Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat v. Capittel.

1. De Heere verdedighet hem, 20. ende wil sulcks van synen Propheten vrijmoedighen ghepredickt hebben, 6. dat hy zijn volck, niet sonder oorsake, met den Babyloniers straffe, 1. dewijle dat noch aen kleynen hans, 5. noch grooten hans, 26. noch aen Regenten, 31. Propheten ende Priesteren, eenige vroomheydt, dan alle lasteringhe, onbillicheyt, ende grousame sonden te speuren zijn.

A.1

GAet henen door de ^a straten te Ierusalem, ende siet toe, ende ^b† onderuindet, ende soeckt op hare straten, ofte ghy yemandt vindet, die recht doet, ende na den ghelooue vraghe, so wil ick haer ghenadich zijn.

a Of, wijcken

b† An. eruaret oft neemt waer. Ooc doorsoeckt etc.

2

^c Ende wanneer sy schoon spreken: By den leuendighen God: so sweeren sy doch valschelicken.

c Ierem. 4.a.2. ende 12.b.16.

3

Heere, dyne ooghen sien na den ghelooue: du slaetstse, doch sy en voelens niet: du plaghestse, doch sy en beteren hen niet, sy hebben een harder aenghesichte dan een rotzsteen, ende willen hen niet bekeeren.

4

Ick dachte Ia: Wel aen den armen hoop is onuerstandich, en weet niets van des Heeren weghen, ende van haers Gods ^d† rechten.

d† An. gerichten.

5

^e Ick wil tot den Gheweldighen gaen, ende met hen spreken: dieselue sullen van des Heeren weghen, ende haers Gods rechten weten: ^f doch dieseluen altesamen hadden het iock verbroken, ende de seelen verreten.

e Deute. 17.b.18. Mich. 3.a.1.

f Ierem. 2.b.17.

6

^g Daerom salse oock ^h de Leeuwe, die wt den woude koemt, verrijten, ende de Wolf wt der woestijne, salse verderuen, ende de ^i† Luypaert sal op hare steden loeren: alle die aldaer wt gaen, sal hy verslinden: want harer sonden zijn te vele, ende blijuen verstockt in harer onghehoorsaemheyt.

g Deute. 32.c.24. 1.Reg. 13.c.24.

h De Koninck te Babel.

i† And. pardeel

7

Hoe sal ick dy dan ghenadich zijn? dewijle my dyne kinderen verlaten, ^k ende sweeren by dien, die gheen God en is: ende nu ickse gheuullet hebbe, bedrijuen sy ouerspel, ende loopen int hoerhuys.

k Zepha. 1.a.5.

8

^l Een yeghelick hunckert na zijns naesten wijf, als de volle ledichgaende hengsten.

l Hesek. 22.b.11.

9

^m Ende soude ickse om sulcks niet te huys soecken, spreeckt de Heere, ende mijn ziele en soude haer niet wreken, aen sulcken volcke, als dit is?

m Ierem. 5.c.27. ende 9.a.9.

B.10

Bestormet hare mueren, ende werptse om, ^n† ende en maket niet gantsch wt: voeret hare ^o wijnrancken wech, want sy en zijn niet des Heeren.

n† And. maer en etce.

o Het volck inden lande, aen hare scheuten af.

11

Maer sy verachten my, beyde het huys Israels, ende het huys Iuda, spreeckt de Heere.

12

^p Sy versaken den Heere, ende spreken: Dat en is hy niet ^q ende so qualick en sal het ons

p Het en moet niet Gods woort zijn, wat Ieremias spreeckt.

q Ierem. 14.b.13.

[fol. 22v]

niet gaen: sweerdt ende hongher en sullen ouer ons niet komen.

13

Ia de Propheten zijn ^r Wasschers, ende en hebben Gods woordt niet: het gaet ouer haerseluen also.

r Dat is, ijdele Klappaerts,

14

Daeromme spreeckt de Heere, de God Zebaoth: Dewijle ghy sulcke reden drijft, ^s siet, so wil ick myne woorden in dynen monde tot vyere maken, ende dit volck tot hout, ende het salse verteeren.

s Iesai. 33.b.11.

