Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xij. Capittel.

1. Waerom de Godloosen gheluck, ende de vromen vele leedts ende iammers hebben in desen leuen. 4. Ieremias seer bekommert onder den synen, koemt in meerder lijden te Ierusalem, 10. beklaecht hem der Herderen, die den lande alle ongheluck toerichten, 14. ende verkondicht der Ioden vyanden, hare verstooringhe, 15. met aenbiedinge dannoch Godlicker ghenade ende hulpe, so sy haer der ware Religie, met den volcke Gods aennemen.

A.1

HEere, wanneer ick alschoon met dy rechten woude, so behieldestu doch recht: dannoch moet ick vanden rechte met dy spreken, ^a Waeromme gaet het doch den Godloosen so wel, ende de verachters hebben alles dincx de volheyt?

a Hiob. 21.a.7. Psalm. 73.a.2. Habac. 1.a.3.b.13.

2

Du plantestse dat sy wortelen krijghen, ende wassen, ende brenghen vrucht: du laetstse vele van dy roemen, ende en tuchtichtse niet.

3

My daerenteghen Heere kenstu, ende siest my, ende proeuest mijn herte voor dy: ^b doch du laetse vrij gaen, als schapen, dat sy gheslachtet worden, ende ^c sparestse, dat sy geworcht worden.

b 2.Pet. 2.b.12.

c In Hebreischen, heylighest oft bereydestse,

4

Hoe langhe sal doch het lant so iammerlicken staen, ^d ende het gras op den velde ^e allenthaluen verdorren, om der inwooners boosheyt wille: dat beyde vee ende voghelen, daer niet meer en zijn? want sy spreken: Ia hy weet vele, hoe het ons gaen sal.

d Ierem. 14.a.3.

e Of, oueral, alomme

5

Wanneer dy die ^f moede maken, die te voete gaen, hoe wilt het dy dan gaen, wanneer du met den ruyteren loopen salt? ende so du inden lande, daer het vrede is, sekerheyt soeckst, wat wilt het dan met dy worden, by der hooueerdigher Iordane?

f Lieue Ieremia, vreesestu dy te Anathoth, wat wiltu dan te Ierusalem noch doen, daer de hooueerdige tyrannen tegen dy zijn sullen? vreest dy niet also, etc.

6

Want oock dyne broeders, ende dijns vaders huys verachten dy, ende schreyen te hoope ouer dy: ^g daeromme vertrouwet du hen niet, wanneer sy alschoon vriendelicken met dy spreken.

g Ierem. 9.a.4. Mich.7.a.5.

7

Daeromme hebbe ick mijn huys verlaten moeten, ende mijn erue vermijden, ende mijn lieue ziele in der vyanden handen ghegheuen.

8

^h Mijn erue is my gheworden, als een leeuwe inden woude, ende brullet teghen my, daeromme ben ick hem ⁱ gram gheworden.

h Iesa. 19.c.25.

i Of hatich, vyandich

9

Mijn erue is als de sprinckelighe vogel, om welcken hen de vogelen vergaderen: wel op, ende versamelt v alle veltdieren, koemt ende verslindet.

B.10

^k Herders, ende dier vele, hebben mynen ^l wijnberch verdoruen, ende mynen acker vertreden: sy hebben mynen schoonen acker ter woestijne ghemaeckt, sy hebben hem eensaem ende ledich ghemaeckt.

k Iesa. 3.b.13. ende 56.b.10.

l Iesa. 5.a.1. Psalm. 80.b.14.

11

Ick sie alreede, hoe iammerlicken dat hy verwoestet is, Ia het gantsche lant is woeste, doch het en wil niemant ter herten nemen.

12

Want de verstoorders komen daer henen, ouer alle berghen der woestijne, ende het verslindende sweert des Heeren, van eenen eynde des lants tot den anderen, ende gheen vleesch en sal vrede hebben.

13

Sy saeyen tarwe, doch distelen sullen sy maeyen, ende wat sy ghewinnen, dat en koemt hen niet te nutte: sy sullen harer inkominghe niet vrolick worden, voor den grimmigen toorne des Heeren.

14

So spreeckt de Heere, teghen alle myne boose nabueren, die het erfdeel aentasten, dat ick mynen volcke Israel wtghedeylt hebbe: Siet, ick wilse wt haren lande wtrucken, ende het huys Iuda, wt haren middel rucken.

15

^m Ende wanneer ickse nu wtgheruckt hebbe, wil ick my wederomme ouer haer ontfermen, ⁿ ende wil eenen yeghelicken tot synen erfdeel, ende in zijn lant weder brenghen.

m Deute. 4.c.29. ende 30.a.1. Iesa. 54.a.7.

n Esr. 1.a.3. Deute. 10.c.26.

16

^o Ende het sal gheschieden, so sy van mynen volcke leeren sullen, dat sy sweeren by mynen Name, So warachtich als de Heere leeft: als sy [te voren] mynen volcke geleert hebben sweeren, by Baal, so sullen sy onder mynen volcke ghebouwet worden,

o Ierem. 4.a.2. ende 5.a.2.

17

^p So sy daerenteghen niet hooren en willen, so wil ick sodanich volck wtrucken ende ombrenghen, spreeckt de Heere.

p Matth. 22.a.7.