Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat x. Capittel.

1. Uermaninghe van Heydenschen ghebruycken ende Afgoden, die ymmers niets en zijn, af te staen, 6. ende den Heere, die alleen ware God is, trouwelicken aen te hanghen, 17. Klaghe des Propheten ouer der iammerlicken verstooringhe des landts, 23. met eenen ghebede, dat de Heere synen toorne, in der strenghe, niet ouer zijn volcks, maer ouer de Godloose Heydenen wtschudde.

A.1

HOoret, wat de Heere tot v vanden huyse Israels seyt.

2

So spreeckt de Heere: ^a Ghy en sullet der Heydenen wijse niet leeren, ende en sult v niet vreesen voor den teeckenen des Hemels, als hen de Heydenen vreesen.

a Iesai. 47.b.12. Leuit. 18.a.5.

3

Want der Heydenen ^b† Goden zijn enckel niets: sy houwen in den woude eenen boom, ende de werckmeester maecktse met den bijle,

b† An. ordeninge

4

Ende verciertse met siluer ende goude, ^{+ c} ende hechtse met naghelen ende hameren aen, dat sy niet omme vallen.

+ Der Heydenen Afgoden. Sapient. 13.b.11. Iesai. 44.b.12. ende 46.a.8. Psalm 115.a.4.

c Sapien. 13.b.15.

5

^d† Het en zijn ymmers niets, dan aengestreken pilaren: sy en konnen niet spreken, ^e so moet mense ooc dragen, want sy en konnen niet gaen: ^f daerom en sullet ghy v niet voor hen vreesen, want sy konnen noch helpen, noch schade doen.

d† An. Sy staen stracks als een Palmboom

e Iesai. 46.a.6. Baruc. 6.a.3.

f 2.Reg. 17.d.35.

6

^g Doch dy Heere, en is niemandt ghelijck: ^h du bist groot, ende dynen Name is groot, ende kanst het met der daet bewijsen.

g Iesai. 40.c.25. ende. 44.a.7. Ierem 49.b.19.

h Apoc. 15.a.4.

7

ⁱ Wie en soude dy niet vreesen, du Koninck der Heydenen? dy soudemen Ia hooren: want daer en is onder allen wijsen der Heydenen, ende in allen Koninckrijcken, dijns ghelijcken niet.

i Apoca. 15.a.4.

8

Sy zijn altemael sotten ende dwasen: want een houdt moet ymmers een nietich ^k† Godsdienst zijn.

k† And. bericht

[fol. 24v]

9

Silueren ^† bleck brenghetmen ^l† op de Zee herwaerts, gout wt ^m Vphas, door den meester ende Goutsmidt bereydet, ^n† ghele zijden ende purpueren trecktmen hem aen, ende is alles der Wijsen werck.

† An. wtghebreydet

l† And. wt Tharsis,

m 1.Reg. 9.c.28.

n† And. blauwe

B.10

Doch de Heere is een recht God, een leuendich God, een eewich Koninck: ^o voor synen toorne beeft de Aerde, ende de Heydenen en konnen zijn dreyghen niet verdraghen.

o Nahum. 1.a.6. Hiob 9.b.13. Psalm. 18.a.8. 4.Esd. 16.b.12.

11

So spreeckt nu also tot hen: De Goden, die den Hemel ende Aerde niet ghemaeckt en hebben, die moeten verdelget worden van der Aerden, ende onder den Hemel.

12

^p Hy daerenteghen heeft de Aerde door syne kracht ghemaeckt, ende des wereldts cirkel bereydet door syne wijsheyt, ende den Hemel wtgebreydet door zijn verstandt.

p Genes. 1.a.1.6. Psalm. 146.a.6. Ierem. 51.b.15. Actu. 14.b.14. Iesai. 45.b.12.

13

Wanneer hy dondert, so is des waters de volheyt onder den Hemel, ^q ende treckt den neuel op, vant eynde der Aerden: hy maect den blixem in reghen, ende laett den windt komen, wt heymelicken plaetsen.

q Psalm. 135.a.7.

14

Alle menschen zijn sotten met harer konst, ende alle Goudtsmeden staen met schanden met haren beelden: want hare beelden zijn bedriegerije, ende en hebben gheen leuen.

15

Het is enckel niets, ende een verleydisch werc: sy moeten omkomen, wanneer sy te huys ghesocht worden.

16

Doch also is die niet, die Iacobs schat is: maer hy isset, die alle dinck geschapen heeft, ende Israel is zijn erfdeel: hy heet Heere ^r† Zebaoth.

r† An. der Heyrscharen.

17

Doet dynen handel wech wt den lande, die du woonest in der vaster [stadt.]

18

Want so spreeckt de Heere: Siet, ick wil de inwoonders des landts, op dit mael verslingheren, ende wilse beangsten, dat sy het voelen sullen.

19

Och mijns iammers ende hertenleedts: ick dencke dannoch: Het is mijn plaghe, ick moetse lijden.

C.20

Mijn hutte is verstoort, ende alle mijne ^s reepen, zijn verscheurt: myne kinderen zijn wech, ende niet meer voorhanden: niemandt en richtet mijn hutte weder op, ende mijn tente en slaet niemandt weder op.

s dat zijn, seelen, touwen, and. koorden,

21

Want de Herderen zijn tot sotten geworden, ⁺ ende en vraghen na den Heere niet: daerom en konnen sy oock niet rechts leeren, maer alle kudden zijn verstroyet.

+ Herderen, Pastoren.

22

Siet daer koemt een gheschrey herwaerts, ende een groot beuen, wt den lande vant Noorden, dat de steden Iuda verwoestet, ende tot Draken wooninghe worden sullen.

23

^t Ick weet het Heere, dat des menschen doen niet en staet in syner gewelt, ende en staet in niemants macht hoe hy wandele, oft synen ganck richte.

t Prouer. 20.c.24

24

^u† Castijt my Heere, doch met mate, ende niet in dyner grimmicheyt, op dat du my niet te niete en makest.

u† An. Tuhtiget Psalm. 6.a.1. Iesai. 64.a.9. Ierem. 30.b.11.

25

^x Schuddet daerenteghen dynen toorne ouer de Heydenen, die dy niet en kennen, ende ouer de gheslachten, die dynen Name niet aenroepen: ^y want sy hebben Iacob opghegheten ende verslonden: sy hebben hem wech geruymet, ende zijn wooninghe verwoestet.

x Psalm. 79.a.6. Syrach. 36.a.3.

y Ierem. 30.b.16. ende 50.a.7.