten spreeckwoorde, ter fabelen ende ten vloecke, aen allen plaetsen, daer ickse henen verstooten sal.

g Iere. 29.b.18.

10

Ende wil ^h sweerdt, honger ende pestilencie onder haer schicken, tot dat sy omkomen van den lande, dat ick hen ende haren vaderen ghegheuen hebbe.

h Iere. 27.a.8. ende 42.b.17. Hesek. 6.b.11. Syrac. 40.b.19. 4.Esd. 15.e.49. ende 16.c.20.