Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xvj. Capittel.

1. De Heere waerschout den Prophete, dat hy met den volcke gheen ghemeynschap hebbe, 10. maer hen de oorsake alle haers quaets, met tsamen der Babylonischer geuanckenisse, (14. daer hyse dannoch na langhe straffe van wil verlossen) aenwijse, hare Afgoderie ende schandelicke verachtinghe Gods. 19. aent eynde is een prophecie vanden Heydenen.

A.1

ENde des Heeren woort gheschiedde tot my, ⁺ ende sprack:

+ Ieremias sal met den volcke gheen gemeynschap hebben.

2

Du en salt gheen wijf nemen, ende noch sonen noch dochteren genereren aen deser plaetse.

3

Want so spreect de Heere vanden sonen ende dochteren, die aen dese plaetse geboren worden, daertoe van haren moederen, diese baren, ende van haren vaderen, diese genereren, in desen lande:

4

Sy sullen ^a† aen kranckheden steruen, ^b ende noch beweent noch begrauen worden, maer sullen tot drecke worden, op den lande: daertoe door het sweert ende honger ommekomen, ^c ende haer lichamen sullen der voghelen des Hemels, ende der ghedierten op der Aerden, spijse zijn.

a† And. van

b Leuit. 10.a.6. Iere. 14.b.16.

c Psalm 79.a.2. Ierem. 7.d.32. ende. 15.a.3. ende. 19.a.7.

[fol. 26v]

5

Want so spreeckt de Heere: Du salt niet ten treurhuyse, ende salt oock nergens henen gaen, leedt te draghen, noch medelijdinghe ouer haer hebben: want ick hebbe mynen vrede van desen volcke wech ghenomen, spreect de Heere, met tsamen myner ghenade ende barmherticheyt:

6

Dat beyde groot ende kleyn, sullen in desen lande steruen, ende niet begrauen noch beweent worden, ende niemant en sal hem ouer haer ^d versplijten, noch zijn hayr wt plucken.

d Dat is, het lijf met meskens ophicken, oft versnijden.

7

Ende men sal oock niets onder haer ^e wtdeylen ouer der klaghe, haer te troosten ouer den lijcke, ende hen oock niet wt den Troostbeker te drincken gheuen, ouer vader ende moeder.

e Dat is, broot, spijse, oft dierghelijcken.

8

^f Daerom en saltu in gheen drinchuys gaen, by hen te sitten, noch te eten, noch te drincken.

f 1.Corint. 5.b.14.

9

Want so spreect de Heere ^g† Zebaoth, de God Israels: ^h Siet, ick wil aen deser plaetsen wech nemen, voor uwen ooghen, ende by uwen leuen, de ⁱ stemme der vreuchden ende hertenlust, de stemme des Bruydegoms ende der Bruyt.

g† And. der heyrscharen.

h Ierem. 7.d.33. ende 25.b.10. Hesek. 26.b.13.

i Apocal. 18.c.22.

B.10

Ende wanneer du sulckes alle, desen volcke geseyt hebst, ende sy tot dy spreken sullen: ^k Waeromme spreeckt de Heere ouer ons, alle dit groot ongheluck? welcke is de misdaedt ende sonde, daer wy teghen den Heere onsen God mede gesondicht hebben?

k Ierem. 5.b.19.

11

So saltu hen segghen: ^l Daeromme, dat uwe vaders my verlaten, spreeckt de Heere, ende anderen Goden geuolcht, denseluen gedient ende haer aenghebeden, my daerenteghen verlaten, ende mijn Wet niet ghehouden hebben.

l Deute. 4.c.25.

12

^m Ende ghy noch ergher doet, dan uwe vaderen: want siet, een yegelick leeft na zijns boosen herten goetduncken, op dat hy my niet en hoore.

m Iere. 7.c.23.25.

13

Daeromme wil ick v wt desen lande stooten, in een lant, daer noch ghy noch uwe vaderen van en weten: aldaer sult ghy andere Goden dienen dach ende nacht, aldaer en wil ick v gheen ghenade bewijsen.

14

ⁿ Daeromme siet, de tijt koemt, spreect de Heere, datmen niet meer seggen en sal: So warachtich als de Heere leeft, die de kinderen Israels, wt Egyptenlande gheleydt heeft:

n Ierem. 23.a.7.

15

Maer, So warachtich als de Heere leeft, die de kinderen Israels gheleydt heeft, wt den lande des Noorden, ende wt allen landen, daer hyse henen verstooten hadde: want ick wilse weder brenghen in het lant, dat ick haren vaderen ghegheuen hebbe.

16

Siet, ick wil vele ^o Visschers wt senden, spreect de Heere, die sullense visschen: ende daer na wil ick vele Iaghers wtsenden, die sullense vangen, op allen berghen, ende op allen kleynen berghen, ende in allen ^p† steenreten.

o Matth. 4.b.19. Marc. 1.b.17. Hesek. 47.a.9.

p† And. speloncken der rotzen.

17

^q Want myne oogen sien op alle hare wegen, dat sy hen voor my niet verhelen konnen, ende hare misdaet is voor mynen oogen onuerborgen.

q 2.Paral. 16.a.9. Psalm. 33.b.13. Iob. 28.c.25. Syrach. 23.c.27. Prouerb. 15.a.3.

18

Doch te voren wil ick hare misdaet ende sonde dobbel betalen, daeromme, dat sy mijn landt met den ^r lijcken harer Afgoderie, verontreynighet, ende mijn erue, met haren grouwelen vol ghemaeckt hebben.

r Dat is, Dat sy vele kinderen offerden, ende den Afgod Moloch verbrandden.

19

^s Heere, du bist mijn stercte ende kracht, ende myne toeulucht in der noot: de Heydenen sullen tot dy komen vander werelt eynde, ende segghen: Onse vaders hebben valsche ende ^t nietighe Goden ghehadt, die niet helpen en konnen.

s Ierem. 14.a.8. ende 17.b.17.

t Of, ijdele.

C.20

Hoe kan een mensche Goden maken, die niet Goden en zijn?

21

Daeromme siet, nu wil ickse leeren, ende hen myne hant ende gewelt kondt doen, dat sy ghewaer worden sullen, Ick heete de Heere.