Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat Lxiiij. Capittel.

1. Ghebedt, dat God de verstockten sondaers straffe, 4. maer den swacken met ghewoonlicker ghenade beieghene, 9. ende hem haers ellendighen iammers aenneme.

A.1

OCh dat du den hemel verscheurdest, ende voerest daer af, dat de berghen voor dy veruloten, ghelijck als een heet water van heftighen vyere versiedt:

2

Dat dynen Name kondt worde onder dynen vyanden, ende de Heydenen voor dy ^a† beuen moesten.

a† And. tzitteren

3

Door de wonderen die du doest, diermen hem niet en versiet: doe du af voerest, ende de bergen voor dy veruloten.

4

^b† Als dan van aenbeghin der wereldt ^c niet ghehoort en is, noch met ooren ghehoort, het en heeft oock gheen ooghe ^d† ghesien, behaluen dy God, wat dien gheschiet, die op ^e hem wachten.

b† An. Men heeft het niet ghehoort van voorleden tijden noch etc.

c 1.Corint. 2.a.9.

d† And. gheenen [anderen] God gesien, behaluen dy, die also doet, dien, die op etc.

e Of, op dy etc.

5

Du ontmoetedest den vrolicken, ende dien, die gherechticheydt oeffenden, ende op dynen weghen dyner ghedachten: siet, du toornedest wel, doe wy sondichden, ende lange daer in bleuen, doch ons wert dannoch gheholpen.

6

Doch nu zijn wy altesamen als de onreynen, ende alle onse gherechticheydt, als ^f een dreckich kleedt: wy zijn altemael verwelcket als bladeren, ende onse sonde voeren ons henen wech, als eenen windt.

f Of, vuyl

7

Niemandt en roept dynen Naem aen, ofte maeckt hem op, dat hy hem aen dy houde: want du verberghest dijn aengesichte voor ons, ende laetst ons in onsen sonden versmachten.

8

Doch nu Heere, du bist onse Vader: ^g wy zijn leem, du bist onse Potbacker, ende wy alle, zijn dyner handen werck.

g Roma. 9.c.20.

9

^h Heere, en toornet niet te seer, ende en denckt niet eewich der sonde: siet doch dat aen, dat wy altemael dijn volck zijn.

h Psal. 79.a.5.8. Ierem. 10.c.24.

B.10

De steden dijns Heylichdoms zijn ter woestijne gheworden: Zion is ter woestijne geworden, Ierusalem leyt verstoort.

11

Het huys onser heylicheyt ende heerlicheyt, daer dy onse vaders in gheloeft hebben, is met vyere verbrandt, ende alles wat wy schoons hadden, dat is te schanden ghemaeckt.

12

Heere, ^i† wilstu so hardt zijn tot sulcken, ende swijghen, ende ons so seer neder slaen?

i† And. saltu dy verdragen in dese dinghen? ende saltu swijghen?