Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiij. Capittel.

1. De Heere vertoont den Ieremia, met een sichtbaerlick teecken, zijns volcx straffe. 12. laet den Ouerheydt, Priesters, Propheten, met tsamen den gantschen volcke waerschouwen, dat sy derseluer met boete voorkomen, 23. ende so sy gantsch verstocket blijuen, dat syse oock ghewisse ende op het grousaemste verwachten.

A.1

SO spreeckt de Heere tot my: ⁺ Gaet henen, ende koopt dy een lijnen gordel, ende gordt dyne lendenen daer mede, ende en maeckt het niet nat.

+ Lijnen gordel.

2

Ende ick kocht een gordel, na den beuele des Heeren, ende gordede het om myne lendenen.

3

Doe gheschiedde des Heeren woort ten anderen male tot my, ende sprack:

4

Neemt het gordel dat du ghekocht, ende om dyne lendenen ghegordet hebst, ende maeckt dy op, ende gaet henen aen den Phrath, ende versteeckt het aldaer in een steenrotse.

5

Ick ghinck henen ende verstack het aenden Phrath, als my de Heere gheboden hadde.

6

Na langhe tijt nu, sprack de Heere tot my: Maect dy op, ende gaet henen aen den Phrath, ende haelt dat gordel weder, dat ick dy hiet aldaer versteken.

7

Ick ghinck henen aenden Phrath, ende groef het op, ende nam het gordel van dier stede, daer ick het henen versteken hadde, ende siet, het gordel was verdoruen, dat het niets meer en dochte.

8

Doe gheschiedde des Heeren woordt tot my, ende sprack:

9

So spreeckt de Heere: Euen also wil ick oock verderuen, de groote hooueerdicheyt Iuda ende Ierusalems.

B.10

Dat boose volck, ^a dat myne woorden niet hooren en wil: maer gaen henen, na goetduncken haers herten, ende volgen anderen Goden, dat sy denseluen dienen, ende aenbidden: sy sullen worden als dat gordel, dat niets meer en deucht.

a Ierem. 7.c.24. ende 11.a.8. ende 18.b.12. ende 19.b.15.

[fol. 25v]

11

Want gelijck als een man, het gordel om syne lenden bindt, also hebbe ick spreeckt de Heere, het gantsche huys Israels ende het gantsche huys Iuda om my gegordet, ^b dat sy mijn volck zijn souden, ^c tot eenen name, lof, ende eeren: doch sy en willen niet hooren.

b Deute. 4.d.37. ende. 26.b.18.

c Ierem. 30.c.22.

12

So segghet hen nu dit woort: So spreeckt de Heere, de God Israels: Alle flesschen sullen met wijne geuult worden: so sullen sy tot dy seggen: Wie en weet dat niet, datmen de flesschen met wijne vullen sal?

13

So spreect tot hen: So spreect de Heere: Siet, ick wil alle die in desen lande woonen, de Koningen, die op den stoel Dauids sitten, de Priesters, ende Propheten, ende alle inwooners te Ierusalem, vullen, dat sy droncken worden sullen.

14

Ende wil eenen met den anderen, de vader met tsamen den kinderen verstroyen, spreect de Heere: ende en wil noch verschoonen, noch ouersten, noch barmhertich zijn, ouer haren verderuen.

15

So hoort nu, ende mercket op, ende en ^d trotzet niet: want de Heere heeft het ghesproken.

d Of, stouteret

16

^e Gheeft den Heere uwen God de eere, eer dan het duyster worde, ende eer hen uwe voeten aen den ^f donckeren bergen stooten: dat ghy des lichts verwachtet, so hy het doch gantsch duyster ende doncker maken sal.

e Iosu. 7.b.19.

f Dat is, Ghy verlaet v op Egypten, ende hoept des lichts ende ghelucx aen sulcken bergen doch sy sullen v in donckeren ende ongheluck laten, ende uwen troost sal v feylen.

17

Wilt ghy daerenteghen sulckes niet hooren, so moet mijn ziele doch heymelicken weenen ouer sulcker hooueerdie: ^g mijn oogen moeten met tranen vlieten, dat des Heeren kudde geuangen wort.

g Thren. 1.a.2. ende. 3.e.49. Ierem. 14.b.16.

18

Segghet den Koninck ende der Koninginnen, Settet v hieronder: want de kroone der heerlicheyt, is v van uwen hoofde gheuallen.

19

De steden teghent Suyden zijn toeghesloten, ende daer en is niemant diese op doe: het gantsche Iuda is reyn wech gheuoert.

C.20

Heft uwe ooghen op, ende siet, hoe sy van Noorden daerhenen komen: waer is nu de kudde, die dy beuolen was, dyne heerlicke kudde?

21

Wat wiltu segghen, wanneer hy dy so thuys soecken sal? want du hebstse so gewennet tegen dy, dat sy Vorsten ende Hoofden zijn willen: ^h wat gheldet, dy sal angst aenkomen, als eener vrouwen in kints nooden?

h Ierem. 30.a.6.

22

Ende wanneer du in dyner herten seggen wilt: Waerom ⁱ geschiet my doch sulcx? ^k om der veelheyt wille dyner misdaedt zijn dy dyne soomen ontdect, ende dyne beenen [met gewelt] geblootet.

i Of, wederuaret

k Ierem. 15.b.13. ende 30.b.15.

23

Kan oock een Moorman syne huyt veranderen, ⁺ oft een Luypaert syne vlecken? so konnet ghy oock wat goets doen, dewijle ghy des booses ghewoonet zijt?

+ Moorman.

24

Daerom wil ickse verstroyen als stoppelen, die door den wint wt der woestijne verwaeyt worden.

25

Dat sal dynen loon zijn, ende dijn deel, dat ick dy toegemeten hebbe, spreect de Heere, daeromme, dat du myner vergeten hebst, ende verlaetst dy op leughenen.

26

^l So wil ick dyne soomen hooch ontdecken tegen dy, datmen dyne schamelheyt wel sien moet.

l Hose. 2.a.9. Hesek. 16.d.37. Nahum 3.a.5.

27

Want ick hebbe ghesien dijn Ouerspel, dyne ^m geylheyt, dyne onbeschaemde hoererie, Ia dyne grouwelen beyde op berghen ende op ackeren: wee dy Ierusalem, wanneer wiltu doch ymmermeer ghereynicht worden?

m Dat is, dertelheyt, lackheyt,