Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxiij. Capittel.

1. 9. God scheldet de valsche Propheten, ende Godloosen Ouersten. 5 seyt toe den waren Herder ende Koninck Christum, 33. ende dreycht synen spotters, dien zijn woort eenen last is, hy wil hen eenen ghewissen last voelen laten.

A.1

VVee v Herders, ⁺ ghy die de kudde myner weyde ommebrenghet ende verstroyt, spreeckt de Heere.

+ Teghen de valsche Propheten, ende Godloose Ouersten. Hesek. 13.a.3. ende. 34.a.2. Sach. 10.a.3.

2

Daeromme spreeckt de Heere de God Israels vanden Herders, die mijn volck weyden: Ghy hebbet mijn kudde verstroyt, ende verstooten, ende niet besocht: siet, ick wil v te huys soecken, om ws boosen wesens wille, spreeckt de Heere.

3

Ende ick wil de ouerghebleuene myner kudde, vergaderen wt allen landen, daer ickse henen verstooten hebbe, ende wilse weder brenghen tot haren koyen, dat sy sullen wassen, ende harer vele worden.

4

^a Ende ick wil Herderen ouer haer setten, diese weyden sullen, dat sy hen niet meer en sullen vreesen noch verschricken, noch ^b† te huys ghesocht, spreeckt de Heere.

a Iere. 3.b.10.

b† And. eenich gebreck lijden, ende gemindert worden

5

Siet de tijt koemt, spreeckt de Heere, ^c dat ick den Dauid een rechte Vrucht verwecken wil, ende het sal een Koninck zijn, die wel regeren sal, ende recht ende gherichticheyt op Aerden aenrichten.

c Iesus Christus wort toegheseyt. Ierem. 33.b.14. Iesa. 4.a.2. ende. 40.b.11. ende. 45.a.8. Hesek. 34.b.11. Dan. 9.c.24. Miche. 7.c.20. Ioan. 1.e.45.

6

^d Te ^e† dierseluer tijdt, sal Iuda gheholpen worden, ende Israel seker woonen: ende dit sal synen Name zijn, datmen hem heeten sal Heere, ^f die onse rechtueerdicheyt is.

d Deut 33.c.28.

e† And. desseluen

f 1.Corint. 1.d.30.

7

^g Daeromme siet, de tijdt sal komen, spreeckt de Heere, datmen niet meer segghen en sal: So warachtelick als de Heere leeft, die de kinderen Israels wt Egypten lande gheleydt heeft:

g Iere. 16.b.14.

8

Maer, so warachtich als de Heere leeft, die het zaet des huys Israels heeft henen wt gheleydt, ende ghebracht wt den lande des Noorden, ende wt allen landen, daer ickse henen verstooten hadde, dat sy in haren lande woonen sullen.

Teghen de Propheten.

9

Mijn herte wil in mynen lijue verbreken, alle myne beenderen beuen: my is als eenen droncken manne, ende als eenen, die van wijne tuymelt, voor den Heere, ende voor synen heylighen woorden.

B.10

Dat het lant so vol Ouerspeelders is, dat het lant so iammerlick staet, dat het so veruloect is, ende de ^h landouwen inder woestijne verdorren: ende haer leuen is boos, ende haer regiment en deucht niet.

h Iere. 14.a.2.

11

Want byde Propheten ende Priesters, zijn schalcken, ende ick vinde oock in mynen huyse hare boosheyt, spreeckt de Heere.

12

Daeromme is haren wech als eenen glatten wech in duysteren, daer sy op glijden ende vallen: want ick wil ongheluck ouer hen komen laten, het Iaer harer te huyssoeckinge, spreeckt de Heere.

13

Tis waer, bij den Propheten te Samaria sach ick dwaesheyt, dat sy propheteerden door Baal, ende verleydden mijn volck Israel.

14

Doch by den Propheten te Ierusalem, sie ick grouwel, hoe sy Ouerspel bedrijuen, ende gaen met leughenen omme, ⁱ ende stercken de boosachtighe, op dat hem doch niemant bekeere van syner boosheyt: sy zijn alle voor my ghelijck als ^k Sodoma, ende hare burghers als Gomorra.

i Ierem.8.a.8. Hesek. 13.c.22.

k Gen. 19.c.24.

15

Daeromme spreeckt de Heere Sebaoth, vanden Propheten, also: ^l Siet, ick wilse met alssen spijsen, ende met gallen drencken: want vanden Propheten te Ierusalem, koemt ^m huychelie wt int gantsche lant.

l Ierem. 9.b.14.

m Dat is, een valsch gheestlick leuen ende byghelooue.

16

So spreeckt de Heere Zebaoth: ⁿ Hoort niet den woorden der Propheten, die v propheteren: sy ^o bedriegen v: want sy predicken haers herten ghesichte, ende niet wt des Heeren monde.

n Ierem. 27.a.9.b.14. ende. 29.a.8.

o Iesa. 9.b.15.

17

Sy segghen dien die my lasteren: De Heere heeft het gheseyt, Het sal v wel gaen: ende allen, die na haers herten goetduncken wandelen, segghen sy: Daer en sal gheen ongheluck ouer v komen.

[fol. 29r]

18

Want wie heeft in den raedt des Heeren gestaen, die zijn woort ghesien ende ghehoort hebbe? wie heeft zijn woort vernomen ende gehoort?