15

^t Siet, ick wil ouer v van den huyse Israels, spreeckt de Heere, een volck van verre brenghen, een machtich volck, die het eerste volck gheweest zijn: een volck dies sprake du niet verstaest, ende niet vernemen en kanst, wat sy spreken.

t Deute. 28.e.49. Baruc. 4.b.15.

16

Syne kokers zijn open doodengrauen, het zijn enckel Reusen.

17

Sy sullen dynen Oogst ende dijn broot verteeren, sy sullen dyne sonen ende dochteren opeten, sy sullen dyne schapen ende runderen verslinden, sy sullen dyne wijnstocken ende vijchboomen verteeren: dyne vaste steden, daer du dy op verlatest, sullen sy met den sweerde verderuen.

18

Ende ick wilt, spreect de Heere, terseluer tijt, niet gantsch wt maken.

19

^u Ende oft sy wouden segghen: Waerom doet ons de Heere onse God sulcks altemael? so saltu hen antwoorden: ^x ghelijck als ghy my verlatet, ende vreemden Goden dienet, in uwen eyghen lande, also sullet ghy oock vreemden dienen, in eenen lande, dat niet uwe en is.

u Ierem. 16.b.10.

x Deute. 28.g.64.

C.20

Sulcks sullet ghy verkondighen, inden huyse Iacobs, ende predicken in Iuda, ende spreken:

21

^y Hooret toe, ghy dulle volck, dat gheen verstandt en heeft: die daer ooghen hebben, ende en sien niet, ooren hebben, ende en hooren niet.

y Iesai. 6.a.9.

22

Willet ghy my niet vreesen, spreeckt de Heere, ende voor my niet verschricken? ^z ick die der Zee het zandt ten oeuer sette, daerse alle tijdt in blijuen moet, daerse niet meer ouer gaen en moet: ende ofse schoon bruyset, so en vermachse doch niets: ende of hare goluen schoon woeden, so en moeten sy daer doch niet ouer gaen.

z Hiob. 26.b.10. ende 38.a.7. Prouer. 8.c.29. Gene. 1.a.9.

23

Doch dit volck heeft een afuallich ongehoorsaem herte, blijuen afuallich, ende gaen altoos voort aen henen wech,

24

Ende en spreken niet eenmael in haren herte: Latet ons doch den Heere onsen God vreesen, die ons vroechregen ende spadenregen ter rechter tijt gheeft, ^{+ a} ende ons den Oogst trouwelicken ende Iaerlicks bewaret.

+ Vroech ende spadenreghen.

a Gene. 8.c.22.

25

Doch uwe misdaden verhinderen sulcx, ende uwe sonden keeren sulck goet van v.

26

^b Wantmen vindet onder mynen volcke Godloosen, ⁺ die den lieden ^c† laghen ende vallen bereyden, haer te vanghen, als de vinckenuangers doen met den slachnette.

b Abacuc. 1.b.15.

+ Godloose Oversten, hoe die handelen.

c† And. stellen, of, pieren

27

Ende hare huysen zijn vol tucken, als een ^d vogelulucht vol lockvoghels is: daer van worden sy gheweldich ende rijck,

d Of, vogelboer

28

Vett ende glatt: sy gaen met boosen stucken om, sy en houden gheen recht, den weesen en vorderen sy syne saecken niet, ende het staet hen wel, ende en ^e helpen den armen niet ten rechte.

e Iesai. 1.c.23. Hesek. 22.a.7. Sacha. 7.b.10. Malach. 3.a.5.

29

^f Soude ick dan sulcks niet te huys soecken, spreeckt de Heere, ende mijn ziele en soude haer niet wreken aen desen volcke, als dit is?

f Ierem. 5.a.9. ende. 9.a.9.

D.30

Het ^g staet grouwelicken ende eyslicken in den lande. ⁺

g Iesai. 24.a.4. ende 33.a.9.

+ Propheten. Priesters.

31

^h De Propheten leeren valsch, ende de Priesteren heerschen in haren Ampte, ende mijn voclk heeft het gheerne also: hoe wil het v ten laetsten daer ouer gaen?

h Ierem. 8.a.9.