Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Diere tijt schickt God om des volcx sonden wille, 7. Ieremias, so hy om ghenade biddet, 10. ende hem zijn gebet vanden Heere geweygert wert, 13. wendet voor, ter verschooninghe des volcx, de valsche Propheten, 15. de Heere vaert euenwel voort, dreycht beyde, Propheten ende volck diese hooren, sweerdt ende hongher, 17. ende heet dies een ghewisse woort predicken. 19. Het volck klaecht zijns iammers, 20. Ieremias bidt wederom om ghenade, ende houdt den Heere zijn verbont voor. | |
A.1DIt is het woort, dat de Heere tot Ieremia seyde, van der dieren tijt. | |
2Iuda leyt Ga naar margenoota iammerlicken, hare poorten staen ellendich: het staet klaechlicken op den lande, ende te Ierusalem is een groote Ga naar margenootb† dwaesheyt. | |
3Ga naar margenootc De groote schicken de kleynen na water, doch wanneer sy ten bornputte komen, so en vinden sy gheen water, ende brengen hare vaten ledich weder: sy gaen treurich ende bedroeft henen, ende bewinden hare hoofden. | |
4Ga naar margenootd Daeromme dat de Aerde van malcanderen scheurt, dewijle het niet en regent op de Aerde: de ackerlieden gaen treurich henen, ende bewinden hare hoofden. | |
5Want oock de honden, die op den velde baren, verlaten de iongen, dewijle gheen gras wasset. | |
6Ga naar margenoote† Het wildtwerck staet op den berghen, ende snappet na der locht, als de Draken, ende versmachtet, dewijle gheen kruydt en wasset. | |
7Och Heere, Ga naar margenoot+ onse misdaden hebbent Ia verdient: maer helpt doch, om dijns Naems wille: want onse onghehoorsaemheyt is groot, daer wy teghen dy mede ghesondicht hebben. | |
8Ga naar margenootf Du bist de troost Israels, ende haer Noodt helper: waeromme stellestu dy, als warestu een Ga naar margenootg gast inden lande, ende als een vreemt man, die slechs ouer nacht daerinne blijft? | |
9Waeromme stellestu dy als een Heldt die vertzaecht is, ende als een Reuse, die niet helpen en kan? du bist ymmers onder ons Heere, ende wy heeten na dynen Name: en verlaet ons niet. | |
B.10So spreect de Heere van desen volcke: Sy loopen gheerne Ga naar margenooth henen ende weder, ende blijuen niet gheerne te huys: daeromme en wil harer de Heere niet, maer hy denct nu aen hare misdaet, ende wil hare sonde te huys soecken. | |
12Ga naar margenootk Want wanneer sy alschoon vasten, so en wil ick doch haer smeecken niet hooren: ende wanneer sy alschoon brandoffer ende spijsoffer brengen, so en behagen sy my doch niet, maer ick wilse met den sweerde, honger ende pestilencie te niete maken. | |
13Ga naar margenootl Doe sprac ick: Och Heere Heere, siet de Propheten segghen hen: Ghy en sult gheen sweert sien, ende gheen diere tijt by v hebben: maer ick wil v goeden vrede geuen aen deser plaetse. | |
14Ende de Heere sprack tot my: De Propheten propheteren valsch in mynen Name: Ga naar margenootm ick en hebse niet ghesonden, ende hen niets beuolen, ende niets met hen ghesproken: sy predicken v valsche ghesichten, Ga naar margenootn† duydinghen, Afgoderie, ende haers herten bedriegherie. | |
15Daeromme so spreeckt de Heere, vande Propheten, die in mynen Name propheteren, so ickse doch niet ghesonden en hebbe: ende sy dannoch predicken, daer en sal gheen sweerdt, noch diere tijt, in dit lant komen: Ga naar margenooto sulcke Propheten sullen steruen, door het sweert ende hongher. | |
16Ende het volck dat sy propheteren, sullen vanden sweerde ende honger, op de straten te Ierusalem hier ende daer liggen, Ga naar margenootp datse niemant begrauen en sal: also oock hare wijuen, sonen ende dochteren, ende wil hare boosheyt ouer haer schudden. | |
17Ende du salt dit woort tot hen seggen: Ga naar margenootq Myne ooghen vlieten met tranen dach ende nacht, ende en houden niet op: want de Ionckvrouwe de dochter mijns volcx, is grouwelicken gheplaecht, ende iammerlicken gheslaghen. | |
18Gae ick henen wt op het velt, siet, so ligghen daer verslaghene met den sweerde: kome ick in de stadt, so liggen daer van hongher versmachtede: want oock de Propheten, daertoe oock de | |
[Folio 26r]
| |
Priesters, moeten in een lant trecken, dat sy niet en kennen. | |
19Hebstu dan Iuda verworpen? ofte heeft dyne ziele een walghinghe aen Zion? waeromme hebstu ons dan also gheslaghen, dat ons niemant helpen en kan? Ga naar margenootr wy hoepten het soude vrede worden, so en koemt daer niets goets: wy hoepten, wy souden heel worden, doch siet, so is daer meer schadens. | |
C.20Heere, Ga naar margenoot+ wy bekennen onse Godloose wesen, ende onser vaderen misdaet: Ga naar margenoots want wy hebben teghen dy ghesondicht. | |
21Doch om dijns Naems wille, en laet ons niet gheschendet worden: Ga naar margenoott laet den throon dyner heerlicheyt, niet bespottet worden: gedenct doch ende laet dijn Verbont met ons, niet ophouden. | |
22Ga naar margenootu Daer en is doch ymmers onder der Heydenen Afgoden niemant, die reghen konnen gheuen, so en kan den Hemel oock niet regenen; du bist doch ymmers de Heere onse God, op dien wy hopen: want du kanst sulckes alles doen. |
|