19

^p Siet een weder des Heeren sal met grimmicheyt komen, ende een verschrickelick onweder, den Godloosen op den kop vallen.

p Iere. 30.c.23. ende 25.d.32.

C.20

Ende des Heeren toorne en sal niet aflaten, tot dat hij doe ende wtrichte, wat hy in sinne heeft: hiernamaels sullet ghy het wel beuinden.

21

^q Ick en sandt de Propheten niet, noch liepen sy: ick en sprack niet tot hen, noch propheteerden sy.

q Iere. 14.b.14. ende 27.b.15. ende 29.a.9.

22

Want so sy by mynen rade ghebleuen, ende myne woorden mynen volcke ghepredickt hadden, ^r so hadden sy dat selue, van haren boosen wesen, ende van haren boosen leuen, bekeeret.

r Gods woordt bekeert alle andere leere verleyddet.

23

^{s †} Ben ick niet een God, die ^t na by is, spreect de Heere, ende niet een God die verre zy?

s Psalm. 139.a.8. Hesek. 8.b.13.

† And. Meynstu dat ick God van dy ben ende etc.

t Dat is, Sy zijn so seker ende stout, gelijck als en saghe ick hare valsche leere niet.

24

^u Meynstu, dat hem yemant so heymelicken verbergen konne, dat ick hem niet en sie? spreect de Heere: ben ick het niet, die ^x Hemel ende Aerde vullet, spreeckt de Heere?

u Iesa. 29.b.15.

x 1.Reg. 8.c.27.

25

Ick hoore het wel, dat de Propheten predicken, ende valsch propheteren in mynen Name, ende spreken, My heeft ghedroomt, my heeft ghedroomt.

26

Wanneer willen doch de Propheten ophouden? die valsch propheteren, ende haers herten bedriegeherije propheteren,

27

Ende willen, dat mijn volck mijns Naems verghete, met haren droomen, die een den anderen predicket: ghelijck als hare vaders mijns Naems vergaten, ouer den Baal.

28

Een Propheet die droomen heeft, ^y die predicke droomen: ^z wie daerenteghen mijn woordt heeft, die predicke mijn woordt recht: hoe rijmen hen stroo ende tarwe te samen? spreeckt de Heere.

y Dat is, Hy late mynen Name met vreden, ende en segghe niet, dat het mijn woordt zy, wat hem droomt: maer het zy zijn woordt, ende hebbe synen Name.

z 1.Pet. 4.b.11. 2.Corinth. 4.a.2.

29

Is mijn woordt niet ghelijck als een vyer, spreeckt de Heere, ende als eenen hamer, die de rotzsteenen te morsel slaet?

D.30

Daeromme siet, ick wil aen de Propheten, spreect de Heere, die myne woorden ^a stelen, een den anderen.

a Dat is, Ualschelicken bedieden, ende daermede den lieden het rechte woordt stelen.

31

Siet, ick wil aen de Propheten, spreeckt de Heere, die haer eygen woordt voeren, ende spreken, Hy heeft het gheseyt.

32

Siet, ick wil aen die, die valsche droomen propheteren, spreeckt de Heere, ende predicken die selue, ende verleyden mijn volck, met haren leughenen ende loosen dedinghen, ^b so ickse doch niet ghesonden, ende hen niets beuolen en hebbe, ^c ende sy oock desen volcke niets nutte en zijn, spreeckt de Heere.

b Iere. 14.b.14.

c Sy zijn met haren nutte, gheen nutte desen volcke. Dat is, Sy zijn de schadelicsten, euen daer, daer sy nutte zijn willen.

33

Wanneer dy dit volck ofte een Propheet, oft een Priester vraghen sal, ende segghen, Welcker is de ^d last des Heeren? so saltu tot hen segghen, wat de last zy, Ick wil v wech werpen, spreeckt de Heere.

d Sy hebben spottischen des Propheten woort eenen last geheeten,ende Ieremiam daermede voor eenen dwaes gehouden.

34

Ende waer een Propheet ofte Priester, ofte volck sal seggen, Dat is de last des Heeren, den seluen wil ick te huys soecken, ende zijn huys daertoe.

35

Also sal nu een met den anderen spreken, ende onder malcanderen segghen, Wat antwoordet de Heere, ende wat seyt de Heere?

36

Ende noemt het niet meer, Een last des Heeren: want eenen yegelicken sal sijn eygen woort eenen last zijn, dewijle ghy also de woorden ^e des leuendighen Gods, des Heeren Zebaoth onses Gods, verkeeret.

e In Ebreo staet Der leuendighen Goden, als van velen, ende daer is doch een Heere Zebaoth: te bedieden dry persoonen inder eewigher Godheyt.

37

Daerom sullet ghy tot den Propheten also segghen, Wat antwoordet de Heere? ende wat seyt de Heere?

38

Dewijle ghy daerenteghen spreket, Eenen last des Heeren: daerom spreeckt de Heere also, Nu ghy dit woort, eenen last des Heeren noemt, ende ick tot v ghesonden hebbe, ende hebbe segghen laten, ghy en soudet niet noemen, eenen last des Heeren:

39

Siet, so wil ick v henen wech nemen, ende v met tsamen der stadt, die ick v ende uwen vaderen ghegheuen hebbe, van mynen aenghesichte wech werpen.

40

^f Ende wil v eewighe schande ende eewighe versmaetheyt toeuoegen, dier nemmer vergheten worden en sal.

f Iere. 20.b.11.